Süveyda, kalbin üstündeki siyah benek demektir. Kalpteki gizli günah merkezi...
Sen, ben, onlar aslında hepimizin kalbinde bir yerlerde bu gizli günah merkezi vardır.
Bazımız bastırır, bazımız bastıramayız... Bazımız iyi olmayı seçer, bazımız kötü...
MERHABA ÇOK DEĞERLİ OKUYUCULARIM. UMARIM İYİSİNİZDİR? :)
HEYECANLI VE ÇOK FARKLI BİR BÖLÜME GELDİM.
ÖZELLİKLE BU BÖLÜMDE SATIR ARALARINDA Kİ YORUMLARINI ÇOK MERAK ETTİĞİM İÇİN LÜTFEN YORUM ATMAKTAN ÇEKİNME :)
AYRICA LÜTFEN, YALVARIYORUM, ALLAH RIZASI İÇİN OKUYORSAN ŞU VOTE KISMINA BASIVER. SONUÇ OLARAK VERDİĞİM BİR EMEK VE AYIRDIĞIM BİR ZAMAN VAR. SADECE İKİ SANİYENİ ALIR. ŞİMDİDEN TEŞEKKÜR EDERİM ❤️
KEYİFLİ OKUMALAR :)
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"En karanlık gece bile sona erer ve güneş tekrardan doğar."
§
Ben hiçbir zaman korku ne demek bilmedim. Yağmurlu havalarda gökyüzünü aydınlatan şimşek bir resim gibi gelirdi gözlerime. Çıkan gök gürültüsü sesi ise bir melodi gibi gelirdi kulaklarıma. Küçükken bile karanlığın içinde yalnız oturmayı severdim ben. Çünkü karanlık bendim.
Zaten karanlık, aydınlığa göre hep çekici gelmez miydi?
Benim şu hayatta korktuğum tek şey kaybetmekti. O korkumla da babamı kaybedince yüzleştim zaten. Artık elimde kaybedecek hiçbir şeyim kalmadığı gün, korktuğum hiçbir şey kalmadı. Daha çok korkulan olmak için çabaladım.
Saniyeler saniyeleri, dakikalar dakikaları kovalarken zaman sanki ilk defa bu kadar canımı yakıyordu. Ağlamak ne demek bilmeyen gözlerim, donuk bir şekilde saatin üstündeydi.
Sahi ağlamak neydi ki?
Ben bunun anlamını bile unutmuştum. O tuzlu tadı dudaklarımın arasında hissetmeyeli çok uzun zaman olmuştu.
Tek hissettiğim göğüs kafesimin içinde hissettiğim inanılmaz ağrıydı. Sanki canım yanıyordu. İçeri de bir şeyler sıkışıyordu ama ben tek damla göz yaşı bile dökemiyordum.
Yaptığım ve elimden gelen tek şey öylece geçen saatlere bakmaktı.
Gözlerimi usulca kapattım ve o anı tekrar gözlerimin önüne getirdim. Savaş'ın ellerimi boyayan kanını gördüğümden bir kaç saniye sonra silah patlama sesleri kesilmişti. O anda ki şokla hala gözlerimi ellerimde gezdirirken bedenim Savaş'ın iyice üstüme bıraktığı bedeni altında eziliyordu.
Kendime geldiğim ilk an Savaş'ın bedenini üstümden hafifçe itmiş ve doğrulmuştum. Soğukkanlılığımı korumak ilk defa bu kadar zorkan titreyen ellerimle Savaş'ı hafifçe sarstım. Kapalı olan gözleri bir an bile oynamamıştı.
