So you're that kind of guy?

Hoofdstuk 36

Camrynn

Verdomme. Dit kan echt niet! Ik ga NIET met hem op een kamer slapen! Met een blik vol afschuw kijk ik mevrouw Kruller aan. "Dit kunt u niet menen?!" Roep ik. Met een triomfantelijke grijns kijkt ze Justin en mij aan, "Oh, en zeker dat ik het meen! Jullie zullen de hele reis met elkaar moeten door brengen!" Justin en ik kreunen. Ik heb nu al geen zin meer in die reis! "Als je maar niet denkt dat we het gezellig gaan hebben!" Snauw ik, naar Justin. Hij kijkt me aan alsof ik een vies beest ben, "Denk je nou echt dat ík zo graag met jou in een kamer wil zitten?!" Ik maak een protesterend geluid, "Hou je mond, misbaksel!" Justin doet net alsof hij moet overgeven. "Nee, jij bent zeker zo lekker!" Roept hij terug. Ik rol met mijn ogen. "GENOEG! Of jullie moeten ook tijdens de busreis, naast elkaar zitten!" Schreeuwt mevrouw Kruller. Meteen houd ik mijn mond, nadat ik Justin nog op zijn voet heb getrapt.

2 dagen later

Verslagen zit ik op mijn bed. Ik heb echt geen idee wat ik allemaal mee moet nemen, dus ik heb maar wat in mijn koffer gepropt. Het leek me wel een goed idee, alleen is er nu 1 probleem.

Mijn koffer gaat niet meer dicht!

Gefrustreerd gooi ik mijn kussen naar de muur. Net op dat moment komt Lindey de kamer binnen gelopen. "Wow, rustig. Vertel tante Lindey wat er aan de hand is!" Ze gaat zitten op het bed en klopt op de plek naast zich. Gehoorzaam ga ik zitten en wijs met een diepe zicht naar mijn koffer. Lindey ogen volgen mijn hand en ze schiet in de lach. "Wat heb je er allemaal inzitten, joh?! Kleding voor 3 maanden?!" Zegt ze lachend. Ze staat op en loopt naar de koffer, vervolgens slaat ze hem open en gooit alle kleding eruit. "Hè, wat doe je?" Roep ik. Ongestoord gaat ze verder en antwoord ze zonder op te kijken, "Wíj, gaan jou koffer opnieuw inpakken! En deze keer goed." Ik laat me naast haar zakken op mijn knieën. "Oke, dan." Antwoord ik.

Na een half uur opruimen, inpakken en discuseren hebben we alles ingepakt wat nodig is. In totaal heb ik 2 korte broekjes, een lange broek, 2 shirtjes, een hempje, 5 jurkjes, mijn 2 bikini's en ondergoed. Dat was de kleding, nog maar. Ik heb ook mijn tandenborstel, haar borstel, deo, tandpasta, make-up, dingen voor onder de douche en allemaal andere spullen. Deze keer stoppen Lindey en ik alles netjes in de koffer en past het allemaal precies. Tevreden rits ik de koffer dicht en laat ik me met een zucht op mijn bed vallen. Lindey komt naast me neer geploft. "Heb jij je koffer eigenlijk al ingepakt?" Vraag ik aan haar. Ze knikt, "Natuurlijk! Ik laat niet alles op het laatste moment aankomen, zoals jij." Zegt ze met een knipoog. Ik pak het dichtstbijzijnde kussen en gooi het tegen haar hoofd aan. "Hè, inplaats van een kussen tegen mijn hoofd aan te gooien, kan je me ook bedanken!" Roept Lindey verontwaardigd. "Oke, bedankt allerbeste vriendin ooit!" Roep ik lachend. "Dat klinkt al beter!" Zegt ze, terwijl ze opstaat.

"Wat ga je doen?" Vraag ik. Haar wangen worden lichtjes roze. "Euhm, Hutson komt over 5 minuten. Dus, euh, ja..." Stottert ze. Ik kijk haar quasi boos aan, "Dus, je laat me zomaar in de steek? Je stelt me wel teleur hoor, Lindey Hart." Lachend kijkt ze me aan, "Hou je mond. Als jij een vriendje hebt, ga ik ook zo vervelend doen hoor!" Ik sluit beledigd mijn mond, "Ik doe helemaal niet vervelend." Ze klopt onhandig op mijn hoofd, "Rustig maar. Vanavond kom ik weer langs!" Ik kijk haar glimlachend aan, "Oke, prima. En nou wegwezen, Hutson wacht op je!" Ik sta op en begeleid haar naar de deur. "Doei!" Roept ze vrolijk. Ik zwaai naar haar. Vlak voordat ik de deur sluit, steek ik mijn hoofd nog even snel om de hoek, "En niet te hard alsjeblieft!" Roep ik Lindey lachend achterna. Ze draait zich verbaast en een tikkeltje beschaamd om. "Camrynn!" Roept ze, beschaamd. Snel sluit ik de deur en laat ik me grinnikend op mijn bed vallen.

