ΚΕΦΑΛΑΙΟ 30

Start from the beginning
                                    

Αρχίζει να τραγουδάει και εγώ με την κάμερα απαθανατιζω τις κινήσεις του καθώς κινείται πάνω στην σκηνή... Τόσο τέλειος... Η χροιά της φωνής του με ανατριχιαζει σε μερικά σημεία κάνοντας με να θέλω να αφήσω την φωτογραφική και να τρέξω να τον αγκαλιασω οπως κάνουν μερικά κορίτσια αψηφώντας τους σεκιουριτι μόνο και μόνο να τις σφίξει στην αγκαλιά τού...

Αν δεν τον ήξερα προσωπικά,πιθανως να κορόιδευα καταστάσεις προς το πρόσωπο του αλλά από την στιγμή που ξέρω την ηρεμία που μπορεί να προσφέρει μία του αγκαλιά,δικαιολογω αυτά τα γλυκά κορίτσια...

Αφού τραγουδήσει μερικά τραγούδια αρχίζει να λέει κάτι προς το κοινό που δεν μπορώ να καταλάβω λόγω του λάθοε ήχου εδω πισω... Στέκεται στην άκρη της σκηνής καθώς τον τοίχο πίσω του αρχίζει να παίζει ένα βίντεο...
Δεν πιστεύω Σ αυτό που βλέπω... Είναι το βιντεοκλίπ που είχαμε γυρίσει μαζί.Μεσα σε όλα όσα γίνονταν τις τελευταιες μέρες είχα ξεχάσει εντελώς να τού πω να μου δείξει το τελικο αποτέλεσμα όπως μου είχε υποσχεθεί και αυτή τη στιγμή είμαι τελείως απροετοίμαστη για κάτι τέτοιο...

Θεέ μου πόσο υπέροχο βγήκε τελικά...Μου ρίχνει κλέφτες ματιές ενώ προσπαθώ να επικεντρωθω στις κινήσεις του βίντεο που παίζει μπροστά στα μάτια μου...Τα πλάνα έχουν βγει τέλεια...

Μόλις τελειώνει το βίντεο από πίσω του λέει μερικά ακόμα λόγια στο μικρόφωνο και συνεχίζει να τραγουδάει όπως κι εγώ συνεχίζω να τραβάω φωτογραφίες και βίντεο...

Όταν τελικά τελειώνει το πρόγραμμα τού,ευχαριστεί το κοινό και φεύγει από την σκηνή ερχόμενος προς το μέρος μου...

"Πάμε να αλλάξω και φεύγουμε"λέει χαμογελώντας.Τον ακολουθώ στο καμαρίνι και αλλάζει σε μία μαύρη μπλούζα και ένα μαύρο παντελόνι...Η μάνατζερ και ο Ανδριανος μας περιμένουν και βγαίνουμε από την πίσω πόρτα όπου είναι παρκαρισμενο το βανακι...

Μπαίνουμε μέσα γρήγορα καθώς ένας σεκιουριτας σπρώχνει τον Βαγγελη μέσα στο βανακι...Βολευομαστε όπως πριν και φεύγουμε χωρίς να προλάβει να χαιρετήσει τα κορίτσια που περίμεναν εκεί... Φαίνεται κάπως στενοχωρημένος γι αυτό...

"Ήσουν υπέροχος σήμερα"του λέω και μου χαμογελάει αχνά... Είναι κάπως κουρασμένος και το βρίσκω απόλυτα λογικό αφού στην μισή συναυλία χόρευε πάνω στη σκηνή.Γερνει το κεφάλι του στον ώμο του ξαφνιαζοντας με με την κίνηση του και μπλέκει τα δάχτυλα του ενός τού χεριού με το δικό μου...Φιλαω το μέτωπο του ήρεμα... Έχει κλείσει τα μάτια του...Κουρασμένος...

Obsession Where stories live. Discover now