MÜHÜR

Not

Herkese merhaba.
Bunları yazmam gerektiğini hissettim çünkü 'bazı' yorumları okudukça hikayeye olan vakit ayırma isteğim giderek azalmaya başladı.

Öncelikle ilk üniversitem Sinema bölümüydü. Kurgu, gidişat ve karakterlerin iç çatışma eylemini yansıtmak için elimden geleni yapıyorum.
Bunun yanı sıra, şuanda 2. Üniversitemi okuyorum ve yalnız yaşıyorum. Kendi hayatımda yaşadığım zorlukları, burada bir şeyler yazarak atmayı hedeflemiştim.

İlk bölümü 26 Ekim'de yayımladığımda doğum günümdü. Çok kötü geçmiş bir günün ardından tek istediğim kendi hayal gücümü karaladığım kelimelere aktararak birkaç kişiyle paylaşmaktı.
İlk bölümü yayınladığımda birisinin okuduğunu görünce dahi şaşırmıştım. Üçüncü bölümü, sabaha kadar adliyede ıslak şekilde oturup hayatımın gidişatını düşünürken kurgulamıştım. 2 günlük uykusuzluğuma rağmen birilerinin okuyor olması bana umut olmuştu, yine yazdım.

En zor zamanlarımda burada birilerinin yazdıklarıma olan ilgisini, güzel yorumlarını okuyarak geçirdim.
Aranızda tek yaşayan ve okuyan birileri varsa, beni çok iyi anlayacaktır ki; buraya ayırmaya çalıştığım zaman, kendi hayatıma ayırdığım zamandan daha fazla.

Asla şikayetçi değilim. Olmayacağım da. Her bölümü severek yazıyorum. Tüm yorumlarınızı okuyorum. Komik yorumlarınızı ders aralarında gülerek görüyorum.
Hatta birinizin bana attığı mesaj o kadar güzeldi ki, zor zamanlarımda aldığım en anlamlı kelimelerdi. Yarım saat boyunca o mesajı okuyarak ağlamıştım. Bir insanın hayatına ne kadar içten dokunduğunuzu tahmin dahi edemezsiniz.
Hepinize çok teşekkür ederim.

Benim hayatıma ne kadar derinden dokunduğunuzu kelimelerle anlatmamın imkanı yok.

Ama değinmek istediğim birkaç nokta var.
Başından beri kurgu, sonuna kadar hazırdı. Teo ve Ahu'nun karakter yapılarını değiştirmeyeceğim. Onların fotoğraflarını paylaşmayacağım.
Ahu çok güzel veya çok çirkin diye adlandırabileceğimiz bir karakter değil. Hepimiz gibi, normal birisi. Hayatın içinden. Bunu okuyan sizlersiniz.

Teo'nun aklınızda canlandırabileceğiniz fotoğrafını koymayacağım. Sizin tamamen hayal gücünüze bırakıyorum.

Bu kurt adam hikayesi. Evet, içinde vampir de var çünkü kurgumda bu da dahil. Başrolün vampir olmasını istiyorsanız, Wattpad'de oldukça iyi vampir kitapları eminim vardır. Oradan okuyabilirsiniz.

Ama benim kendi hayatımdan ayırıp burada emek verdiğim kitaba "nasıl vampir olmaz" deyip hakaret edemezsiniz.
Bu kitap şuan milyon görüntülenmeye sahip olmamasına rağmen milyonluk kitapları geçerek 4 listede 1. Sırada.

Göz gezdirdiğim birkaç kitap oldu. Aralarında kimin ne konuştuğu belli olmayan, kurgu bozukluğunun kol gezdiği, yarım bırakılan veya çorba kıvamına gelmiş bir sürü kitap gördüm.

Tüm bunlara karşılık, hakaret içerikli yorum görmeyi saygısızlık olarak nitelendiriyorum. Eleştiriye sonuna kadar açığım, ki birçok yoruma da cevap vermeye çalışıyorum. Özel mesajlarınıza geri dönüş yapıyorum.

Mühür, 45. veya 50. Bölümde final olacak. Ardından 2. Kitabına başlayacağım. Tüm kurgu hazır.

Tüm bu zamana kadar yanımda olduğunuz ve Mühür'e bir şans verdiğiniz için çok teşekkür ederim. Yazdığınız o güzel mesajları asla unutmayacağım.

Son olarak, birkaç kişi sorduğu için anlatmak istedim.
Shanger şiiri bana ait.
Şiirde konuşan Shanger, birçok duygunun gölgesi aslında.
Shang, kendini asmak demek.
Shange, hayatını değiştirmek demek.
Shanger de, saplayıcı ve bitirici anlamına geliyor.
Shanger'in duygu bozukluğu durumu kelimelerine yansır. Yani şiirde konuşan şahıs, kendini öldürdüğünde hayatın değişip biteceğini söylüyor. Şiirde anlatmak istediği de hayatın boş ve yalandan ibaret olduğu. Hayat, yaşam ve ölümü mısralarında basite indirgenmiş bir durum gibi gösterir.
Kitapta, ileride yaşanacak birçok olay ile soyut olarak bağdaşıyor.

Önce ki bölümde Ahu'nun duyduğu şarkı ise 'Gitme Demem."

Yanımda olduğunuz için tekrar, tüm kalbimle çok teşekkür ediyorum.

Yeni bölüm yakında sizlerle.