|Flashback|
"Selam, Harry."
Kadehini bar masasına koyup, sıkıntıyla nefesini dışarı verdi Harry.Yanına oturup ona selam veren Evan'a başıyla selam verdi.
Evan'ın üstünde siyah pantalon ve deri mont vardı. Harry gülümsemesine alışıktı ama üstündekilere alışık değildi. Evan genellikle daha renkli ve salaş giyiyordu. Harry anlam veremiyordu. İlgisine karşılık veremeyeceğini yeterince anlamamış mıydı bu çocuk?
Evan, barmenden bira rica edip yüzünden eksilmeyen gülüşüyle Harry'ye bakmaya başladı. Harry ise karşısında oturan esmer çocukla flörtöz bakışlarla içkisini yudumluyordu. O çocuk bugün Harry'nin altında olacaktı.
"Nasılsın?" Evan'ın sesiyle bakışlarını esmer çocuktan çekip heycanla ona bakan Evan'a döndü. Tamam çocuk iyi sevişiyordu. Ama neredeyse her akşam gelmesi, Harry'nin canını sıkmaya başlamıştı.
"Beni takip et." dedi Harry ve olduğu yerden kalkıp arka tarafta bulunan odalara doğru yürümeye başladı. Evan'ın arkasından geldiğini biliyordu.
Yürüdüğü yerden geçerken, Peter'ın oturduğu masaya bakmamaya çalışarak yoluna devam etti. Bu çocuk yüzünden Peter ile arası açılmıştı. Arkalarda bir oda bulup içeriye girdi. Siyah keten ceketini çıkararak soyunmaya başladı. Evan kapıyı kapatıp öylece bekledi.
Harry, Evan'ın öylece dikildiğini görünce kaşlarını kaldırarak ona baktı.
"B-ben...Aslında konuşmak için gelmiştim.." diyip bakışlarını yere indirdi.
Harry gözlerini devirip pantalon düğmesindeki elini çekti.
"Burası konuşma yeri değil!" Harry sesini yükseltti ve ellerini göğsünde yerleştirip, sakinleşmeye çalıştı.
Evan dudaklarını ıssırarak kafasını kaldırdı. "Biliyorum ben sadece ilişkimizle ilgili konuşmak istiyordum."
Harry yavaşca Evan'a yaklaştı. "Seninle olan ilişkimiz seksden ibaret "
Evan kesik bir nefes aldı. "Biliyorum ama ben y-ani beni seviceğini düşünüyorum."
Harry gözlerini kapatıp yavaşca tekrar açtı. Üzmek istemiyordu ama Evan daha fazla heveslenmemeliydi.
"Seninle iletişimim şu yataklarda olan şeylerden başka şeyler değil." Duraksadı. "Olamazda..." dedi. "Şimdi soyunuyor musun? Yoksa gidiyor musun?"
Harry ağırlığını bir bacağına vermiş bir şekilde ayakta dikilerek Evan'a bakıyordu. Evan, deri ceketinin fermuarıyla oynamayı bırakıp, Harry'e bakmaya başladı. Kısa bir gülümsemeden sonra arkasını dönerek elini kapının koluna atıp yavaşca kapıyı açtı.
"Hoşçakal, Harry..."
|Flashback End.|
Uyuşmuş bir vaziyette yüzünü yıkamaya başladı Louis.
Neredeyse dakikalardır zamanını burada geçiriyordu. Yüzündeki suların tişortüne bulaşmasını umursamadan aynadaki yansımasına baktı. Kendini bir yandan gergin, bir yandan rahatlamış hissediyordu. Yaşadığı olayları artık pek kafasına taktığı söylenemezdi.
Harry'e yaptığı hareketlerden biraz utansada, yine de pişman değildi. Sonuçta Harry etkilenmişti. Yüzündeki tebessümle havluya uzanıp yüzünü kuruladı. Kapıya doğru ilerleyip kapıyı açtı. Karşısında birden Peter'ı görmesiyle yerinde hafifçe sıçradı.
"Hey..." dedi gergince.
Gülümsemesini büyülten Louis'ye ifadesizlikle bakan Peter, kısa bir zamandan sonra Louis'yi hafifçe iterek tuvalete girdi. Louis her zamanki Peter hareketlerine omuz silkip merdivenlere yöneldi.
"İyi misin?"
Arkasından Peter'ın sesini duyduğunda olduğu yerden yavaşca arkasını döndü. Peter kapıda dikilmiş Louis'ye bakıyordu.
"İyiyim..Sen?" Sesine ima katmıştı. Çünkü Peter bir olay olmadan ilk defa 'İyi misin?' diye soruyordu.
