Hogwarts'ta Türk Cadı

Bölüm IV

Sihir Bakanı Cornelius Fudge'un: "Bu marşı kim başlattı?" diye bağırmasıyla herkes kendine geldi. Korku ve panik içinde koşuşturarak, stadı terk etmeye başladılar.

Arthur, Mine'nin böyle bir şey yapmayacağını biliyordu. Hem, maç boyu yanındaydı. Asasını kullandığını görmedi. İşareti başka biri yapmış olmalıydı.

Mine'nin sırtına elini koydu. O sırada Lucius Malfoy yanlarından geçiyordu.

"Babanın dönüşünü bildiren kişi sen olmak istedin demek, küçük hanım." dedi yamuk bir gülümsemeyle.

Mine'nin, Voldemort'un kızı olduğunu nasıl öğrenmişlerdi? Yoksa başından beri biliyorlar mıydı?

Okul arkadaşları da biliyor muydu acaba?

Cornelius geldi ve dehşet içinde Mine'ye bağırmaya başladı.

Arthur araya girdi ve bunu yapanın Mine olamayacağını mantıklı sebeplerle açıkladı.

"Bunu anlamanın bir tek yolu var." dedi Cornelius. "Asanı ver, evlat."

Mine asasını uzattı. Cornelius asayı aldı ve asaya, son yaptığı büyüyü yinelemesini emretti. Asadan bir ışık hüzmesi çıktı.

Bu asa ile en son Lumos büyüsü yapılmıştı.

Cornelius, hayal kırıklığına uğramış gibiydi.

"Etrafı arayın, Arthur." dedi hiddetle. "Sorumlular yakalanacak ve ömür boyu Azkaban'da tutsak kalacak!"

* * * * * * *

Kovuk'a döndüklerinde, Molly çok endişeli görünüyordu. Hemen koşup, Mine'ye sarıldı. Kolundan tutarak içeri kadar eşlik etti ve koltuğa oturdular.

"Yani, o geri döndü?" dedi Mine. "Ondan korkmuyorum."

"Yeğinde olsam koğkağdım. Emiğnim yağım bığaktığı işiğ tamamlamağk isteyeceğktiğ." dedi Ron.

Hermione, Ron'un karnına dirsek attı.

"Merak etmeyin çocuklar. Bakanlık bu işi çözecektir." dedi Arthur zorla gülümseyerek. Dediği şeye kendi bile inanmamıştı.

Çocukların hâlâ gergin olduğunu gören Molly, ortamı yumuşatmak için kocaman gülümsedi.

"Korkacak bir şey yok. Hadi, artık yataklarınıza. Yarın Diagon Yolu'na gidip yeni dönem ders kitaplarınızı alacağız. Sonraki gün de okul başlıyor!" dedi.