Ang Buhay ay isang Tula

Rosas na Pula

Rosas na pula, kaakit-akit ka.

Sa ganda mo, ako'y nahalina.

Halimuyak mo ay kakaiba,

Na sa puso ko'y bumihag talaga.

Sa kulay mong pula

Tumingkad lalo ang iyong ganda--

Gandang 'di maihahalintulad sa iba

'Pagkat pag-ibig ang simbulo nito, 'di ba?

'Di naglaon, ika'y naging akin

Sapagkat ako'y inibig mo rin.

Naging isa ang ating puso't damdamin.

Saksi ang araw at mga bituin.

Ngunit 'di nagtagal, ako'y may nakita,

Ganda mo'y unti-unting nawawala,

Tingkad ng kulay, naglaho na parang bula.

Halimuyak mo'y 'di ko na masikmura.

Sa muli, pinagmasdan kita

At, ako sa'yo ay may napuna,

Katawan mo'y may tinik pala,

Na susugat sa aking nadarama.

Mapanlinlang pala ang iyong ganda,

At nabulag ang aking mga mata.

Rosas na pula, kumukupas ka rin pala

At may katangiang 'di kaaya-aya.