Serpil, uzun ve dalgalı kızıl saçlarını geriye doğru savurduktan sonra elinde getirdiği pastane poşetini orta sehpaya koydu.
Ertuğrul "Ooo kızlar neyi kutluyoruz?"
Didem "Mezuniyetimizi!" dedi ve ellerini yumruk yapıp yukarı kaldırdı sevinçle.
Serpil, poşeti sıyırdıktan sonra "Ne bakıyorsunuz odun herifler avuçlayarak mı yiyeceğiz? hadi bir centilmenlik, hadi hadi hadi." dedi tüm samimiyetiyle.
Birbirlerine asla kırıcı konuşmazlardı, arada sırada şakalaşma stilleriydi bu.
Gökalp "Senin bu Ertuğrul kankan dolabı boşalttı sırf beni korkutmak için, o alacak her şeyi hayde."
"Gökalp bu arada annen bizde kanka, günü var annemin, zor kaçtık bizde kısır falan yaptık, ev kapıya kadar kısır oldu resmen."
Serpil, gülerek "Dedikodu yapmak için her gün gün mü yapıyor bunlar ya?"
Didem "Hadi ya biriniz getirsin şunu da yiyelim artık."
Ertuğrul "Tamam kankalar ben alırım." diyerek mutfağa yönelmişti bile.
Didem, Serpil'i dürterek "Serpil, sende gitsene hadi." dedi fısıldayarak.
Serpil anlamıştı ve "Bende gideyim yardım edeyim."
Gökalp "Ya otur o alır gelir."
"Yok kanka gideyim, hem beraber buzdolabını düzenleriz, o halde kalırsa Şeyma teyze kılıçtan geçirir seni."
"Hee, zahmet olmazsa ya... Hadi kankam benim."
Serpil gülümsedikten sonra hemen mutfağa doğru koşarcasına uzaklaştı. İki arkadaşının arasını yapmada yardımı dokunmalıydı.
Serpil mutfağa girmişti bile. Didem, Gökalp ile baş başa kaldığı için duyduğu mutluluğu belli etmemeye çalışıyordu. Sakin görünmeye çalışarak "Okul da bitti artık he."
"Bitti hakikaten kardeşim, birkaç hafta sonra kep atacağız, hala inanamıyorum."
Didem, kendisini kardeşi yerine koymasından rahatsız oluyordu. "Ortaokul da beraberdik ya, sen, ben, Ertuğrul. Çok güzel günlerdi, dün gibi."
"Evet. Lisede bitti, üniversite de... Bakalım, asıl hayat şimdi başlıyor değil mi?"
"Aynen, bana görücü geldi bile zaten..."
"Yatı, katı, atı var mıymış?" dedi tebessüm ederek.
"Olsa ne olacak ki sanki? Sende var mı bir şeyler?"
"Tıkırtı da yok sıkırtı da valla ya."
"Vardır belki ama işte sen... ya insan..." yutkundu ve devam etti "Bazen yakınındadır ama onu görmez..."
YOU ARE READING
YAŞAYAN SON ÖLÜLER "Zombi"
AdventureRutin işlerinizle meşgulsünüz, hayat dışarıda her zaman ki gibi akıp gidiyor. Mezun oldunuz, bir iş bulmak, bir aile kurmak hedefiniz. Bir gün hayatlar alt üst olup, her şey tersine dönse, ölülerin her gün dirileri de kendine kattığı bir dünyada bul...
