My Strict Doctor √

Chapter Twelve (Unexpected Visitors)

Umaga na at sinadya kong maagang gumising para mahatid sila kuya at ate Cass sa airport.

"Tara na!" aya ko sa kanila.

"Okey." at naglakad na kami palabas. "Ma hindi ka sasama?" tanong ko naman sa kanya.
"Hindi may gagawin ako." tumango naman ako at nagpatuloy na sa paglalakad.

Nang nasa sasakyan na kami. Panay naman ang kulitan naming tatlo. Nagpahatid lang kami sa driver ni mama.

Pagdating namin sa airport binaba na ni kuya ang bagahe nila sa car trunk. At pumasok na kami. " pano ba yan Ry, we have to go take care of yourslf here.." sabi namn ni ate Cass.

"Oo naman ate," at niyakap ko siya.

"Princess, mag iingat ka dito ha, bye I love you princess.." at hinalikan ako ni kuya sa nuo tsaka niyakap. "bye.." at kumaway na ako sa kanila.

Naglakad naman ako palabas ng airport at bumalik sa sasakyan.

"Tara na po manong." sabi ko at umandar na ang sasakyan.

~°~

Pagkaparada ni manong ng sasakyan bumaba na ako may napansin naman akong nakaparadang sasakyan kanina sa labas ng bahay.

"Are you two Okey here?" rinig kong boses sa loob ng bahay. Tuluyan namang pumasok na ako. Bat ba siya nandito.

Poker Face mood!

"Oh! Nandito ka pala! Buti namang naisipan mong dalawin ang PAMILYA mo!" pagdidiin ko ng salitang pamilya. At walang expresyong nakapaskil sa mukha ko at naka croos arm lang.

"a-ah! How are you?" tanong niya. Tinignan ko naman si mama na ngayon ay nakatingin lang sa akin na parang hinihintay kong anong sasabihin o gagawin ko.

"Ito humihinga pa naman! Nga pala Mr. Finch, bawas-bawasan mo na ang pag punta dito, hindi ka naman kailangan..." at umalis na ako sa kinatatayuan.ko. Nakita ko naman ang gulat na reaksyon ni mama. Tsk!

Bat niya hinahayaan pumunta yun dito! Alam kong bastos pero! Wala na siya pamilya na tinatawag sa pamamahay nato! Kong gusto niya kunin niya ang bahay na to! Tutal sa kanya naman to! Tsk! Wala nang pamilya dito kahit kailan!!

Byan's POV

I'm here in the hospital at taking care of my patients. Specially the one that's my favorite.

"Mr. Jones? You take so long there I miss my doctor.." Audry said. Siya yong batang may leukemia.

"yeah' sorry, by the way Are you feeling more better this past week?" I ask him.

"Yes Doc. I so much feel better!" masigla niyang sabi.

"Well, that's good." and I tap his Head.

I so much love this kid, kahit na hindi ko siya kaano-ano kasi kahit ganitong kabata pa siya naiisip niya na fight-fight lang hanggang kaya pa.

I don't know but I have this feeling na, mapapabago ko ang desesyon ni Len.

Ryana's POV

Nagkulong lang ako sa kwarto buong araw! Yan lang naman talaga ang trabaho ko dito pag nasa bahay. Bawal aking humalaw galaw diba. Kung mamatay na lang kasi sana!

"Nak.." narinig kong boses ni mama sa labas ng pinto.

Alangan namang sa loob ng pinto nasa loob nga ako diba?