Süveyda, kalbin üstündeki siyah benek demektir. Kalpteki gizli günah merkezi...
Sen, ben, onlar aslında hepimizin kalbinde bir yerlerde bu gizli günah merkezi vardır.
Bazımız bastırır, bazımız bastıramayız... Bazımız iyi olmayı seçer, bazımız kötü...
OKUYANLARA RAĞMEN VOTE SAYISI ÇOK GEÇ ULAŞTIĞI İÇİN BÖLÜM BİRAZ GEÇ GELDİ.
KEŞKE HER OKUYAN VOTE KISMINA BASSA 🙏
SATIR ARALARINA YORUM ATMAYI UNUTMA LÜTFEN :)
KEYİFLİ OKUMALAR ❤️
Rất tiếc! Hình ảnh này không tuân theo hướng dẫn nội dung. Để tiếp tục đăng tải, vui lòng xóa hoặc tải lên một hình ảnh khác.
"~Dayanılması en zor olan acılar, insanın içinde gizlediği acılardır.~"
§
Kaderimizi değiştirebilir miyiz?
Yoksa bize verilen sona razı olarak mı yaşamalıyız?
Eğer sonumuz çoktan belliyse ne için çırpınıp duruyoruz ki?
Benim hikayemin devamı, bütün yaşadığım kötü zamanların bir armağanı olarak iyiye mi gidecek?
Yoksa kötü başlayan her şey kötü gitmeye devam mı edecek?
Daha önce gördüğüm adamın yüzünü gözümü kırpmadan incelerken, Savaş ve Görkem'in konuştukları şeyler kulağıma boğuk bir ses gibi geliyordu.
O gün, bu adamla karşılaşmamın tesadüf olmadığı açıkça ortadaydı. Hatta o gözleri ve beni tanıyormuş gibi baktığı bakışlar aklıma geldi. Ne amaçlamıştı bilmiyorum ama bu kesinlikle normal değildi.
"Ben bu adamla daha önce karşılaştım."
Gözlerim hala ekrandaki adamdayken, bunu dememi beklemeyen Savaş ve Görkem kafasını aynı anda bana çevirdi. Gözlerimi telefondan çekip ikisine doğru yönelttim.
"Ne zaman?"
"Nerede?"
Aynı anda ama farklı olarak yönelttikleri sorular karşısında hangisine cevap vereceğime karar veremezken gözlerimi Savaş'ın gözlerine diktim. Çenesi gerilmiş ve gözlerini hafif kısmış bir şekilde sorduğu sorunun cevabını bekliyordu.
"Senin şirketinin önünde durduğumuz gün arabadan inmiştim. O zaman yanlışlıkla bu adamla çarpıştım. Yani ben o zaman yanlışlıkla olduğunu düşünüyordum ama değildi sanırım." dedim kendimden emin bir ses tonuyla.
O gün muhtemelen bizi takip ediyor ve orada durduğumuzu biliyordu.
