So you're that kind of guy?

Hoofdstuk 30

Justin

"Justin, kom je naar beneden?!" Hoor ik mijn moeder roepen. Ik zucht diep en zet mijn PlayStation uit. Ik loop op mijn gemakje de trap af en loop de eetkamer binnen. De hele familie zit er al en ze kijken me boos aan. "Moest dat nou echt zó lang duren?!" Roept, mijn zusje, Audrey geïrriteerd. De andere helft van de tweeling, Willow, knikt mee, "Ik sterf bijna van de honger!" Echt hoor, ik hou van mijn 13 jarige zusjes. Maar af en toe kan ik ze wel wurgen, al gaat dat moeilijk worden want als ik de één wurg, springt de ander gelijk bovenop mij. Ik rol dus maar met mijn ogen en schuif aan. Gelijk komt Nahima aangerend met een karretje vol eten, en zet ze alles op de tafel. "Nou, Justin. Ben je nog steeds niet aangekleed?! Het is bijna middag en vanavond is het etentje!" Zegt mijn moeder bestraffend. "Inderdaad, het is vanavond pas. Genoeg tijd dus, om me netjes om te kleden!" Antwoord ik.

Vanavond is het diner met de familie Lewis. Ik heb er opzich wel zin in, want Flint is een goede vriend van mij. Maar de belangrijkste reden voor het diner, is dat ze een dochter hebben. Ze is langgeleden weggebracht en is nu weer terug. Ik hoop maar dat ze hot is! Alhoewel Flint het waarschijnlijk niet zo leuk vind, als ik met zijn zusje rommel.

Er word een bord voor me neergezet, vol met de heerlijkste broodjes en andere lekkernijen. "Bedankt, Nahima!" Zeg ik netjes en ik prop mijn mond vol met alles wat er op mijn bord ligt. Binnen 5 minuten heb ik alles naar binnen geschrokt en kijkt mijn moeder me boos aan. Ze is van het netjes doen en de manieren, daarom vindt ze het ook niet leuk als ik mijn eten als een zwijn naar binnen werk. Ook Audrey en Willow kijken me walgend aan. "Nog honger?" Vraag ik lachend. "Nee, nu niet meer!" Roept Audrey, terwijl ze haar bord naar me toe schuift. Willow, doet haar na. Zij is altijd en stilste van de 2 geweest, maar dat maakt haar niet minder opvallend. Beide zusjes zijn bloedmooi, op hun eigen manier, van binnen en van buiten. Je kunt er maar beter niet een boos maken, want dan heb je ze allebei achter je aan!

Gretig eet ik ook hun twee borden op, tot ik echt helemaal vol zit. "Oke, allemaal. Ik ga weer naar boven, tot vanavond!" Ik schuif mijn stoel naar achter en ren zo snel mogelijk de eetkamer uit. "Justin Moore, kom terug aan taf-" Ik heb de deur al dicht geslagen. Ik heb een goede band met mijn ouders hoor, maar ik ben liever op mijn kamer dan 'gezellig' in de woonkamer. Ik loop mijn kamer in, plof neer op de bank voor mijn tv en zet de PlayStation weer aan.

Camrynn

Ik sta voor de spiegel, in mijn inloop kast, en check voor de laatste keer mijn outfit. Ik heb een wit jurkje aan, dat zwierig rond mijn bovenbenen hangt, met een split aan de voorkant. Eigenlijk tussen mijn tieten. Ik heb getwijfeld of ik dit jurkje wel zou aantrekken, want ik krijg er vast opmerkingen van Justin over. Maar ik vind hem te mooi, om te laten hangen. Plus, hij zit ook nog heel erg lekker. "MAM!" Gil ik. Ik hoor mijn kamerdeur open gaan en mijn moeder die haastig binnen komt gerent. "Wat is er aan de hand?!" Roept ze. "Welke schoenen moet ik hier onder aan?" Vraag ik onschuldig. Mijn moeder kijkt me verbaasd aan, "Daarvoor heb je me geroepen?" Ik knik, "Jij bent hier de mode specialist!" Ze loopt naar de schoenenkast en trekt hem open. Na een paar minuutjes alle schoenen te hebben geïnspecteerd, komt ze aangelopen met beige sandaalhakjes. "Deze." Zegt ze, terwijl ze de schoenen aangeeft. Ik knik dankbaar. "Doe je ook de zonnebril, 2e la helemaal rechts, er bij op? Het is vanavond nog zonnig!" Zegt ze. "Zal ik doen!" Roep ik. "Je hebt nog een uur, Camrynn. Opschieten, dus!" Roept ze terug. Ik schud lachend mijn hoofd en loop naar mijn klaptafel.

