Pagdating sa may kusina, agad na hihila ng upuan ang binata para sa dalaga. Nahihiyang titingin-tingin naman si Luana sa mga naroon bago ito maupo.
RANDEL: What do you want?
LUANA: (pabulong) Pwede ba? You don't have to do this. Ako na ang bahala sa sarili ko.
Tatayo na sana si Luana pero agad siyang pipigilan ni Randel.
RANDEL: Stay there. (sesenyas sa mga naroon)
Agad namang tatalima ang mga kasambahay sa paghain ng mga pagkain. Pagkahain...
RANDEL: Salamat. Sige na, iwan niyo na muna kami. Nemo, pakisabi kay Mamang na bukas na lang niya kausapin si Luana.
NEMO: Yes, Sir.
Agad ding magsisialisan ang lahat ng naroon. Kukunin ni Randel ang serving spoon para ikuha ng makakain si Luana pero pipigilan siya ng huli.
LUANA: Ako na.
RANDEL: No, ako na.
LUANA: Sinabing ako na e.
Hindi sasagot ang binata. Tititigan lang nito si Luana at tataasan ng kilay.
LUANA: Hindi na ko kakain.
RANDEL: At hindi ka rin aalis dito hangga't di ka kumakain.
LUANA: Aba't--
RANDEL: Here, ubusin mo lahat ng to.
LUANA: Haist! Alam mo ikaw...bibingo ka na talaga sa akin.
RANDEL: Bibingo? Saan? Sa puso mo? Aba, maganda yan. Gusto ko yan.
LUANA: Ang ka-pal talaga! Asa ka pa.
Mangingiting magpapatuloy lang sa ginagawa si Randel.
LUANA: Teka...enough na. Ang dami na.
RANDEL: Anong madami? Konti pa nga to e. Gusto ko magkalaman-laman ka naman kahit konti.
LUANA: A-no?!
RANDEL: Gusto ko, kumain kang mabuti para malakas ka lagi at malayo sa sakit.
LUANA: Teka...kailangan talaga may litanya? Ano ka, tatay ko?
RANDEL: I just wanna remind you na gusto ko alagaan mo lagi ang sarili mo para di na ko mag-alala sayo.
LUANA: Tss! Whatever! (rolls eyes)
Pagkatapos malagyan ang plato ng dalaga...
RANDEL: O, kain na.
LUANA: Wala na kong gana.
RANDEL: Talaga? Gusto mo subuan kita? (kukunin nito ang kutsara't tinidor ng dalaga)
Mapapatingin ng masama si Luana kay Randel at inis na babawiin ang mga nasabing gamit.
RANDEL: (smirks) Good.
Tahimik lang na magsisimulang kakain si Luana.
RANDEL: Kung gusto mong may baguhin dun sa room mo, just tell—
LUANA: (ibababa ang mga hawak na kubyertos) Gusto mo ba kong makakain o gusto mong mawalan na ko ng gana ng tuluyan?
RANDEL: Okay. Sorry. Kumain ka na.
