Paris'te Gece Yarısı (+18)

27. Bölüm

Merhaba arkadaşlar, uzun bir zaman sonra yine ben... Esasında bölüm 10 gün kadar önce gelecekti ama beni instagramdan takip edenler bilecektir ki kedim yavruladı ve yavrulardan biri bağırsak enfeksiyonu yüzünden hayatını kaybetti.... Bir hayvanla ev paylaşan okurlarım ne denli bir durum yaşadığımı anlayacaktır diye düşünüyorum... Gerçi siz söylemeseniz de ben biliyorum. Hayatımda böyle olumsuz şeyler olsun ya da olmasın bölüm araları zaten hep uzun... Bununla ilgili bir şeyler de düşündüm açıkçası; Her bölüm arası bu kadar uzun olduğu için sizinle aramıza kademe kademe mesafe girmesindense hikaye finaline kadar bölüm yayınlamamayı düşünüyordum. Bununla ilgili instagramda bir anket bile paylaştım ama ankete sadece 16 kişi katıldı. Çünkü pek çoğunuz beni instagramdan takip etmiyor. Ama ben bu kararı hep birlikte alalım istiyorum. Bölüm sonrasında anketi tekrar yapacağım. Beni instagramdan takip etmenizi elbette çok isterim ama takip etmezseniz BİLE profilime girip ankete oy vermeniz, hikayenin gelişim süreci açısından çok önemli bir karar verilmesine vesile olacak. Sizin kararınız ile hikayeye uzun aralıklarla bölüm gelmeye devam edebilir ya da uzuuuuuunca bir aralıktan sonra tüm bölümler bir anda yüklenip finale kadar okuyabilirsiniz. Karar sizin :)) Şimdi dış bağlantılara instagram linkimi bırakıyorum. Önce instagramdaki ankette tercihinizi yapabilir ve ardından oy vererek hikayeye destek olabilirsiniz :))

Pek çok okuyucumun bölüm biriktirdiğini, bu sebeple gelen bölümleri okumadığını biliyorum AMA son bölümün okunma sayısı 500 kişi. 500 kişiden +75 oy yapabiliriz diye düşünüyorum. Lütfen oy vermeyi unutmayalım. :))

26. bölümden

..."Şimdi sen mutfağa in ve yemeklerini hazırla." Gerili dudaklarından her an köpük çıkacakmış gibi duruyor olsa da kocamın bana karşı nasıl bir sabır abidesi olduğunu hatırlayarak gözlerimi kıstım. Ve o da bunu fark etti. İşaret parmağını sallarken "Sadece mutfağa iniyorsun." Diye kesin bir ültimatom vererek Juliet'e döndü. "Mutfağa indiğinden emin ol."

Ve işte benim dürüstlüğüyle kalpleri fetheden dostum; Juliet yine sahnedeydi. "Bilemiyorum Harvey." Dedi Juliet kırıştırdığı burnunun üstünden. "Bence Eyşan haklı. Bende kocamın eski nişanlısı ile aynı evd-"

"Şartların normal olmadığını sadece ben mi görüyorum?!" Harvey gür bir şekilde homurdanırken eliyle tekrar kardeşinin kolunu yakaladı. "Eyşan Juliet'e, Juliet Bellamy'ye emanetsin!" Diye gürledi. "Evin altının güvenliği sende, üstününki bende." Diyerek Bellamy'nin omzuna hafif bir yumruk atarken Nichole'ü de önüne katmış gidiyordu. "Delirttiniz beni!" Diye bağırdı sonunda ondan hiç beklemeyeceğim bir itiraf ile. "Delirdim sizin aranızda!"

***

27. Bölüm

Olan biten her şeyden sonra çiftlik manzaralı arka bahçemize uzun bir sofra kurmuştum. Evet elim lezzetliydi ama ben genel olarak hayatta kalmayı becerebilecek kadar yemek yapabiliyordum. Pratikte sarma sarabiliyordum belki ama mevzu onun iç harcını hazırlayıp sarabilmekti. Ya da mantının köftesini hazırlasam da minnacık hamur bohçalar yapabilmek herkesin harcı değildi. Benim de harcım değildi. O yüzden mutfak personelinden yardım almak zorunda kaldım. Gerçi yaşlı cadının bana hanım gibi davranırken yaşadığı eziyeti görmek, her şeye değerdi doğrusu.

Tüm eğlenceye rağmen bir yandan da radarlarımı açık tutuyordum bu arada. Evimizde bir köstebek vardı ve bu köstebeğin tek derdi beni öldürmek olsaydı bu kadar gerilmezdim. O bir istihbaratçıydı; babama karşı.

Yaşlı cadıdan başladım. Aslında gönlüm onun köstebek olmasından yana olsa da içten içe biliyordum; o sadece Jules'un yaltakçısıydı. Yemek hazırlığı boyunca benim koca ayartan bir şıllık olduğum imalarında bulunmaya çalışsa da Juliet ona haddini bildirdi. Ben mi? Maddie benim için kalbimi kıramayacak kadar önemsiz bir kadındı.