So you're that kind of guy?

Hoofdstuk 18

Carly

"Wat wil je aantrekken?" Vraagt Lindey, die zich in mijn zetel heeft genesteld. "Ik dacht aan het jurkje met het witte lijfje en poeder roze rok, mijn witte sandaalhakken, de ketting met diamanten en mijn witte tasje." Ze denkt even na en knikt dan goed keurend. "Ja, perfect!" Zegt ze uiteindelijk. Als ik alles heb aangetrokken ga ik zitten op de stoel voor mijn spiegel en begint Lindey aan mijn make-up. Het eindresultaat is prachtig! Mijn ogen zijn licht opgemaakt met poeder roze oogschaduw en eyeliner. Ik ben er helemaal klaar voor! *triing triing* ik neem op.
(C= Carly, D= Dylan)
D. Hee, ben je klaar? Ik sta buiten.
C. Ja ik ben er klaar voor! Ik kom naar beneden!
D. Oke tot zo, schoonheid!
C. Tot zo!
En ik hang op.

Ik loop naar buiten en zie Dylan staan. Hij staat tegen zijn auto geleund en is druk bezig met zijn telefoon. Ik ga voor hem staan, maar hij heeft niks door. Ik kuch ongemakkelijk. Meteen kijkt hij op en stopt zijn telefoon in zijn broekzak. "Hey, Carly! Je ziet er prachtig uit!" Zegt hij. Ik bloos. We stappen in zijn auto. "Waar gaan we naar toe?" Vraag ik. Hij kijkt me aan. "Verrassing!" Ik grinnik. Hij kijkt me nog steeds aan. Mijn oog valt op de snelheidsmeter. "Waaah!" Stoot ik uit. "Rijd zachter, idioot! Straks veroorzaak je nog een ongeluk. En ik ben nog lang niet levensmoe, mocht je dat willen denken!" Hij lacht. Zijn lach is mooi! "Geen zorgen, zo rijd ik altijd! En kijk, ik ben er nog steeds!" Ik rol met mijn ogen. "Hé, dat zag ik!" Zegt hij, terwijl hij me een por geeft in mijn zij. Ik maak een spastische beweging. "Ohw, je kan daar dus niet tegen, hè?!" En ik word belaagt met porren. "Sto-hop!" Gil ik lachend, maar er word geen gehoor aan gegeven. "Ogen op het wegdek!" Roep ik, en eindelijk ben ik verlost van de porren.  Op de achtergrond hoor ik een leuk liedje. "Hé, ik ken dit liedje!" Ik draai de radio harder en zing zachtjes met 'The feeling' van Justin Bieber mee.

"You give to me
Everything, anything that I could dream
At least that's what it seems
Could it by I don't no what's good for me

I'm tutorial for thinking you're full of beautyful
Instead of Hollow
Suger on your lips, it's hard to kill
Jagged like a pill, so hard to swallow

Am I in love with you? (Am I in love with you?)
Or am I in love with the feeling?
Trying to find the truth
But somethimes the heart is desceiving
Can't get out of my head, and I need you to safe me
Of I am delosenal than maybe I'm crazy
In love with you
Or am I in love with the feeling?"

"Wow, je kan echt goed zingen!" Roept Dylan. "Euhm, bedankt!" Zeg ik blozend. Hij grinnikt, "Je weet niet zo goed hoe je met complimentjes moet omgaan, hè?!" Ik knik, "Ik vind het gewoon ongemakkelijk." Ik laat mijn ogen even door de auto glijden, want door Dylan's aanwezigheid kon ik daar niet aan denken. De auto heeft een mooie zwarte leren bekleding en het zit erg comfortabel. Ik kijk naar het loge van de auto, een Lamborghini. Woow, wacht! EEN LAMBORGHINI?! Ik laat mijn vingers bewonderend over de bekleding glijden. Ik weet niet waar het vandaan komt, maar ik heb altijd al een grote liefde voor auto's gehad. "Mag ik vragen welke Lamborghini dit is?!" Vraag ik aan Dylan, ookal weet ik het al lang, het is gewoon voor de zekerheid. "Galardo, het is de Lamborghini galardo." Antwoord hij. Oh mijn god! Ik zit in mijn lieveling auto! Mijn ogen worden nog groter en ik spring opgewonden heen en weer, voor zover dat kan. Snel check ik de kleur van de auto, glanzend zwart. Doordat ik nog steeds verwonderd ben over de auto, heb ik niet door dat we zijn gestopt. Dylan stapt uit de auto en loopt weg. Euhm, oke? Gaat hij nu serieus weg?! Maar ik heb het fout, hij loopt voor de auto langs naar mijn deur en opent hem, zodat ik er uit kan stappen. "Kijk dat is nog eens een gentleman." Ik kijk naar het gebouwtje voor ons. Het heeft twee verdiepingen en is prachtig versierd met allemaal lichtjes en lampionnen. "Mooi hè?!" Vraagt Dylan. Ik knik. "Kom we gaan naar binnen!" Zegt hij.
Dylan houdt netjes de deur voor me open en loopt daarna samen met mij het restaurantje binnen. Meteen komt er een serveerster naar ons toe gelopen. "Hebben jullie gereserveerd?" Vraagt ze vriendelijk aan ons, of nou ja, aan Dylan. "Ja, op de naam Jordan." Ik wist zijn achternaam niet eens! De serveerster, die naar mijn smaak iets té vriendelijk is, begeleid ons naar onze tafel. We gaan zitten. "Willen jullie alvast wat drinken?" Vraagt ze, zonder mij aan te kijken. "Een cola graag. Wat wil jij Carly?" Vraagt Dylan. Hij kijkt me aan met zijn mooie grijs achtige ogen. "Doe maar een icetea." De serveerster legt de menukaarten voor ons neer en buigt zo ver naar voor, dat Dylan perfecte inkijk heeft op haar tieten maatje D. Jemig, kan dat mens niet normaal doen?! Ik raak geïrriteerd van haar vervelende gedrag. "Komt er zo aan!" Zegt ze met een slijmerige lach naar Dylan, en ze loopt weg zonder mij ook maar een blik waardig te gunnen. "Wat een slijmerig type, zeg!" Zegt Dylan. Ik begin te lachen, "Ik dacht precies het zelfde!" Dylan kijkt me weer aan. Elke keer als hij dat doet word ik van mijn stuk gebracht door zijn mooie ogen. "Dus, jou achternaam is Jordan?" Zeg ik. Hij knikt. "Dylan Jordan. Ik vind het wel leuk!" Hij lacht. God, wat is zijn lach toch mooi! "Ik bedenk me net dat we helmaal niet zoveel van elkaar weten!" Zeg ik. "Oke, we stellen om de beurt vragen aan elkaar! Jij mag eerst!" Zegt hij. "Wat is je 2e naam?" Vraag ik. Hij schud zijn hoofd, "Heb ik niet! Nu mag ik. Op welke sport zit je?" "Nu zit ik op hockey, maar ik zat op voetbal en ik heb ook nog een tijdje karate gedaan. Maar dat vond ik niks." Hij knikt, "Interessant." Ik lach.

