Obsession

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 37

Μέσα έχει ενα σακουλάκι με το αγαπημένο μου χόρτο και αλλο ένα με την εξίσου αγαπημένη μου λευκή σκονη...

"ΗΛΙΘΙΕ"ουρλιαζω και κλοτσαω την πρώτη καρεκλα που βρίσκω μπροστά μου με όση δύναμη έχω...

"ΔΙΑΟΛΕ"φωναζω ξανα και ανοίγω το καυτό νερό...

......

Emie's PROV

Φεύγω απο το διαμέρισμα του ενω κατακλιζομαι απο θυμο και θλίψη...
Θέλω να κλάψω όσο δεν λέγεται αλλα πρέπει να πάρω το δρόμο για το μπαρ και καλύτερα να μην παω κλεμμένη.

Ακόμα και τώρα που είμαστε ξανα φίλες με την Κλαιρη δεν θέλω να της δίνω αφορμές για να τον κακολογει μπροστά μου...

Οσο και να τον βριζω απο μέσα μου για όσα είπε δεν θέλω κανείς να λέει άσχημα πράγματα για εκείνον...

Μα γαμωτο ήξερε...Του ειχα πει... Γιατί να τα ξεστομισει αυτά; Γιατι έχει την μανία να τα χαλάει όλα;

Προσπαθώ να ηρεμίσω τα νεύρα μου και να αποτρέψω τα δάκρυα μου απο το να κυλησουν οσο δύσκολο κι αν είναι...

Συνηθισμένη ρουτίνα τώρα... Φτιάχνω τα ποτήρια και τις καρέκλες με την Κλαιρη,παραγγελια,σερβιρισμα,παραγγελια,σερβιρισμα... Επιτέλους λίγο διάλειμμα.Στο κινητό μου βρίσκω δεκαδες κλήσεις τού και μερικά μηνύματα.Δεν διαβαζω κανένα...

Δεν με νοιάζει που έχω διάλειμμα...
Συνεχίζω τη δουλειά μπας και ξεχαστω...

Τελικά καταληγω δίπλα κουρασμένη στο κλείσιμο και ευτυχώς ο Μανος προσφέρεται να με παει σπίτι.

"Δεν σε βλέπω πολύ καλα σήμερα.Θες να έρθεις σπίτι μου να κοιμηθούμε όπως κάναμε αλλες φορές;"μου προτείνει η Κλαιρη αλλα αρνούμαι με την δικαιολογία ότι αύριο γράφω και χρειάζομαι μια καλη επανάληψη...

Φτάνω σπιτι και δεν ξέρω τι να κάνω
Κανονικά τώρα θα πρεπε να κάτσω να κοιμηθώ για να ξυπνήσω νωρίς το πρωί αλλα το χλιαρό ντους δεν με χαλαρωνει.

Συνειδητοποιω ότι έχω να ταΐσω το στομάχι μου απο το μεσημέρι και είναι μεσάνυχτα αλλα δεν έχω όρεξη για φαγητό...

Ξαπλωνω... Τα σεντόνια μυρίζουν το αρωμα του...Νευριαζω...Αλλαζω σεντόνια... Καλύτερα τώρα...

Ύστερα απο αρκετές άσκοπες σβούρες στο κρεβάτι μου ανοίγω το φως του κωμοδινου.Ας κάνω κάτι τουλάχιστον με την τόση υπερενταση πού έχω.

Παίρνω το μπλοκ και το μολύβι με την γόμα πού έχω πάντα στο συρτάρι του κωμοδινου μου.