Me and My Boys VOLUME 1

Chapter 29: Multo?

He smiled sadly then tumayo siya, "yes, you are right. Pero dahil hindi na stable si Len emotionally, napipilitan akong saluhin lahat ng responsibility sa pamilya namin. Mas pinili kong ako nalang ang pupunta sa US at gawin kung ano man ang gusto ng mga magulang namin para lang hindi na nila storbohin si Len. I love my brother, I really do." Sabi niya at lalo pa akong naluha.

"I'm sorry" sabi ni Bryce and he really looks sincere.

*sniffles*

We all slowly turned our head and looked at Nathaniel na ang haba na ng sipon niya sa kakaiyak. wow, ang pangit niyang umayak huh?

"eew" sabi ko then nagmove ako palayo sa kanya at binigyan siya ni Jason ng panyo.

"anyway, that's our story. Kailangan ko pang umalis dahil malelate na ako sa flight ko-"

"wait, hindi mo ba hihintayin si Allen?" I asked and he shook his head.

"di niya alam na andito ako, and hindi naman niya ako papansinin kung sakali" he said then tumayo kaming lahat.

"ipapahatid ko na kayo" sabi ni Eren

"hindi na, may sasakyan kami" I said.

Hinatid niya lang kami ng hanggang sa main door nila, "sorry again for sneaking in" sabi ko

"nah, it's fine. Ingat kayo" he said and closed the door.

Nakatayo lang kami doon. Parehong malalim ang iniisip.

"tara na" sabi Bryce and we did.

--

"ano'ng nangyari sa inyo?" tanong ni Kurt nung sumakay kami sa van pero walang sumagot.

"I want to see Allen" sabi ko at naglabas agad si Bryce ng phone saka inistart yung van.

Few minutes later, nasa sementeryo na kami. Nasa front lang naming sina Bryce at Kurt habang pinagitnaan ako nina Jason at Nathaniel na parehong nakakapit sa braso ko. Sino naman ang hindi matatakot sa ganitong lugar! Nakapikit pa si Nathaniel kaya kailangang warningan kung may humps or butas--hehe at dahil medjo bully na ako-medjo lang naman- hindi ko sinasabi kung may butas kaming madadaanan.haha

"ano bang ginagawa nung batang yun dito sa ganitong oras!?" galit na tanong ni Kurt habang tinitignan yung phone niya.

"m-malayo pa ba?" tanong ni Nathaniel.

"isang liko pa" sagot ni Kurt and we did. Nung paliko na kami, itinulak ako ni Jason sideways, I didn't know why until:

Thug!

"owwww" sabi ni Nathaniel habang hawak hawak ang muka, meron kasing pader pala sa side ni Nathaniel- promise hindi ko nakita! I'm innocent!

So I was like, "oh my frog! Sorry Nathaniel! Si Jason ang nagtulak sa akin!" sabi ko habang tinutulungan kong bumangon si Nathaniel, si Jason naman pumunta na sa gitna nina Bryce at Kurt.

"shh!" sabi ni Kurt nag'pause kami ni Nathaniel, "nadinig niyo yun?" tanong niya.

mabilis na tumayo si Nathaniel at kumapit na naman sa braso ko ng nakapikit.

"tara na, tara na, tara na, tara na" sabi ni Nathaniel and kahit gusto kong tumawa, I can't kasi namumutla na siya sa takot.

I heard it too!

Parang.. parang.. umuungol??

Nadinig din ata nina Nathaniel, Jason, at Bryce kaya tumigas ang mga katawan namin.

And then merong parang nagchachatter! Ang masama, malapit lang sa akin! so I slowly turn my head to where that chattering is coming from.

"Nathaniel naman eh! Pigilan mo naman yang panginginig ng mga ngipin mo!" galit na sabi ko pero I feel so relieved.

"hayun siya" sabi ni Kurt and I followed yung itinuro niya tapos bigla akong nalungkot.

Si Allen, nakatulog sa damuhan. Dahan dahan namin siyang nilapitan, sa puntod ni Allexis Tran siya nakahiga. awwwww. Tinanggal ko yung kamay ni Nathaniel and I went to Allen.

"Allen?" sinubukan ko siyang gisingin.

"mmm" sabi lang niya.

"Allen? gising na" sabi ko then he slowly opened his eyes.

"ate Allexis?" tanong niya na parang inaantok pa din siya, "mamaya na ako gigising, si Eren muna gisingin mo" he said and he closed his eyes again. My chest hurts for this boy!T^T

"Allen, gising ka na dyan. Gabi na oh" sabi ko.

"aaaaaaaaaaaaahhhh!!" tili ni Nathaniel na parang babae kaya napatalon si Allen sa gulat at tumayo siya bigla, pati ako!

"multoooooOOOO!!!!" sigaw uli ni Nathaniel sabay turo sa isang banda na automatic naming tinignan lahat.

"waaaaAAAAH!" sabay sabay naming sigaw at tumakbo kami. Nagkabanggahan pa sina Jason at Nathaniel at bumagsak sila sa lupa dahil di na nila alam kung saan sila tutungo tapos mabilis silang tumayo at tumakbo narin.

There's a man kasi! A very thin man na nakaputi at..at..may hawak na shovel. wait, may multo ba na nakahawak ng shovel? Anyway;

"Aaaaah!!" sigaw ko at nakita ko pang nadapa si Kurt pero nagroll lang siya at diretsyong tumayo smotthly so my scream turned into "aaaaAAAH!! ang cool nun Kurt ah, AAaaaahh!!"

Nauna si Bryce na nakarating sa Van at binuksan niya agad agad yung pintuan and we all dived in kaya nagkapatong patong kaming apat sa likod at si Kurt sa driver's side.

"naka--naka ihi ata ako" sabi ni Nathaniel at mabilis akong umalis at umupo dahil nakapatong ako sa kanya.

"eeeeewwww!!" sigaw ko.

"bakit ba tayo tumakbo?" tanong ni Allen na pagod na pagod.

"hindi mo ba nakita yung multo!?" tanong ni Jason na ang gulo gulo ng buhok niya at putlang putla ang muka.

"multo?" tanong ni Allen na parang naisip ng malalim, "ahh! si mang Peds! supulturero yun dito" sabi niya.

Walang nagsalita. Then tumawa ako. Tumawa na din sila.

"haha! akala ko babae yung tumili kanina!" sabi ko habang tinuturo ko si Nathaniel.

"di ah!" sabi niya at chineck niya yung pants niya kung nakaihi nga talaga siya, mabuti nalang at hindi.

"tara na, mamaya multuhin pa tayo dito" sabi ni Kurt and Bryce started the car.

-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-