Bu hikayenin bazı bölümleri pornografik ve vahşi olacaktır ve pornografiye zaman zaman gifler de eşlik edecektir.
Rahatsız olacakların hikayeyi okumaması önerilir.
-
-
-
Paris'te Gece Yarısı kimlerle konuştuğuma dikkat etmeliydim.
Kimin işine burnum...
Selam Fındıklarım, Fıstıklarım. Şu an Türkiye sıralamasında 3. sıradayız, sırlamamızın yükselmesini istediğimden bölümü oy sınırı geçilmeden paylaşıyorum ama lütfen siz de beni kırmayın artık... son bölümü 350 küsür kişi okumuş ama oylama +60'da kalmış... Böyle yapmayalım. 350 kişiden sadece 60 kişi mi hikayeyi oy vermeye layık buluyor yani... Oy sınırımız +80. Öyle okuyup kaçmak yok :)) Oy ve yorumlarınızı, özellikle satır arası yorumlarınızı ısrarla bekliyorum. Demedi demeyin :*
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
(Fotoğraf alıntıdır; umarım aldığım yazar bana kızmaz <3 )
Keyifli okumalar :')
Paris'te Gece Yarısı/Part 2
Part 1'den
Özgürdüm.
"Bitti sevgilim." Diye fısıldadım ve etrafımızdakileri umursamadan boynuna saklandım. "Artık kök salabilirim."
Part 2
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
Kendimi çok uzun yıllar hayvanat bahçesine hapsedilmiş de nihayet Afrika'nın çöllerine salınmış bir aslan gibi hissediyordum. Özgür ama ne yapacağını şaşırmış o güçlü kedicik... Nefretime esir olduğumun farkında değildim. Taa ki nefretimi öldürene kadar. O yüzden Harvey helikopteri otelin çatısına indirip beni odaya sokana kadar sessizdim.
"İyi misin?"
Birkaç dakika öylece benche oturup soluklandım. Kötü değildim. Ben sadece... Hissedemiyor gibiydim. Boştum. "İçimde kocaman bir boşluk var Harvey." Diye mırıldandım sessizliğime doğru. Saçma bir kıkırtı genzimi zorladı. "Sanki o boşlukta helyum salınıyor..." Uçmak ister gibi, havalanıyordum ama ayaklarımda da tonluk ağırlıklar var gibiydi. Ayaklarım bacaklarımdan kopacakmış gibi yere mıhlanmış, ciğerlerim gökyüzüne doğru havalanmıştı. "Tuhaf..."
Harvey önüme eğilip bacaklarımı aralayarak önüme diz çöktüğünde nihayet gözlerimi bir şeye odaklayabildiğim için mutluydum. Koca adam, iki bacağımın ortasında diz çökmüş, gözlerime bakıyordu. Kirpiklerimde sallanan yaşları yakalayarak yüzümü avuçlarının arasına aldı. "Bu anlaşılabilir." Dedi anlayışla. Gözlerimi devirip gülümsememi bastırmaya çalıştım.
