So you're that kind of guy?

Hoofdstuk 39

Camrynn

Ik sleep mijn koffer achter me aan, terwijl ik samen met Lindey naar de derde -de hoogste- verdieping loop. Er zijn twee kamers op de derde verdieping. Een kamer van Lindey en Hutson en een kamer van Justin en mij. Bah!

Had ik al gezegd dat het hotel adembenemend is? Het is gebouwen in de rotsen, aan de rand van een enorm meer. Het balkon van mijn kamer kijkt dus uit over het prachtige meer! Aan de andere kant van het hotel, ligt het strand. Nog geen 200 meter lopen! Maar het hotel zelf?! Het is al een oud gebouw, met veel kleuren. De zon staat centraal, en dat zie je echt overal terug. Ik word gewoon spontaan vrolijk van de sfeer, de vrolijke muziek, de vriendelijke mensen. Het is gewoon geweldig hier!

"Dit is mijn kamer! Zie ik je zo bij het avond eten?" Vraagt Lindey. Ik knik, "Ja. Tot zo!" Ze geeft me een heel-veel-succes-blik en loopt haar kamer in. Snel loop ik door naar mijn kamer en blijf staan voor de deur. In mijn hoofd speelt zich een schietgebedje af. Please, please, please, pleaseeee. Laat mij eerder zijn dan Justin! Ik pak de sleutel uit mijn jasje en steek hem in het sleutelgat.

De deur zwaait open en ik word overdonderd door de hoeveelheid licht in de kamer. Maar wauw, het is zo rustgevend hier! Zwijgend loop ik naar binnen en bewonder alles om me heen. Er staan een lekker groot bed in het midden van de kamer en tegenover het bed staat een bank. Een deel van mijn hersenen houd zich bezig met de vraag, waarom er maar 1 bed in de kamer staat?! Maar ik word afgeleid door een balkon. Ik zet mijn tassen naast het bed en schuif de deuren van de kamer open. Warme, frisse lucht slaat me te gemoed en ik adem met diepe teugen de zeegeur in. Ik loop weer naar binnen en verken de rest van de kamer. Er zijn 2 kasten, wat mooi is, want nu kan ik mijn eigen kast helemaal vol proppen met kleding. Er is een badkamer met een douche, een bad, een wasbak, handdoeken en natuurlijk van die hotel zeepjes. Hehehe, die zijn van mij!

Er word gerammeld aan de kamerdeur en ik loop terug naar het bed. Justin komt met een bezweet hoofd binnen gewandeld. Hij loopt straal langs me heen en begint zijn kleren uit te pakken. "Euhm, ook hallo?!" Zeg ik met een vragend ondertoontje. Hij kijkt op, "Hallo." Ik rol met mijn ogen en begin dan maar mijn spullen ook uit te pakken.
Na een paar minuten is hij klaar en loopt hij naar me toe. "Ik ga douchen..." Zegt hij. Ik kijk hem vragend aan, "Oke, leuke informatie. Maar wat moet ik hiermee?" Grijnzend kijkt hij me aan en tikt bedenkelijk op zijn hoofd. "Nou, ik dacht... Misschien wil je me joinen?" Vraagt hij ondeugend. Ik steek mijn vinger in mijn keel en doe net alsof ik moet overgeven. "Nee bedankt. Ik sla deze keer wel over!" Antwoord ik grijnzend. Justin's gezicht betrekt en hij haalt zijn neus op. "Oke, misschien een andere keer dan. Ik ga in ieder geval nu wel!" Beledigd loopt hij de badkamer in en gaat zijn gangetje, zonder de deur verder nog op slot te draaien.

Een half uur later is Justin nog steeds bezig met douchen en begin ik er onderhand wel en beetje genoeg van te krijgen. Ik sta op van het bed en loop naar de badkamerdeur. Ik klop drie keer. "Ja?" Hoor ik Justin roepen. "Ben je nou bijna klaar?" Roep ik terug. Ik krijg geen antwoord, dus ik klop nog een keer. De kraan van de douche word zachter gezet. "Wat is er nou?" Roept Justin geïrriteerd. "Of je nou eindelijk klaar bent?! Je staat al een half uur onder de douche." Zeg ik. De kraan word weer harder gezet en daarmee is onze conversatie beëindigd.

Maar ik ben Camrynn Lewis en laat me dus niet zomaar worden afgekapt. Ik bonk weer drie keer op de deur -deze keer harder- en zorg dat mijn stem dwingend en vast klinkt. "Justin, over 5 minuten ben je uit de badkamer!" Roep ik. De kraan wordt weer zachter gezet. "Camrynn, als jij mij nou eens even lekker liet douchen. En laat me nu met rust!" Roept hij  terug. "Verdomme, Justin. Ik moet ook nog douchen en we hebben nog maar een halfuur tot het avond diner. Dus schiet op, uilskuiken!" Daarmee zijn we klaar en laat ik me op het bed vallen.