Obsession

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 11

"Τα μάτια σου μοιάζουν τόσο με την θάλασσα..."λέει και νομίζω πως δεν μπορώ να αναπνεύσω από την ένταση μέσα μου.

"Νομίζω πως πνίγομαι μέσα τους"λέει και λατρεύω τον τρόπο που προφέρει κάθε λέξη...

Ξεκινάει το φιλί μας ενώ παράλληλα με σπρώχνει προς τα πίσω για να ξάπλωσω στην άμμο κι εκείνος να βρεθεί από πάνω μου να με φιλάει με ένταση...Τα χέρια του εξερευνούν το σώμα μου χωρίς να με κάνουν να νιώθω άβολα ενώ εγώ πνίγομαι στον έρωτα μου για εκείνον που σίγουρα δεν μπορώ να αντισταθω.

Όταν σταματάει το φιλί μας δεν σηκώνεται από πανω μου παρά μένει να με κοιτάζει στα μάτια στηρίζοντας το σώμα του στους αγκωνες του.

"Αν θέλεις να το σταματήσω εδώ καλύτερα να μου το πεις τώρα γιατί όσο σε γνωρίζω τόσο περισσότερο κόλλαω μαζί σου"λέει και πραγματικά δεν μπορω να πιστέψω ότι τα λέει όλα αυτά ΕΚΕΙΝΟΣ σε ΕΜΕΝΑ.

"Δεν θέλω να σταματήσει εδω.Αυτο είναι το μόνο σίγουρο.Απλα δεν είμαι από αυτές που πάνε με τον οποιοδήποτε. Δεν είμαι για μία νύχτα και τελος.Δεν μου αρέσει αυτό.Αν είναι ένα κόλλημα που απλά θα περάσει προτιμώ κι εγώ να δώσουμε ένα τέλος από τώρα πριν είναι αργά για μένα που πεφτω με τα μούτρα να το πω."

"Το έχω καταλάβει ότι δεν είσαι από αυτές... Γι αυτό σε πλησιασα..."λέει και χαϊδεύει τις γωνίες του πρόσωπου μου αργά με τα δάχτυλα του ενός χεριού του.

"Άρα μπορώ να σε εμπιστεύομαι πάνω σε αυτο; Είναι κάτι που θέλεις ή κάτι που θα υποχρεωνεσαι να κάνεις;"τόν ρωταω.

"Θα το αλλάξω λίγο.Ειναι ότι καλύτερο θα μπορούσα να κάνω ποτέ.Δεν σε ξέρω σχεδόν καθόλου αλλά αυτά τα μάτια με τραβανε κοντά σου,και έχω μάθει να ακολουθώ ότι με τραβάει"λέει και αμέσως σκέφτομαι το τσιγάρο και το ποτο... Προσπαθω να τα βγάλω από το μυαλό μου καθως ψάχνω για κάτι να πω.Η ελαφριά ζαλάδα από το ποτό δεν βοηθάει και πολύ...

"Ξέρεις κάτι;"με ρωταει.

"Για πες μου"

"Δεν είσαι σαν τις άλλες"λέει σοβαρά και εγώ σκάω στα γελια.

"Εεε τι γελάς"παραπονιεται.

"Αλήθεια το πιστεύεις αυτό;"λέω και δεν έχω σταματήσει να γελαω.

"Ναι το πιστεύω"λέει.

"Καλά τότε μην έρθεις μετά από καμιά εβδομάδα να μου πεις ότι είμαι σαν τις άλλες γιατί θα σου φέρω κανένα πιάτο στο κεφάλι"λέω και γελάμε και οι δύο.
Παγώνω με τον τρόπο που γελάει.
Έχει το πιο όμορφο χαμογελο που έχω δει ποτέ.