Süveyda, kalbin üstündeki siyah benek demektir. Kalpteki gizli günah merkezi...
Sen, ben, onlar aslında hepimizin kalbinde bir yerlerde bu gizli günah merkezi vardır.
Bazımız bastırır, bazımız bastıramayız... Bazımız iyi olmayı seçer, bazımız kötü...
+18 UYARISINI BURAYA VEREYİM. ÇÜNKÜ BUGÜNE KADAR YAZDIĞIM EN +18 UYARISI OLABİLİR. TABİ TAKDİR SİZE KALMIŞ.😅
LÜTFEN VOTE VERMEYİ VE YORUMLARINI PAYLAŞMAYI UNUTMA ❤️ SEN NE KADAR YORUMLARINI BENIMLE PAYLAŞIRSAN O KADAR İSTEKLİ YAZIYORUM ❤️
KEYİFLİ OKUMALAR ❤️
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Geceler biter, sabahlar olur ama o acı hep orada kalır."
§
Kulaklarımın içinde büyük bir çınlama nüksediyor. Kafamın içinde defalarca tekrarlanan tek bir ses ve tek kelime.
'Hamilesin Umay.'
Sanki bir kabusun başlangıcını andıran bu kelime her seferinde daha yüksek bir sesle kafamda yankılanmaya devam ediyor. Bunun adına şaşkınlık mı desem daha doğru olur yoksa korku mu?
Bilmiyorum.
Bu belki şu ara duymak istediğim son şeydi. Gözlerimi Yavuz'un gözlerinden bir an çekemedim. Sanki bir şey konuşmamı ve hareket etmemi engelliyor gibi hissediyordum. Bedenim bir çeşit şoktaydı.
"Umay?"
Yavuz elini omzuma doğru koyup hafifçe sarstı. Uzun süre sessiz kalmam onu tedirgin etmiş gözüküyordu. Göz kapaklarımı uzun süre açık tutmaktan yaşaran gözlerimi sonunda kırptım ve kafamı hafifçe olumsuz anlamda salladım.
"Çok olmamıştır. Muhtemelen vakti geçmemiştir. En fazla bir ay." dedim kendi kendime. Yavuz anlam veremediği belli olan bakışlarıyla beni inceliyordu. Bense kendi kendime konuşmaya devam ediyordum.
"Neyin vakti geçmedi?" diye sordu Yavuz konuşmalarımın arasında.
"Kürtajın."
Ağzımdan çıkan kelime sonrası büyük bir sessizlik oluşurken Yavuz'un bunu duymayı beklemediği ortadaydı. Yüzünden bir anlık gerginlik geçtiğini fark ettim.
Ben başka bir ihtimal düşünemiyordun.
Kolumdaki serumu çekerek çıkardığımda yatakta oturur pozisyona geldim ve ayaklarımı aşağıya doğru sarkıttım. Komodinin üstünde ki peçeteyi serumun iğnesinisin çıkış yerine bastırdım. Ardından yerdeki ayakkabılarımı alıp hızlı bir şekilde giymeye başladım.
"Buna kendi başına karar veremezsin. Savaş'ın da söz hakkı var." dediğinde kendi kendime güldüm ve kafamı kaldırarak Yavuz'a baktım.
