Obsession

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 30

Ξέρει πως να κάνει μία γυναίκα να τον θέλει χωρίς καν να την αγγίξει... Μόνο με το βλέμμα μπορεί η καθεμία να κολλήσει...Όλες θα μπλεκοντουσαν στον ιστό του μυστηρίου του και θα γίνονταν δικές του με ένα άγγιγμα του...Υποταγμενες,ερωτευμενες και παγιδευμένες στο σκοτάδι του πού στήν αρχή μοιάζει με πολυπόθητο φως...

Μ αρεσε κάποτε το φως αλλα πλέον αγαπώ το σκοτάδι...
Το σκοτάδι και η δίνη που μου προσφέρει...
Που δέν μπορώ να ξεφύγω όσο κι αν θέλω...

"Πρέπει να βγεις" του λέω καθώς νιώθω τα χέρια του να μπαίνουν στο εσωτερικό του σορτς μου...

"Καταλαβαίνεις τι μου χεις κάνει;"λέει και αφήνει τον λαιμό μου για λίγο για να επικεντρωθεί στα μάτια μου...

"Με έχεις κάνει τρελο για σένα...Να μην μπορω να κοιμηθώ χωρίς εσένα...Να μην μπορω να σ άγγιξω οσο θέλω και να φοβάμαι ότι με κάθε μαλακία μου θα φύγεις μακριά"λέει και δεν μπορώ να καταλάβω τί τον έπιασε ξαφνικα...Δεν μπορώ να καταλάβω καν αν είναι νευριασμενος ή απλά τα λέει επειδή ήθελε να τα πεί...

Νομίζει πως δεν θέλω να προχωρήσουμε; Απλά φοβάμαι γαμωτο...Και ίσως να μήν είμαι και άπλυτα σίγουρη...
Όμως ΘΕΛΩ...Με κεφάλαια...Τον ΘΕΛΩ...

"Πρέπει να ανέβω"λέει και βάζει την μπλούζα που θα πρεπε να είχε βάλει πριν ξεκινήσει τα παιχνίδια του.Αφηνει ένα πεταχτο φιλί στο μάγουλο μου και βγαίνει από το δωμάτιο... Μερικές βαθιές ανάσες και τον ακολουθώ με την κάμερα στα χέρια...

Μιλάει με κάποιον και τους κοιτάζω από απόσταση... Μου ρίχνει μία κλεφτη ματια και κάνει πως δεν τον νοιάζει...

Απομακρύνεται και τον κοιτάζω καθώς ετοιμαζεται να ανοίξει μία πόρτα...Μάλλον για την σκηνή... Γυρνάει και με κοιτάζει κάνοντας μου νεύμα να πλησιασω και υπακουω με επιφύλαξη.

"Δεν έχω καλή επιτυχία;"ρώτα λυπημένα.

"Καλή επιτυχία"λέω με ένα αμήχανο χαμόγελο.

"Δεν στα ειπα για κακό αυτα μέσα...Απλά κάποιες φορές ολα αυτα με με φοβίζουν... Καταλαβαίνεις"λέει και χαϊδεύει το μάγουλο μου.

Αφήνει ένα φιλί στο μέτωπο μου και ανοιγει την πορτα προς τη σκηνή...Ένας μικρός διάδρομος και μετά το μαύρο υπερυψωμένο δάπεδο...

"Μπορείς να κατσεις εδώ"λέει δείχνοντας μου ένα σκαμπο λίγα βήματα πριν τη σκηνή.

Μου χαμογελάει και ανέβαινει...Το κοινό από κάτω τον αποθεώνει... Κορίτσια που ουρλιάζουν το όνομα του και χαμόγελα παντού...