S|58. BÖLÜM (P1)

290 43 388
                                    

YEPYENİ BİR BÖLÜME HOŞ GELDİN DEĞERLİ OKUYUCUM ❤️

İKİNCİ PARTINI BİR KAÇ GÜNE ATMAYI DÜŞÜNÜYORUM.

FİNALE YAKLAŞTIĞIMIZ BU BÖLÜMLERDE LÜTFEN YORUMLARINI EKSİK ETME.

BÖLÜM SONUNDAKİ SORULARI YANITLARSAN ÇOK SEVİNİRİM. KEYİFLİ OKUMALAR ❤️

 KEYİFLİ OKUMALAR ❤️

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

"~...Ve insanlar, tercihleri ile kaderlerini imzalar.~"

$

Bana göre; insanın elini kolunu bağlı durumlarda hissettiği çaresizlik duygusu, birçok korkunç duyguya bedeldir.

Çaresizlikten dolayı oluşan bu korku, beni uçsuz bucaksız bir karanlığa çekiyor ve yoğun bir stresin bedenimi ele geçirmesini sağlıyordu.

Dakikaların geçmek bilmediği anlarda koltukta oturmuş, Savaş'ın gelmesini beklerken stresten salladığım bacağımı yeni fark etmiştim.

Oturduğum koltuktan hızlıca kalkarak ön bahçeye bakan pencerenin önüne yürüdüm ve dışarıya göz gezdirdim.

Neredeyse yarım saat olmuştu ve Savaş hala ortalıkta yoktu. Bu durum, aklımda en kötü senaryoların canlanmasına sebep oluyordu.

Koltukta rahatça uyuyan Görkem'e dönerek yanına gittim ve elimi omzuna koyarak hafifçe salladım.

"Görkem uyan!"

Görkem'in anlamsız mırıtılarına karşılık daha sert bir şekilde salladım.

"Görkem!"

İrkilerek gözlerini açtığında yüzüme baktı ve beni görünce paniği kenara bırakıp rahat bir nefes verdi.

"Ne oldu?" diye sordu tam açamadığı gözleriyle birlikte.

"Savaş yok." dediğimde koltukta yavaşça gerindi.

"Nasıl yok? Saat kaç? Beraber gelmedik mi zaten?"

Görkem sorularını art arda sıralarken bir andan ayılmaya çalışıyordu.

"Markete gitti. Yarım saat oldu ama hala gelmedi. Telefonunu da evde bırakmış" dedim sıkıntıyla. Salonda yavaşça turlarken, Görkem koltukta hafifçe doğruldu ve yüzünü ovuşturup duvardaki saate baktı.

"Bu saatte ne marketi ya?" diye sordu sitem edercesine. Olduğum yerde durup kaşlarımı çatıp Görkem'e baktım.

"Şuan problemimiz bu mu Görkem? Savaş yok diyorum. Arabayla markete gidip gelmesi en fazla on beş dakika. Nerede kaldı?"

SÜVEYDA Where stories live. Discover now