Eerst maar eens mijn gezicht insmeren, met crème. Ik draag eigenlijk niet veel make-up en nooit foundation. Ik pak mijn kwast en poeder, en poeder mijn gezicht een klein beetje, voor een mat effect. Verder breng ik lichte oogschaduw aan en wat mascara op mijn wimpers. Nu komt het lastige deel, mijn wenkbrauwen. Ik zweer het, een compliment over je wenkies, is het beste compliment dat je kan krijgen! Nadat ze in vorm zijn gebracht pak ik mijn krultang en maak lichte krullen in mijn haar. Ik loop weer naar mijn kast en pak mijn zonnebril, die vanaf nu mijn lievelings zonnebril is.

"Camrynn, ben je klaar?!" Roept Flint. "Ik kom eraan!" Roep ik terug. Snel pak ik een beige tasje en ren naar beneden, wat natuurlijk fout gaat. Trappen en ik gaan echt niet goed samen! Ik struikel bij de laatste trede voorover, en heb het geluk dat Flint onder aan de trap staat en me opvangt. "Dat is nog eens een entree, Cam!" Zegt hij lachend. Beschaamd zet ik mezelf weer recht en loop naar mijn ouders, die al in de gang staan te wachten.

"Camrynn, wat is er gebeurt met je jurk?!" Roept mijn moeder verontwaardigd. Verbaasd kijk ik naar beneden, naar mijn jurk. "Hoe bedoel je? Alles is in orde, toch?!" Ze klakt afkeurend met haar tong, "Er zit een kreukel aan de onderkant van je jurk!" Ik zucht diep en kijk mijn moeder aan met een je-meent-dit-serieus blik. "Mam, het is maar 1 kreukel, die niet eens opvalt en waarschijnlijk alleen jij ziet!" Zeg ik. Ze snuift en kijkt weg, "We kunnen er nu toch niks meer aan doen!" De deur van de auto word geopend en het gezicht van de chauffeur komt te voorschijn. "We zijn er, het restaurant." Zegt hij.

We stappen een voor een uit en bewonderen het chice gebouw. Wow! De sfeer hier alleen al! Overal lopen mensen in nette kleding, een enorme mode-inspiratie!

We lopen naar de ingang en er komt meteen een gastheer naar ons toe gelopen. "Meneer en mevrouw Lewis, we verwachtten u al!" Zegt hij, "de familie Moore zit er al!" Mijn moeder knikt en loopt naar binnen. Blijkbaar is ze hier vaker geweest, want ze weet meteen de weg en loopt het restaurant binnen, rechtstreeks naar een tafel. Een
man en een vrouw staan op om mijn ouders te begroeten, ook 2 identieke meisjes met lieve gezichtjes staan op om ons te groeten. Justin zit op zijn telefoon aan tafel en heeft nog geen een keer op gekeken. De tweeling komen naar me toe gelopen. "Hoi, ik ben Audrey en dit is mijn zusje Willow." Zegt een van de twee en ze omhelzen me allebei. Ik knuffel ze lachend terug, "Hoi, ik ben Camrynn!" Stel ik mezelf voor.

Dit keer kijkt Justin wel op en werpt hij ene blik op mij. Zijn ogen glijden naar mijn gezicht en op zijn gezicht is schok en verwarring te lezen. Mijn mond hoeken kruipen omhoog, als ik hem verward naar me zie kijken en ik kijk hem met een zelf verzekerde grijns aan.

"Ook leuk om jou te zien, Justin!" Zeg ik brutaal.

-------------------------------------

Hallootjes,

Jullie moesten een weekje wachten, maar hier is een hoofdstukje! Ik ben al bezig met het volgende hoofdstuk dus die komt er binnenkort op.

Vergeet niet te stemmen/reageren! Veel plezier met lezen enzo.

Xx 💋