ZEVAHİR

A l ı n t ı

A l ı n t ı

Başım ağrıyordu. Can yakıcı bir ağrı, alnıma süzülmüştü ve gözlerimi ansızın açtığımda ise ilk bir şeylerin değiştiğini hissetmiştim. Kulaklarım artık araba motorunun sesini duymuyordu ama hala arabanın içerisindeydim. Montumun içinde ki beden üşüyordu. Rüzgar, kapalı bacaklarıma değiyor, tenime soğuğu işliyordu. Çünkü bulunduğum tarafın kapısı açıktı.

O an birdenbire oluşan korku hissi ruhumu esir düşürdüğünde, kapısı açık arabanın nerede olduğunu anlayamadım. Ama daha sonra bakışlarımı kaldırdığımda en son görmeyi umduğum kişiyle karşı karşı kaldım. Öktem Kandemir tam da karşımdaydı. Daha doğrusu açık olan kapıdan keskin bakışlarını yüzüme çivilemişti. Mavi gözlü canavarın dikkati üstümdeydi ve ben öylece kalakalmıştım. Kaçacak yerim yoktu. Nereye kaçabilirdim?

Arabanın üst kısmına kolunu hafifçe yaslamıştı. Diğer eli de açtığı kapının üst bölümündeydi. Üstünde ki paltosunun önü açıktı, beyaz gömleği görünüyordu. Onu tam da karşımda görmeyi beklemediğim için irkildim ve ansızın geriye doğru çıktım.

"Ne yaptığı-", dememe kalmadan, "Geldik. Hadi!" diyen sert sesi sessizliğe balyoz gibi indi ve hızla doğrulup, görüş açımdan çıktı.

Neredeydik?

Bakışlarım, arabanın ön camından dışarıya süzüldü. Terk edilmiş binaların varlığı ürpermeme neden oldu.

Kandemir araba kapısının önünde dikilmeye devam ediyordu. Yakalandığım korkuyu es geçmeye çalıştım. Yutkundum. Etrafın hem ıssız hem de sessiz olması benliğimi gerçek anlamda korkutsa da vücudumu dikleştirdim. Arabadan dışarıya çıktım ve arabanın kapısını kapadım. Bu süre zarfında Kandemir, arabanın diğer tarafına doğru gidiyordu.

Arabanın girdiği sokak çıkmaz sokaktı ve bulunduğum yerden kimseler görünmüyordu. Köhne bir yere benziyordu. Binaların kullanılmadığı, duvarlarının çatlamasından ve sıvalarının soyulduğundan belliydi.

Abimi bu binaların birinde mi tutuyordu?

"Yoksa kararında bir değişiklik mi var? Geri dönmek istiyorsan, dönebiliriz." Kandemir'in seslenişiyle düşüncelerimden sıyrılırken, bakışlarımı etraftan çekip ona diktim. Gelmediğimi görünce omzundan başını çevirmiş, sertçe bakıyordu.

Beni deniyordu, farkındaydım.

*

Bölümü kısmetse önümüzdeki hafta yayınlayacağım. Tam gün veremiyorum ama yazmaya başladım :)

Bu arada Geride Kalanlar hikayeme de gelmenizi isterim. Hikayelerimden haberdar olmak için instagram sayfasını aşağıya bırakıyorum.

cigdemin_hikayeleri

Görüşmek üzere.