ភាគទី១៧ កុំយកដៃដ៏កខ្វក់របស់នាងមកប៉ះភរិយារបស់យើង

Start from the beginning
                                        

"អ្ហាស...អ្ហាស...អ្ហឺស"ជេយ៉ុន ខ្ទប់មុខនៅកញ្ចឹងក.បថ្ងូរឡើងតិចៗសម្លេងតូចច្រមិចរបស់គេរិតតែធ្វើអោយរាងក្រាស់មានកម្លាំងប្រឹងសម្រុកថែម

"អ្ហឺស...ប្រពន្ធអ្នកណាគេក្រអូបម្ល៉េះ"សុងហ៊ុន អោនទៅថើបថ្ពាល់ក្រពុំខ្សឺតៗខ្នក់ខ្នាញ់ប្រពន្ធតូចដែលកំពុងតែបើកភ្នែកក្រឡង់ៗរបស់គេមកមើលនាយ

"អ្ហឹក...តិចៗអូនឈឺណាស់"ជេយ៉ុន ពេបមាត់យំហូរកាលដែលឈឺពេលដែលរាងក្រាស់ប្រឹងសម្រុកកាន់តែខ្លាំងជាងលើកដំបូងគេឈឺសឹងស្លាប់ហើយ

ផ្លាប់/ផ្លាប់

សំលេងសាច់កំប៉េះគូទរបស់រាងតូចបុកផ្ទឹបនឹងចង្កេះរបស់រាងក្រាស់លាន់រន្ទឺពេញបន្ទប់ដូចជាគេបោលសេះនៅលើផ្លូវរលាក់ដែលសែនឆ្ងាយ។រាងក្រាស់បន្តបុកទម្លុះសាច់ដ៏តឹងណែនរបស់រាងតូចរហូតដល់គោលដៅបញ្ចេញទឹកកាមទើបបញ្ចូលវាចូលទៅក្នុងខ្លួនរបស់អូនរហូតដល់អស់ទើបចាប់បង្វែរអោយអូនគេងបែរជំទិតគូរមករកហើយនាយក៏ដោលសាច់ដែលខឹងស្រាប់នោះចូលទៅក្នុងរន្ធបិទបើកពណ៌ផ្កាឈូកនោះម្ដងទៀតទើបបោលចង្កេះឡើងម្ដងទៀតញាប់ៗទៅតាមអារម្មណ៍ដែលនាយត្រូវការក្នុងពេលនេះ។

"អ្ហាស៎...លោកប្ដី...អ្ហឹម"ជេយ៉ុន ស្រែកថ្ងូរឡើងពេលរាងក្រាស់ដោលចង្កេះពីរខាងក្រោយរាងកាយរបស់គេទើបរាងក្រាស់ទាញមុខគេមកក្រោយហើយក៏អោនត្របាក់លេបបឺតមាត់របស់គេទាំងដោលចង្កេះមិនឈប់មួយវិនាទី

បឹប/ផ្លាប់/ផ្លាប់

"អ្ហឺស...ស្រួលខ្លាំងណាស់...ហ្ហឹម"សុងហ៊ុន ចាប់កំប៉េះគូទរបស់រាងតូចទះផ្លាច់ៗធ្វើអោយឃើញស្នាមម្រាបដៃប្រាំរបស់នាយជាប់នៅលើនឹងច្បាស់មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណឹងទេបរិវេណខ្នងនឹងគូទរបស់រាងតូចគឺជាំស្នាមក្រហមពាសពេញមិនលើកលែងកំប៉េះគូទដោយសារតែនាយខាំនឹងបឺតបន្សល់ស្នាមជាច្រើន។

"អ្ហាស៎...លោកប្ដីបានហើយ"ជេយ៉ុន ងាកមកនិយាយជាមួយរាងក្រាស់តែនាយមិនស្ដាប់គិតតែពីរដោលសម្រុកមិនឈប់នៅទាញដៃគេម្ខាងយកកាន់ថែមទៀតគេឯណេះអស់កម្លាំងពីរខ្លួនតែម្ដង

"អ្ហាស...អ្ហេស...អ្ហឹស"សុងហ៊ុន កាន់ចង្កេះតូចមកកាន់ជាប់មុននឹងដោលសម្រុកខ្លាំងៗប្រហែលមួយសន្ទុះក្រោយមកនាយក៏ដល់គោលដៅម្ដងទៀតទើបបញ្ចូលវាចូលទៅខ្លួនរាងតូចអោបក្រសោបយកគ្រប់ដំណក់មិនអោយសល់ទាំងដកដង្ហើមដង្ហក់ហត់គឃូសព្រោះតែហត់យកតែមែនទែនតែម្ដង។

ភរិយាបណ្តូលចិត្ត(Jakehoon)Where stories live. Discover now