"Neden geldin?" dedi ve Harry'i kapıda bırakıp, salondan içeriye girdi.
Arkasından kapının kapandığını ardından Harry'nin zeminden gelen adım seslerini duydu. Koltuğa oturmuştu. Harry yanına oturunca ona baktı.
"Bensiz yapamayacağını düşündüm." dedi sıratarak Harry.
"Ben kalkayım da koltukta egona yer kalsın." Gözlerini devirip koltuktan kalktı.
Kapıya ilerlemek için hamle yaptı ama sert bir şekilde Harry tarafından koltuğa fırlatılınca, olayın hızından ağzından ufak bir çığlık kaçtı. Karşısında ona doğru eğilmiş oğlana kızgınca baktı.
"Sen salak mısın?" Elleriyle geniş omuzları itmeye çalışıyordu. Fakat Harry yüzünde olan sırıtışıyla beraber hiç etkilenmiş gibi durmuyordu.
"Ben, egom, yakışıklılığım, tatlılığım, cazibem, kısacası tüm varlığımla bu koltuğa sığarız..." Harry Louis'nin omuzlarındaki ellerini alıp kafasının üstünde birleştirdikten sonra göz kırptı. "... Ama sen poponla bile bu koltuğa sığamazsın." .
Harry'nin ilk sözlere göz devirsede, kalçalarına yaptığı uygunsuz lafla afallamıştı. Çıkık kalçaları yüzünden bir çok edepsice laflar işitmiş ama hiç birinde Harry'nin sözlerinden utandığı kadar utanmamıştı. Kendine git gide yaklaşan dudakları son anda farkedip kafasını sağa yatırdı.
"Harry kalk üstümden yok-"
"Yoksa ne?" dedi yaklaşırken. "Beni yine kendince cezalandıracak mısın, prenses?"
İşte Louis için son nokta buydu.
Sinirle Harry'nin iri cüssesi altında kalmış bacaklarını harekete geçirdikten sonra diz kapağını sertçe kasıklarına vurdu. Harry acı içinde tısladığında, kafasının üstünde Harry'nin tutuğu ellerin gevşemesini fırsat bilerek ayağa kalktı. Yerde ellerini kasıklarına koymuş ve suratı acı içinde kasılan Harry'e kahkaha atmaya başladı.
"Sen kaşındın!"
"B-bu sefer kaçamayacaksın!" Harry'nin doğrulmaya çalıştığını farkedince çığlık atıp arkasına bile bakmadan salonun kapısından çıktı. Merdivenleri ikişer ikişer çıkarak durdu ve nereye gideceğini düşünmeye başladı.
"Buraya gel, Louis!" Harry'nin gürleyen sesini aşağıdan işitince düşünmeyi bırakıp son hızla holde koşmaya başladı. Nefesi kesilmeye başlasa bile hâlâ çığlık atıyordu. Sonra yakalanacağını farkedip kendini susturdu.
Odaların kapısının kapalı olduğunu görünce, nefesinin altından küfür etti. Holün sonuna geldiğinde, Harry'nin odasının kapısının aralık olduğunu gördü ve oraya ilerleyip odanın içine girdi.
"Louis nerdesinnn?" Harry'nin neşe dolu sesini yakınında duymasıyla kendini yere attı. Harry'nin yatağının altına girmeye çalıştı-ama sadece çalıştı.
Çünkü üst bedenini sokmuşken, poposu yüzünden alt tarafını sokamıyordu. Zorlayarak girmeye çalıştı. Ancak başarısız olunca bu sefer yatağın altından çıkmaya başladı. Harry'nin kahkasını yakında duyunca gözlerini yumup sessizce küfürler savurdu.
"Sana demiştim, poponla bir yerlere sığamazsın diye!" Ve tekrar yüksek sesli kahkahının ardından, kalçasına atılan şaplağın etksinden kafasını yatağın demirine çarptı. Küçük bir çığlık attığında, ayak bileğinden onu dışarı çekmeye çalışan Harry'e tekmeler savurmaya başladı.
"Seni geri zekalı!" Ayaklarını Harry'den kurtarmaya çalışıyordu. "
Bırak beni!"
"Bunu çocuklarımı öldürmeden önce düşünecektin tatlım." Harry'den kurtulamayacağını anladığında, son kozunu oynamaya karar verdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
dark sail
Fanfiction"bazen tüm acıyı hatırlıyorum. bu yaralar iyileşecek gibi gözükmüyor. merak ediyorum, daha ne olabileceğini. kalabalık bir odada, yapayalnız hissediyorum. kendi kendime düşünüyorum, korku, pişmanlık, yalnızlık... benim bundan kaçışım yok." "hâlâ kal...
