So you're that kind of guy?

Hoofdstuk 16

Justin

En ze trapte er vol in! Nu zal mijn wraak zo onverwacht komen, dat het nog meer effect zal hebben! Ik loop naar Milan en Cameron die aan het praten zijn met wat andere jongens. "Yo boys, ik heb dorst! Willen jullie nog wat?" Vraag ik. "Nee, bedankt! Ik ben al een beetje licht in mijn hoofd!" Zegt Milan. Jep, zijn flesje is al bijna op! Die van mij ook trouwens. Ik loop naar de bar, bestel een cola en giet de rest van mijn flesje wodka er in. "Gozer, als je wodka in je cola wilt kan je dat ook gewoon zeggen hoor!" Zegt de barjongen. "Hoe bedoel je?" Vraag ik niet begrijpend. "Ik heb achter de bar een paar flessen wodka staan, ik kan het zo voor je inschenken." Ik knik. "Doe er nog maar een dan!" Niet veel later krijg ik er weer een naar me toe geschoven en ben ik een beetje licht in mijn hoofd. Maar niet heel erg! Cameron en Milan komen naar me toe gelopen. "Hee, we hebben je gemist man!" Roept Milan. Die is dus niet helder meer! Ik wil iets terug zeggen als ik word onderbroken door een gil. "Jongens, hoorde jullie dat?!" Vraag ik. Cameron stormt in de richting van het geluid.
We blijven bij de deur van de opslagruimte staan, de gil kwam hier vandaan. Ik hoor geroep. "Blijf van haar af, vieze aanrander!" Hoor ik Carly roepen. Wacht, wat doet Carly daar? Ik gluur om het hoekje. Nicola zit ineengedoken op de grond tegen de muur en Carly is aan het schreeuwen tegen een jongen. Hij ziet er gevaarlijk uit. Maar dan haalt Carly uit en is zijn hele wang rood. Ohoh! Dat had ze beter niet kunnen doen, want iedereen ziet zo dat hij behoorlijk agressief is. De jongen haalt zijn uit en de klap beland vol in haar slaap. Er ontsnapt een ijzingwekkende gil uit Carly's mond. Zo hard en schel dat er kippenvel over mijn armen loopt. Ze wankelt even en valt neer op de grond. De jongen begint haar te schoppen en raakt haar overal. Voordat hij haar weer kan raken ben ik bovenop hem gesprongen en sla hem zo hard en vaak mogelijk als ik kan. Cameron is naar Nicole gerend en Milan kijkt hoe het gaat met Carly. De jongen mag dan wel gespierd zijn, maar ik ben nog gespierder en langer. Ik pak hem vast bij zijn kraag en breng mijn gezicht naar het zijne. "Je rent nu weg en komt niet meer terug! Als ik je nog een keer zie bij deze meisjes, ben je dood. Begrepen?" Sis ik in zijn gezicht. Hij knikt angstig en zodra ik hem heb neergezet rent hij er vandoor. Ik kniel neer bij Carly. Haar neus bloed en ze heeft een paar flinke blauwe plekken, maar verder is ze niet gewond en heeft ze niets gebroken. "Ze is alleen flauwgevallen!" Zegt Milan. Ik til haar op. "Ik breng haar naar de EHBO! Oke?" Zeg ik tegen Cameron en Milan. Ze knikken. Nicole kijkt me aan met betraande ogen. "Komt het wel goed met haar?" Vraagt ze. Ik knik en loop naar de EHBO.
"Wat is er gebeurt?" Vraagt Frieda, de kantinejuffrouw. Ze werkt af en toen bij de EHBO-afdeling. "Ze is knock-out geslagen!" antwoord ik. "Oh gut, oh gut! De jeugd van tegenwoordig. Leg haar hier maar neer!" Ik leg Carly op een soort bed en meteen begint Frieda haar te verzorgen.

