The Frostfire Prince

||Q&A - Antwoorden||

Ik heb in ieder geval alle vage ideeën en dingen die ik wilde oefenen bij elkaar gegooid en verder uitgedacht. Bedenk daarbij dat ik hou van geheimen, familiemysteries, koninginnen, koningen en opmerkelijke toevalligheden en voilá: The Frostfire Prince was geboren. Ik bedenk me trouwens ook net dat The Frostfire Prince al de zesde titel is...denk ik dan. Ik ben de tel kwijtgeraakt.

Hoe heb je je eigen taal verzonnen?

Nou, ik vind de afkomst van woorden, hun betekenissen en hun klank erg interessant. Ik ben vooral erg gevoelig voor de klank van woorden. Sommige woorden klinken gewoon gemeen, hard, lief of wat dan ook. Zulke associaties zijn in ieder geval erg sterk bij mij en elk woord dat ik verzin voor de talen in TFP moeten dan ook goed klinken. Sommige woorden verzin ik gewoon zelf...ik probeer gewoon verschillende klanken uit en probeer dan ook nog een soort van logisch systeem van uitgangen et cetera te handhaven voor de talen in TFP. Verder laat ik me voor TFP erg inspireren door het Baskisch. Die taal lijkt totaal niet op de talen die wij gewend zijn en dat vind ik gaaf! Ik probeer niet voor elk ding een nieuw woord te verzinnen, want dat is niet logisch én heel onhandig (ook voor de lezers). Nieuwe woorden worden alleen verzonnen als er geen woord is in onze taal dat hetzelfde betekent.

Heb je veel hulp van vrienden gehad tijdens het verzinnen van je complete eigen wereld?

Nee, totaal niet. Niet dat dit betekent dat ik onaardige vrienden heb (in tegendeel zelfs, want ze zijn geweldig), maar geen één van mijn vrienden (die ik in het echte leven ken) weet dat ik schrijf. De enige mensen die weten dat ik schrijf, zijn de mensen op Wattpad. Gelukkig heb ik veel huiswerk waardoor het geloofwaardig is dat ik urenlang op mijn laptop zit te typen. Ik vind het doodeng om te vertellen dat ik schrijf en dat ik verhalen, personages en hele werelden verzin. Ik ben gewoon zo bang dat men het stom vindt en ja...ik weet dat dit eigenlijk nergens op slaat, maar goed...angsten zijn vrijwel altijd irreëel en deze al helemaal. Schrijven is echt deel van mij geworden. Het is iets waar ik mijn gedachten en emoties in kwijt kan en het werkt erg ontspannend voor mij. Tegelijkertijd maakt het mij, voor mijn gevoel, erg kwetsbaar. Er zijn veel schrijvers die hun schrijfsels niet durven te delen. Op Wattpad vind ik het geen probleem, want ja...ik ken jullie niet persoonlijk. Als jullie mijn verhalen mooi vinden, vind ik dat geweldig en zo niet: ook goed. Negatieve reacties kan ik dan best makkelijk van me afzetten, maar ik zou het moeilijk vinden om te doen bij mensen die ik persoonlijk ken. Dan zou het voor mij voelen als een enorme afwijzing als ze het niet leuk vinden en ik weet dat dat eigenlijk nergens op slaat, want ik schrijf voor mezelf en niet voor anderen. Bovendien heb ik maar één vriendin die ook van fantasy houdt dus ik weet sowieso al dat ze TFP niet leuk zouden vinden (wat niet betekent dat ze het slecht vinden of zo...alleen dat het niet hun soort verhaal is). Maar goed. Dit alles is in ieder geval de reden dat ik het niet durf te vertellen, denk ik.

Heb je (bijna) altijd motivatie om verder te schrijven aan dit verhaal?

Ja, ik heb heel veel motivatie! Ik kan gewoon niet wachten totdat het af is en ik al jullie reacties kan horen. Ik heb ook zoveel zin om bepaalde hoofdstukken te schrijven en ik wil zo graag alle achtergrondverhalen en geheimen et cetera met jullie delen.

Hoe krijg je het voor elkaar om op een vaste datum weer een hoofdstuk klaar te hebben😅

Haha als je me dat een jaar geleden had gevraagd, had ik geen antwoord geweten! Ik had normaal nooit echt vaste update dagen en plande mijn verhalen ook niet echt. Soms wist ik zelf geeneens wat er in het volgende hoofdstuk ging gebeuren. Toen ik begon aan een nieuw verhaal (omdat ik heel veel had geleerd over schrijven en dat wilde toepassen) wilde ik dit anders aanpakken. Ik wilde alles al van tevoren plannen, zodat ik niet vastliep tijdens het schrijven. The Frostfire Prince is het eerste verhaal dat ik dus echt heb gepland. Soms kom ik opeens wel op random ideeën en die verwerk ik dan wel, maar doordat ik alles al gepland heb, hoef ik alleen nog maar elk hoofdstuk ook daadwerkelijk te schrijven. Daarom lukt het me om zo'n 2500-3000 woorden per week te schrijven. Ik had eerlijk gezegd verwacht dat zo'n vaste update dag bij mij niet zo goed zou lopen, maar het tegendeel is waar! Ik vind het fijn om een soort deadline te hebben. Door die deadline die ik aan mezelf stel, moet ik wel gaan schrijven. Die druk werkt voor mij erg goed en daarom lukt het me dus meestal ook om elke week te updaten. Nu is het kerstvakantie en dat gebruik ik dan ook om zoveel mogelijk te schrijven en een zo groot mogelijke voorraad op te bouwen.