Zo gaat het een tijdje door, tot we komen bij de deepstuff. "Dus jij hebt geen ouders?" Vraagt Dylan. Ik schud mijn hoofd. "In het archief stond niks over ze, dus waarschijnlijk zijn ze overleden in een auto ongeluk en zijn de papieren daarvan kwijtgeraakt. Dat gebeurt wel vaker!" Hij denkt na, "Vreemd!" Ik haal mijn schouders op, "Tja, het is niet alsof ik ze ooit heb gekend." Hij pakt mijn hand vast en wrijft met zijn duim over mijn knokkels. Ik ga weer blozen, door dit lieve gebaar. We worden verstoord door de serveerster. "Hier is jullie bestelling!" Ze zet de borden voor ons, "Kan ik verder nog iets voor je betekenen?" Echt hoor, als ze nu niet ophoud ga ik haar wurgen. Ze praat ook serieus in enkelvoud, naar Dylan! "Nee, bedankt! Ik zou wel graag willen dat je stopt met dat flirterige gedoe, want ik ben hier op een date en je doet net alsof ze niet bestaat." Zegt Dylan. De serveerster word rood en loopt gauw weg. Ha, net goed voor d'r! "Ze moest eens flink de waarheid weten!" Zegt Dylan. Ik lach. "Dat was apart! Maar wel in een goede zin hoor. De meeste jongens zouden zich allang hebben overgegeven aan haar." Hij pakt mijn hand weer, "Maar die jongens hebben dan vast niet zo'n mooie date als ik!" Ik moet weer blozen. "Ahw je bloost, dat is schattig!" Zegt hij. Nu word ik nog roder. "Stop, aljeblieft!" Zeg ik lachend.

Na het eten heeft Dylan betaalt, hij stond erop. We lopen naar buiten naar zijn auto, voor de auto blijft hij staan en slaat zijn armen om me heen. "Ik vond het heel erg leuk! En weetje wat ik nog leuker vind?" Zegt Dylan. Ik kijk vragend, "Nou?" Hij grinnikt, "Jou!" En op dat moment  drukt hij zijn zachte, perfecte lippen op die van mij. Het is echt magisch, alsof er een bom met vlinders ontploft in mijn buik! Ik word er helemaal gelukkig van. Het is niet alsof ik voor de eerste keer zoen, maar deze zoen had zo mijn eerste kúnnen zijn. Ik laat zijn tong binnen en langzaam spelen we in elkaars mond. Na een paar minuten laten we elkaar hijgend los. "Wauw...." Zucht Dylan. Ik zeg niks, want ik heb er geen worden voor. "Zullen we terug gaan?" Vraagt hij. "Ja." Zeg ik ademloos. Hij grinnikt even. Alles aan hem is mooi! Ja, ik heb het zwaar te pakken!

Ik loop stralend mijn kamer in en plof met een zucht op mijn bed. Toen hij bij de school was aangekomen, hebben we nog een tijdje in de auto gezoend. Toen pakte hij een doosje en maakte het open, er zat een ring in en hij vroeg of ik zijn meisje wilde zijn. Ik heb natuurlijk ja gezegd.
Ik kijk naar de ring op mijn vinger, het is een simpele zilveren ring, met bovenop 1 diamantje. Het is een promise ring.
Ik kleed me om en ga in bed liggen. Alles was vandaag gewoon wauw. En ik val in een rustige slaap.