"İyiyim." diyip tuvalete girip kapısını kapatan Peter'a kaşlarını kaldırdı.
Ardından merdivenden inmeye başladı. Acıkmıştı. Hem de fazlasıyla.
Son basamakları sekerek inip, salonu es geçerek mutfağa yöneldi. Mutfakta Dieğo ve Harry vardı. Harry'i görmesiyle biraz gerilse de masaya tabak koyan Diego'yu görünce yardım etmek istedi.
"Bende yardım etmek istiyorum." Louis'in sesiyle yaptıkları işi bırakıp ona baktılar.
Diego onu onayladıktan sonra, yapabileceği işleri söyleyip işine geri döndü. Louis üstünde bakışlar hissedince Harry'e döndü.
Ona merak ve kuşkuyla bakan Harry ile bir süre bakıştılar. Harry tekrar ocaktaki işine dönünce Louis de çatalları masaya bıraktı. Yemekler neredeyse hazırdı. Her ne kadar Diego'nun yaptığı atıştırmalık yiyeceklerden ağzına atsada yeme isteği vardı.
Harry masaya oturup yemeye başlamıştı bile. Kapıdan Andy girince ona gülümseyip yerine oturdu. Andy yanındaki sandalyeye oturunca ona döndü. Andy'de ona garipce bakınca kaşlarını çattı.
"Tanrı aşkına, neler oluyor?" Sitemli sesiyle masada dikkatini çekmişti.
"İyi misin?"
Evet iyiydi, neden sürekli aynı soruyu soruyorladı?
Louis sakinlikle "İyiyim." diyip yemeğe döndü.
Bir süre herkes sessizce yemek yerken içeriye Kevin arkasından Dan girince sessizlik fazla uzun sürmemişti. Onlarda masada yerlerini alıp yemeye başladılar.
"Neden dışarıdan sipariş etmediniz?" diyip merakını dile getirdi Louis.
Çünkü diğer günlerde dışarıdan sipariş edilmişti.
"Zaten bir çoğu hazır yiyecekler ama Harry dışarıdan yemeyi sevmediği için ayrıca yemek yapıyor." Louis'nin sorusunu cevaplayıp yemeğine devam eden Diego'ya şaşkınca baktı Louis.
Harry tembel birine benziyordu.
"O otu yemekten ne anlıyorsun, Harry?" Kevin iğrenerek baktığı limon ve zeytinyağlı sosa batırılmış olan brokoli yemeğinden bakışlarını çekip Harry'ye döndü.
"Senin gibi boş olmadığımı anlıyorum." Harry sakin bir şekilde cevabını verip yemeğine devam etti.
"Ha, ha ve ha ha çok komiksin." Kevin gıcık surat hareketleriyle kurduğu cümleye Louis'da dahil herkes gülerken Harry Louis'yi izliyordu. Bakışlarını Harry'den çekip Andy'e döndü.
"Andy bana şu dans hareketlerini öğretir misin?" Sorduğu soruyla içtiği suyu püskürten Andy'e peçete uzatıp sırtını sıvazladı.
Masadan "Ooooo." nidaları yükselirken, Andy ağzını kurlayıp şaşkınlıkla Louis'ye döndü.
"S-sen ciddi misin?" Andy öksürmeye devam ederken, Louis kafasını sallayarak onayladı.
"Tamam.. yani öğretirim." Louis gözleri kısılana kadar gülümseyip Andy'e teşekkür etti.
Louis karşısında oturan Harry'e kafasını çevirdi. Harry'nin bakışlarında o kadar çok duygu geçiyordu ki, Louis ne olduğunu tanımlayamıyordu.
"Hey, Harry!" dedi Dan. "Louis seni yakında tahtından indirecek gibi gözüküyor."
Dan ve Kevin espiri yapıp gülüşüyorlardı. Harry Louis'nin gözlerinden gözlerini ayırmaksızın konuştu.
"Neden olmasın?" dedi.
Neden olmasın?
***
y/n; merhabaa☄
biliyorum sizi beklettim ama daha geç olmadan yükledim.
okuyanlara,vote verenlere,
okuma listelerine ekleyenlere çok teşekkür ederim🍫
kendinize iyi bakın🌙
diğer bölümde görüşmek üzere🍃
ŞİMDİ OKUDUĞUN
dark sail
Fanfiction"bazen tüm acıyı hatırlıyorum. bu yaralar iyileşecek gibi gözükmüyor. merak ediyorum, daha ne olabileceğini. kalabalık bir odada, yapayalnız hissediyorum. kendi kendime düşünüyorum, korku, pişmanlık, yalnızlık... benim bundan kaçışım yok." "hâlâ kal...
