ΚΕΦΑΛΑΙΟ 28

882 92 27
                                    

"Καταλάβες;"λέει δαγκώνοντας με με δύναμη στο λαιμό.

"Κατάλαβα"λέω με μία κοφτή ανάσα.Δεν φοράει μπλούζα γαμωτο και οι κοιλιακοι του είναι τόσο σκληροί κάτω από το άγγιγμα μου... Άντε να δούμε πως θα κοιμηθώ τώρα...

...........

Το πρωί ξυπνάω από τον ήχο του ξυπνητηριου την συνηθισμένη ώρα για να πάω στη σχολή.Εχει τα χέρια του τυλιγμένα γύρω από τη μεση μου οπότε είναι κάπως δύσκολο να κλείσω το ξυπνητήρι και να σηκωθω χωρις να τον ξυπνήσω κάτι που δυστυχώς δεν καταφέρνω.

Ανοίγει τα μάτια του αργά και χαμογελάει νυσταγμενα καθώς τεντώνει το μισογυμνο,υπεροχο κορμί του.

"Έχεις μάθημα σήμερα;"τον ρωτάω και δεν φαίνεται να χαίρεται και πολυ όταν καταλαβαίνει ότι θα πάω σχολή ότι και να γίνει.

"Έχω αλλά βαριέμαι να πάω"λέει χαλαρα.

"Κάνε ότι θες.Εγω δεν πρόκειται να χάσω μάθημα."λεω και σηκώνομαι από το κρεβάτι αλλά με σταματάει κρατώντας με από τον αγκώνα.

"Έλα ρε μωρο μου να κάτσουμε λίγο αγκαλιτσα,να φάμε πρωινό στο αγαπημένο σου καφέ στην Πλάκα και μετά να πάμε τις βόλτες μας και ας την την σχολή για σήμερα.
Τελευταία μαθήματα είναι σιγά."λέει παραπονιαρικα και ομολογώ ότι η πρόταση του είναι υπερβολικά δελεαστική αλλά δεν δέχομαι.

"Ναι και όπως είπες είναι τελευταίες μέρες οπότε εγώ έχω πολύ διάβασμα και δεν πρεπει να χάσω μαθήματα και σημειώσεις"λέω αυστηρά.

"Ωριαία όμως το απογευμα θα έρθεις μαζί μου στη συναυλία"

"Συναυλία;"ρωταω παραξενεμένη.Δεν μου έχει αναφέρει τίποτα.

"Ναι.Εδω Αθηνα προς το κεντρο ειναι το μαγαζι"

"Θες να ρθω μαζί σου και μου το λές τώρα;"

"Ήθελα να σου το πω χθες στη βόλτα που είχαμε πει πως θα πηγαίναμε
αλλα καταληξαμε τσακωμενοι μέχρι το βράδυ και μετά ήθελα απλα να κοιμηθούμε"λέει με ύφος παιδιού που το κατηγορούν.

Το παίρνει συχνά αυτό το ύφος... Ίσως γιατί πίσω από αυτό που δείχνει είναι όντως ένα μικρό παιδί που χρειάζεται αγάπη και φροντίδα.Ενα μικρό παιδί που τα θέλει όλα δικά του και δεν δέχεται την ήττα ούτε την άδικα.Ενα μικρό εύθραυστο παιδί...

"Εεε; Που χάθηκες;Τι θα γίνει με την συναυλία;"με ρωτά.Οσο κι αν μοιάζει με μικρό παιδί δεν μου είναι εύκολο να συμβαδίσω με κάποιες συμπεριφορες τού.

Obsession Unde poveștirile trăiesc. Descoperă acum