Ik word wakker door een scherp gepiep in mijn oor. Kreunend draai ik mezelf om en sla op mijn wekker. Helaas ietsje te hard, het ding klettert op de grond. Geweldig, echt geweldig! Ik ga rechtop zitten en sla mijn heerlijke warme dekens van me af. Meteen wil ik weer terug in bed kruipen, maar als ik optijd wil komen moet ik nú omkleden. Over een uur vertrekt de bus en ik moet nog omkleden, mijn make-up doen en ontbijten. Ik snel me naar de kast en pak een denim jeans, een wit effen shirt en een bruinig jasje. Als ik alles aan heb getrokken, breng ik een laagje mascara aan en een dun lijntje eyeliner. Niet teveel, want we zitten erg lang in de bus en ik wil er niet uitzien als een pandabeer.
Gefrustreerd haal ik een borstel door mijn haren en probeer het zo glad mogelijk te krijgen. Maar mijn haar wilt vandaag niet mee werken, dus het enige wat er gebeurt is dat het een grote pluisbende word. Ik gooi mijn borstel in de wasbak en pak wat haarolie. Ik kneed het in mijn haar en kam er nog eens doorheen. Het ziet er al iets beter uit! Maar boven op mijn hoofd zit het nog steeds raar. Vandaag word dus een pettendag! Ik pak mijn New York pet en zet het op mijn hoofd. Dat gaat er wel mee door!

Gelukkig mocht je een koffer én een tas, die je bij je kon houden, mee. Anders kon ik echt niet alles mee krijgen. Ik gooi mijn tas over mijn schouder en neem de koffer bij de hand. Ik sluit mijn kamer deur af en haal diep adem. Oke, Camrynn. Je gaat deze reis niet laten verpesten door Justin! NIET!

Glimlachend draai ik me om en klop op lindey's deur. Meteen word de deur geopend en word ik naar binnen getrokken. Mijn blik valt op een enorme rode plek in lindey's nek, ongeveer 5 centimeter onder haar kaak. "Whaaa..." Stoot ik uit. "Wat is dat?!" Roep ik. Lindey haalt onverschillig haar schouders op. "Is dat wat ik denk dat het is?!" Vraag ik achterdochtig. "Ik denk het...." Antwoord ze grijnzend. "Euw, serieus Lindey?!" Roep ik. Lachend kijkt ze me aan, "We zijn zacht geweest hoor. Je hebt ons toch niet gehoord?!" Ik trek mijn neus op, "Nee, gelukkig niet, nee!" "Mooi!" Ze klapt in haar handen, "Je moet me helpen het te verbergen!" Ik maak kots bewegingen. Beledigd kijkt ze mee aan, "Ach, stel je niet zo aan! Help me nou maar gewoon. We hebben nog maar een kwartier!" Ik kreun, "Shit, ik moet ook nog eten!" Lindey wijst naar een schaal op een tafeltje. "Pak maar een broodje." Zegt ze. Gretig loop ik er naar toe en prop er een in mijn mond. "Kan je me nu dan helpen?" Vraagt ze onschuldig. Ik pak een make-up sponsje en smeer een laag foundation over de plek.

Na 5 minuten is de plek grondig weg gewerkt en zie je er niks meer van. "Oke, kunnen we gaan?" Vraag ik ongeduldig. "Jaja, rustig brompot!" Zegt ze. We pakken onze koffers en lopen de kamer uit.

We zijn als een van de laatste bij de parkeerplaats, iedereen is er al. De leraren kijken geïrriteerd naar de laatkomers, wij dus. "Goed, de bus heeft vertraging. Dus we moeten hier een half uurtje wachten. Ik wil dat iedereen hier blijft!" Roept mevrouw Kruller. Lindey en ik voegen ons bij onze vrienden groep. Nicole en Stephen zitten eigenlijk niet bij ons in de klas, maar ze mochten wel gewoon mee. Er waren toch nog 2 plaatsen vrij. Cameron heeft een arm om Nicole heen geslagen en ze zijn innig aan het knuffelen. Schattig! Tussen Milan en Loulou is het eigenlijk nog steeds ongemakkelijk, maar ze zijn in iedergeval met elkaar aan het praten. Isabella zit bij Stephen op schoot en Lindey loopt naar Hutson.
Heel fijn. Ik blijf alleen over met Justin.

Mijn blik glijd naar zijn gezicht. Zijn scherpe kaaklijn, die echt perfect is. Zijn volle lippen, die ik ooit op de mijne heb gevoeld. Een kaarsrechte neus, die ik een aantal keer heel graag heb willen breken. Prachtige ogen, waarin ik uren kan staren. Zijn haar, wat zo heerlijk zacht voelt. Justin's ogen vinden de mijne waardoor ik opschrik. Omg, ik heb gewoon als een of andere creep naar hem zitten staren! Snel kijk ik weg, waardoor er een gepijnigde flits over Justin's gezicht trekt. Maar zo snel als het ar was, zo snel is het ook weer weg. Ik zal het wel verzonnen hebben! Ik zucht diep en laat me zakken op het randje van een enorme bloempot, ofzo. Mijn koffer zet ik naast me neer. De ochtend zon komt op en straalt op mijn gezicht. Het verwarmt mijn hele lichaam en genietend sluit ik mijn ogen. Een fantastisch gevoel overspoeld me.

Dit word een geweldige reis!

---------------------------------------------------------------------------------------------------

Hallo allemaal,

Afgelopen weekend kon ik helaas niet schrijven, want ik moest hard leren. (Moet ik nu eigenlijk ook, maar daar heb ik geen zin in 🙊) Maar ik heb dus toch een hoofdstuk geplaatst, want iedereen vroeg wanneer er weer een nieuw hoofdstuk kwam. Dus, TADAA!

Ik hoop dat het een beetje wat was! De afgelopen paar hoofdstukken waren extreem saai, want er gaat iets leuks gebeuren. Maar, er moet natuurlijk wel een aanleiding komen. Dus vandaar dat dit allemaal zo saai was! Ik beloof, binnenkort komt er een hoofdstuk, waarin echt iets leuks/grappigs/spannends/verdrietigs/zieligs/noem maar op, gaat gebeuren. Veel plezier nog met lezen van de andere hoofdstukken! Vergeet niet te stemmen ⭐️ of te reageren 💬

Toedels,
💋🙋