S|17. BÖLÜM

1.7K 455 701
                                    

MERHABA DEĞERLİ OKUYUCUM :) YEPYENİ BİR BÖLÜMLE GELDİM.

UMARIM KEYİFLE OKUYACAĞIN BİR BÖLÜM OLUR :)

HEMEN SOL ALTTAKİ YILDIZI SARIYA BOYAMAK BEDAVA. LÜTFEN EMEKLERİMİN KARŞILIĞINI ALMAMDA YARDIMCI OLUN :)

SATIR ARALARINA YORUM ATMAYI UNUTMAYIN :)

KEYİFLİ OKUMALAR 🖤

"~Yeniden yorulmaya niyetim yok

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"~Yeniden yorulmaya niyetim yok. Bu yüzden herkese uzağım.~"

§

Yavaş yavaş benliğimi kaybediyor gibi hissediyorum. Ruhum daha önce olmadığı kadar karmaşık. Sanki kendimle bir savaş halindeyim. Düşündüklerim ve söylediklerim tutarsız.

Oysa ki ben böyle değildim. Ben her düşündüğümün ve söylediğimin arkasında dururdum. Artık böyle değilmiş gibi hissediyorum.

Kendimi kaybediyorum.

Yeni bir yola girmeye karar verdiğim andayım. Nasıl başta Savaş'la anlaşmaya girerken beni nelerin beklediğini bilmiyorken, şimdi de bilmiyorum.

Yeni bir macera, yeni insanlar, yeni olaylar ama bu sefer çok daha tehlikeli. 

Peki bunu istememin tek amacı intikam mı?

Yoksa kendimi kaybetmeme sebep olan bu adam mı?

Baskıcı ve kendimden emin bakışlarımı, Savaş'ın gözlerine dikmiştim. Buna devam etmemin sebebi her ne olursa olsun, bildiğim tek şey bu intikamın içinde olmak isteyişimdi.

"Bunu istediğinden gerçekten emin misin?"

Savaş'ın gözlerini kısarak sorduğu soru karşısında tepki vermedim. Biliyordum ki gözlerimde az da olsun bir şüphe görürse bundan beni vazgeçirmeye çalışacaktı.

Kendimden emin bakışlarım devam ederken net bir sesle konuştum.

"Bunu istiyorum."

Ağzımdan çıkan cümleden sonra ortama hakim olan sessizlik bir süre daha sürdü. Savaş'ın arada kalan bakışları hala gözlerimdeyken, ne yapacağını bilmez haldeydi. Her ne kadar istemese de geri adım atmayacağımı biliyordu.

O yüzden sadece susmayı tercih etti.

"Bu kız burada kalıyorsa bende kalacağım." Ecem'in tiz sesi ortamda ki sessizliği bozarken gözlerimi Savaş'tan çektim. Hala burada olduğunu bile unutmuştum.

Gözlerimi Ecem'e çevirdiğimde kollarını önünde kavuşturmuş bir şekilde bizi izlediğini gördüm. Yüzünde rahatsız olduğunu belli eden bir ifade vardı.

SÜVEYDA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin