Ang Buhay ay isang Tula

Sahod

Hay, sahod, bakit napakailap mo?

Sa palad ko ay 'di ka dumadapo?

Para kang ilusyunista't mahikero

Na darating sa aki'y isa nang resibo.

Pinaghirapan kita ng isang buwan.

Katumbas nito'y pawis sa aking katawan

At lungkot sa mata kong luhaan

Upang ikaw lang ay makamtan.

Pagdating mo'y aking kinaiinipan,

Halos hilahin ko na ang buwan

Upang ikaw ay mahawakan,

Nang ang pagod ko'y maibsan.

O, kay lupit mo naman!

Puwede bang maging close tayo minsan?

Nang ang bulsa ko nama'y magkalaman

Nang 'di naiiwang luhaan.

Kailan ka ba magiging akin?

Nang ang wallet ko'y magkalaman din

At nang mabili anumang aking naisin

Na makapagpapaligaya sa akin.

Sa susunod na buwan, aabangan kita.

Sana'y naisin mo akong makita.

Sa palad ko ay mahawakan kita

At ikaw ay aking makasama.