MÜHÜR

Bölüm 3

Gözlerimi araladığımda, kendimi sıcacık kollar arasında buldum. Hiç anlayamadığım bir şekilde sakin hissediyordum. Kafamı çevirdiğimde beni inceleyen siyah gözlerle karşılaştım. " Günaydın güzelim." Neler olduğunu yavaş yavaş hatırlamaya başladım. Kurda dönüşen insan, kaçırılmam... Her şey zihnime düşmeye başladı.  Yataktan doğrulmaya çalıştığımda Teo buna engel oldu ve kollarıyla beni daha çok sarmaladı. "Üzgünüm eşim ama seni bırakmaya kesinlikle niyetim yok." 

Kuruyan dudaklarımı yaladım. Kaç saattir uyuduğumu ve tam olarak nerede olduğuma dair en ufak bir fikrim yoktu. "Saat kaç?" Az da olsa doğrulmayı başardım. Yatakta olabildiğince ondan uzaklaşmaya çalıştım. Ama beni tutup kendine çekmesiyle eski halime geri döndüm. "Sanırım 11'e geliyor. " 

"Gitmek istiyorum." dedim usulca. Kendimi çok çaresiz ve sıkışmış hissediyordum. Tanımadığım psikopat bir adamın koynunda uyuyordum. Dün gece gördüklerimi düşünmek bile istemiyordum. Hala gerçekliğini sorguluyorum. Teo birden gerilmeye başladı. Kolları gittikçe sıkılaşmaya ve hırıltıya benzer sesler çıkarmaya başladı. "Bir daha kesinlikle gitmene izin vermem." 

"Beni birisiyle karıştırıyorsun. Seni hayatımda daha önce hiç görmedim. Ayrıca dün gördüğüm şey... Sen nesin böyle?"  Soruma karşılık yatakta hafifçe doğruldu. Hala daha kollarından ayrılmama izin vermiyordu. "Ben kurt adamım. Kulağa tuhaf geldiğinin farkındayım ama biz varız. Ben ve sürüm Türkiye'ye her yıl yaptığımız bir toplantı için geldik. " 

Tepkimi ölçer gibi suratıma bakıyordu. " Eşin olduğumu nereden çıkarıyorsun?" dedim.

" Kaderimiz biz doğmadan önce yazıldı. Kokunu buradan kilometrelerce öteden alabilirim. Seni canım pahasına korumaya hazırım. Sadece bana aitsin. Bunu herkesin bilmesi için de seni işaretledim." Yatakta aniden oturur hale geldim. " Bana ne yaptın dedin ?" sesim oldukça yüksekti. 

" Seni işaretledim. " Parmaklarını boynumda sızlayan bölgeme değdirdi. "Hissettiğin her duyguyu hissedebiliyorum. Artık bir Alfanın eşi olduğunu herkese gösterdim.." Korku dolu bakışlarla ona bakmaya devam ettim. Konuşmaya devam etti. " Kurt adamlar eşlerini gördüklerinde eşsiz olduğunu hemen anlar. Ait olduğunu göstermek için dişi kurtlarının boynuna bir iz bırakır. Bu iz bağlanmanın 1. basamağıdır. "

"Ben kurtadam falan değilim." dudakları kıvrıldı. "Evet bunun farkındayım." dedi. " Bu herkes için oldukça yeni." Kafam o kadar karışmıştı ki. Böyle bir şeyin varlığı nasıl olabilirdi anlamıyorum. Saçlarımla oynamaya başlarken cümlesine devam etti. " Yüzyıllar boyunca ırkımız kendini korudu. Daha önce insana mühürlenen hiçbir kurtadam olmamıştı. Alfalar tüm sürüden daha hislidirler ve eşimin benden kaçmaya çalışması..." yüzünü bana iyice yaklaştırdı. "... Hiç hoşuma gitmedi. " 

" Benden uzak dur!" Yataktan aniden doğrulup kalkınca beni tutmasına fırsat vermedim. Kapıya yaklaştığımda aniden boynumda ki yarada çok derin bir acı hissettim. Teo ise çoktan yataktan kalkıp önüme geldi ve yüzümü büyük avuçlarına alıp konuşmaya başladı.

" Şimdi beni çok iyi dinlemeni istiyorum. Eğer benden uzaklaşmaya çalışırsan mühür sana acı çektirecek. Senin yaşadığın acının 10 katını ben yaşıyorum. Yara iyileşene kadar yanımdan asla ayrılamazsın. İyileşse de ayrılamazsın. Artık bu sürünün Lunası sensin. Benim eşim ve tek yaşama amacım. Bunu kabullenmeye başla. " 

Bu adam kesinlikle delirmişti. Gitmem lazımdı. Mutlaka kaçmanın bir yolu olmalıydı. Ellerini yavaşça indirdi ve alnımı öptü. Bir anda beni kucağına alıp yatağa geri götürdü.

" Artık hazırlanmaya başlasak iyi olur. Yakında gideceğiz." 

Hikayeyi okuyorsanız lütfen beğenip ve yorum atmayı unutmayın. Eğer seviliyorsa daha uzun yazmaya devam edeceğim. Bolca sevgiler