Yine uzun bir bölüm olacağı için hikayeyi güncel tutmak adına bu alıntıyı atıyorum.
:)
A L I N T I
"Bırakıp gitmeliydin." Kısık sesle konuştuğu cümlesiyle başım aniden kalktı. Yakınlığı yüzüme çarptı, ruhum görmezden geldi. "Belki o zaman benden kurtulmak için bir şansın olurdu."
Gözlerim gözlerinde gidip gelirken aklım ciddiyetini sorguluyordu. Kendisini ölüme terk edebileceğimden, kendisine yardım etmemden bahsediyordu. Ben kendimi suçlarken Öktem onu orada abim tarafından bıçaklanmış bir halde bırakabileceğimden bahsediyordu ve bundan da ciddi duruyordu.
"Belki de gitmem gerekirdi," dedim, sesim ikimizin duyacağı düzeyde tutarken. Elimi biraz daha eline bastırdım, yine irkildi. Deminden beri hissettiğim yüzüğün teması elime değmeye devam ederken uyguladığım baskıyı hafifletmemiştim. "Ama abimin yaptıklarını ödemesi için sana ihtiyacım var, unuttun mu? Bir anlaşma yaptık."
Kasılan bakışlarını yüzümden çekmedi. Belki şaşkındı, belki de değildi. Bilmiyorum ama bakışları hafifti. "Belki de abine teşekkür etmelisin," diye mırıldandı, ağzının içinde. Sorgularcasına bakınırken devam etti. "Senin o gün yapamadığını yaptığı için... "
Bahsettiğini anlayamadan ufak bir duraklama yaşadım. "O gün mü?"
"Davetime geldiğin yerden bahsediyorum."
Ne demek istediğini şimdi anlıyordum. Onunla karşılaştığım ıssız otoparktaki halimden bahsediyordu. Yanımda bulundurduğum minik bir çakım vardı ve o gün kendimi korumak için ortaya çıkarmıştım. Ama ben kimseyi bıçaklamazdım, bıçaklayamazdım. Sadece o an bana yanaşmasını engellemek için aklıma başka bir şey gelmemişti. Ve şimdi de bir çakı bıçağıyla yaralanmıştı.
Abim tarafından.
"Belki de sen yapmalıydın," diye devam etti. Acıdan doğru mu düşünemiyordu bu adam? Kafam karışmıştı. "Abine fırsat verdiğin için kendine kızmalısın."
Kesinlikle doğru düşünemiyordu.
***
Buraya bölüm gelene kadar profilimdeki Geride Kalanlar hikayesine bakabilir, okuyabilirsiniz. Bence okumalısınız. Beğenirsiniz ;) Hesabımı takip etmeyi unutmayın :)
İnstagram
Hikaye sayfası: cigdemin_hikayeleri
cgdem94 ( Kişisel hesabımdır)
GÖRÜŞMEK ÜZERE.
:)
YOU ARE READING
ZEVAHİR
General Fiction"Lütfen... Hayır," dedim adımlarım geri geri giderken. Buradan uzaklaşmalıydım. Silahtan, bağlı adamdan, karşımdaki gözü dönmüş adamdan... Hepsinden kurtulmam lazımdı. Başıma ağrı saplanmıştı ve başım dönüyordu. "Lütfen. Gitmek istiyorum." "Pekala...
