Süveyda, kalbin üstündeki siyah benek demektir. Kalpteki gizli günah merkezi...
Sen, ben, onlar aslında hepimizin kalbinde bir yerlerde bu gizli günah merkezi vardır.
Bazımız bastırır, bazımız bastıramayız... Bazımız iyi olmayı seçer, bazımız kötü...
ÇOOOK ÇOOOK UZUN BIR BÖLÜMLE GELDİM. BU BÖLÜM YAKLAŞIK 5000 KARAKTERDEN OLUŞUYOR. ÇOĞU GİZEMİN ÇÖZÜLDÜĞÜ BİR BÖLÜM OLDU.
ÖNCELIKLE BU BÖLÜMDE YORUM ATILACAK BIR SÜRÜ YER VAR.
OKUYAN OLMASINA RAĞMEN MAALESEF YORUM YOK.
O YÜZDEN YORUM SINIRI KOYMAYA KARAR VERDİM. LÜTFEN AYNI KİŞİ BÖLÜM GELSIN DIYE BOŞ YORUMLAR ATMASIN. OKUYANLARIN DÜŞÜNCELERİNİ MERAK EDIYORUM. ÖZELLİKLE SESSİZ OKURLARA SÖYLÜYORUM. FİNALE YAKLAŞTIK. LÜTFEN YORUMUNU GÖRMEYE İHTİYACIM VAR.
ŞİMDİDEN TEŞEKKÜR EDERİM.
KEYİFLİ OKUMALAR ❤️
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"~İçte tutulan gözyaşları akıtılanlardan daha acıdır.
William Shakespeare ~"
$
Hayat bazen beni bilerek böyle durumlarda bırakıyor gibi hissediyordum. Ellerim tedirginlik içinde titriyordu. Şuan öyle kötü bir durumun içindeydim ki çok seri ve mantıklı düşünmem gerekiyordu.
Gözümü kapı deliğinden çekip Yavuz'a döndüm.
"Savaş geldi." dedim sessiz bir şekilde. Yavuz belirgin bir şekilde yutkunduğunda onunda tedirgin olduğunu anlamıştım. Kapı bir kez daha çalındığında sanki gerçek hayata çekilmiş gibi hareketlendim. Yavuz'un kolundan tutup hızlıca odaya soktum.
"Burada bekle." dediğimde kafasını sallayarak onayladı. Yavuz Savaş'ın abisi olabilirdi ama Savaş'tan çekindiğini net bir şekilde belli ediyordu. Resmen adamın dili tutulmuştu.
Kapıyı örtüp hızlıca içeri geçerken kenardaki sandalyenin ayağına takılmamla bir anda yeri öpmem bir olmuştu. Sandalyede yere gürültü ile düşerken kolumun ters bir pozisyonda kalmasıyla acıyla inledim.
"Umay iyi misin?!" Savaş içeriden duyduğu seslere kulak vererek kapıyı bir kez daha sertçe çaldı. Kolumun acısıyla yerden zar zor kalkarken kapıya doğru ilerledim. İçimden saydırdığım küfürlerin haddi hesabı yokken üstümü başımı düzeltip kapıyı açtım.
"Aaa sen mi geldin?"
Aaa sen mi geldin mi?
Gerçekten Umay yapabileceğin en iyi taklit bu muydu?
Savaş tedirgin gözlerini üzerimde gezdirdi. Kalbim o kadar hızlı çarpıyordu ki sessizlik olsa muhtemelen duyulacak düzeydeydi.