Na een kwartiertje is Carly weer opgelapt, maar nog steeds niet wakker. "Het zal nog wel even duren." Zegt Frieda, als ze mijn vragende blik ziet. "Leg haar maar in haar kamer, je weet welke dat is toch?" Ik knik. "Ik kan alleen niet binnen komen, ik heb de sleutel niet!" Frieda rommelt in haar tas en komt terug met een sleutel. "Deze sleutel past in iedere deur. Als je haar in haar bed hebt gelegd, kom je weer terug. Begrepen?" Ik knik weer, stop de sleutel in mijn broekzak en til Carly op in bridestyle. Ik loop naar haar kamer en open de deur. Ik ben nog nooit in haar kamer geweest! Verwonderd kijk ik om me heen, het is mooi ingericht! Ik leg Carly voorzichtig in bed en trek haar schoenen uit. Wat moet ik met haar jurk?! Ik besluit dat ze het vast niet fijn vind als ik die uittrek, dus ik laat hem maar aan en sla de dekens over haar heen. Ze ziet er lief uit als ze slaapt. Ja, als ze slaapt ja! Wacht maar tot ze wakker word! Ik grinnik om mijn eigen gedachten. Snel kijk ik of ze niet misschien is wakker geworden. Maar nee, ze 'slaapt' nog steeds. Ik loop naar de deur en trek die achter me dicht.
Als ik de sleutel weer bij Frieda heb afgeleverd, loop ik terug naar het feest en zie ik Cameron en Milan verderop praten met de vriendinnen van Carly. Ik loop naar ze toe en meteen komt Lindey op me afgestormd. "Wat heb je met haar gedaan? Waar is ze?" Gilt ze boos. "Wow, rustig!  Ik heb haar naar de EHBO gebracht en toen in haar bed gelegd!" Zeg ik. Lindey kalmeert een beetje. "Je weet zeker dat dat het enige is wat je met haar hebt gedaan?" Vraagt ze argwanend. Ik knik. "Ja, echt waar!" Ze slaat haar ogen neer, "Bedankt." Ik grijns, "ontzettend graag gedaan!" Lindey snuift en loopt terug naar haar vriendinnen.
"Heeeee, schatje!" Iemand vliegt me om de nek. Aan de verstikkende zoete geur te ruiken, is het Samantha. Ik duw haar van me af. "Ook hallo." Zeg ik. Ze lijkt zich niks van mijn afwijzing aan te trekken en gaat extreem dicht bij me staan. "Zin om te dansen?" Vraagt ze zwoel. Jammer voor haar dat ik er niet in trap! "Weetje Samantha, als je nou eens zou stoppen met mij stalken en een ander slachtoffer vind, zou erg prettig zijn! Dag!" Ik draai me om en wil weglopen, maar Samantha houd me vast aan mijn pols en trekt me terug. Haar lelijke nep nagels boren in mijn huid. "Wij zijn nog niet klaar. Jij komt terug bij mij! Begrepen?! Wij komen weer samen, wij zijn het perfecte stel. Het is alleen jammer dat jij dat niet inziet, nóg niet! Maar dat komt wel!" Zegt ze. Jezus, wat een gestoord wijf! "Ik bepaal toch zeker zelf wel met wie ik ga?!" Ze lacht sluw, "Wat zullen je ouders er van vinden? We weten allebei dat zij mij heel erg graag mogen. En dat ze ons graag samen zien!" Mijn gezicht betrekt. "Dat gaat jou helemaal niks aan! En nu oprotten!" Ik geef haar een duw en ze struikelt terug naar de andere barbiepoppen. Zo, daar ben ik vanaf! Voorlopig. "Viel Samantha je weer eens lastig?" Vraagt Cameron. Ik knik. "Hoe gaat het eigenlijk met Nicole?" Cameron grijnst, "Ze heeft me verteld wat er is gebeurd en toen moest ze huilen. Dus ik heb haar in mijn armen genomen en getroost!" Ik grinnik, "Goede zet!" Cameron kijkt verlangend naar Nicole, die bij haar vriendinnen staat en wat water drinkt. "Vraag haar mee uit!" Zeg ik. Hij kijkt me verschrikt aan. "Nu?!" Ik knik heftig van ja. "Je maakt een hele goede kans!" Hij haalt diep adem en stapt op Nicole af. Na een een minuutje kijkt Nicole erg verrast en vliegt Cameron om de nek. Dat is dus een ja.

Om 2 uur s'nachts is het feest afgelopen en lopen we weer terug naar onze kamers. Ik trek de deur open  en loop naar binnen. Snel kleed ik me op en duik in bed. En binnen een paar minuten ben ik in dromenland.

--------------------

Wat lief,  Justin heeft Carly geholpen! En wat moest die Samantha nou weer?!
Ik hoop dat jullie dit een leuk hoofdstuk vonden. Als je wilt kan je een reactie achterlaten! Doeidoei ❤️