When You're Gone

Chapter 21 - The Truth

Gabriella Kayne Faulkerson's POV

"Gab, he's really familiar." Sabi ni Vea habang kinukwento nila ang mga nakita nila kagabi.

"ang tanong, he nga ba?" Trisha.

"Isha! Nakita mo naman kagabi diba? Lalaking-lalaki." Vea.

"pero bakit nasa CR ng babae?" Isha.

"Eh, sa gusto niya, e! Basta lalaki siya!" Vea.

"Babae!" Isha.

"Lalaki!" Vea.

"Babae!" Isha.

"Lalaki!" Vea.

"TAMA NA!" sigaw ko.

Ang ingay kaya nila. Tinitingnan na kami ng ibang tao dito 'no.

"kahit lalaki o babae man siya. Dapat siyang mahuli. Hindi yung pagala-gala lang siya." Sabi ko para matigil sila.

"diba nga nakakulong na? Bakit kailangan pang hanapin." Sabay-sabay kaming napatingin kay Ella. Bakit siya andito? Lumapit siya sakin at tinuon ang kamay niya sa lamesa saka nilapit ang mukha niya sakin, "bakit pa kasi kaylangan mangbintang ng iba, huh? Gabriella. Eh, ikaw naman talaga ang may kasalanan."

"Ella, hindi ako ang pumatay kay Lester."

Sinampal niya ko kaya napatayo sina Vea at Trisha na sinundan naman ni Prince at Vhince.

Napaiyak si Ella, halatang sobrang nasasaktan siya sa nangyari kay Lester.

"H'WAG KANA MAGKAILA, PWEDE!? KITANG-KITA NG DALAWANG MATA KO NA IKAW ANG PUMATAY SA KANYA! DESERVE MONG MAKULONG!"

Hinarap ni Vea si Ella sa kanya at sinampal din, "HOW DARE YOU NA PAGBINTANGAN SIYA SA KASALANANG HINDI NIYA NAMAN GINAWA? AT KAHIT ISIPIN HINDI NIYA MAGAGAWA ANG BINIBINTANG MO!!"

"SO AKO PAPALA ANG LUMALABAS NA MASAMA DITO?" nag-smirk siya at tinuro ang sarili niya, "AKO ANG NAWALAN!"

Umalis na siya at sinanggi ang braso ni Vea.

"AT KAYO? NAKATANGA LANG KAYO DIYAN?" sabi ni Vea sa mga kasama naming na nanonood lang.

Pina-upo ko na sila at kina-usap si Vea.

"best, dapat hindi mo na pinatulan."

"GABRIELLA!? GANYAN KA NA BA KA-MARTIR!? SINAKTAN KA NIYA!" Vea.

"Vea, intindihin nalang natin siguro siya. Nawalan siya, e. Boyfriend niya pa. Masakit yun."

"Bes, ewan ko ba naman sayo kung bakit hindi ka natutong lumaban." Vea.

"bes, lumulugar lang ako."

Nang medyo lumamig na ang ulo niya bumalik na kami sa usapan.

"Gab, h'wag mong masamain yung sasabihin ko ah. Pero pakiramdam ko talaga si Trevor yun." Ivan.

"wala naman akong pinapanigan pa ngayon. Pero, ang hirap lang kasing paniwalaan na siya yun."

"i know right, isang Trevor Mitchell? Papatay?" sabi ni Isha.

Napansin naming tahimik si Vea.

"uy!" tinapik siya ni Isha.

"sana mali yung hinala ko." Nagulat kami sa sinabi ni Vea.

Bakit? May clue na siya?

"kasi diba, sabi ko nga. Pamilyar yung lalaki. Yung boses. Yung mata. At nung sinabi niyo si Trevor.. bigla kong naalala kung sinong kaboses niya."

"Gab, dalawa na kaming nagsasabi na si Trevor. Nasasayo nalang yun kung maniniwala ka samin." Ivan.

Gulong-gulo na ang isip ko. Si Trevor nga kaya?

"hindi ako maniniwala hanggang walang sapat na ibidensya. Baka matulad siya sakin na napagbintangan lang."

Nang tapos na naming pag-usapan yun. Umalis na sila.

Nasabayan naman ng dating ni Mr. Guivarra. Isa sa mga nagiibistiga sa sunod-sunod na pagkamatay ng mga babae sa Dorm namin.

"Ms. Faulkerson, Right?"

"opo."

"I'm here para sabihin sayo kung sino ang killer."

"a-alam niyo napo?"

"yes, kanina ko lang nalaman."

"so, sino po?"

"si Trevor Mitchell."

Ivan Lesnie's POV

Dumaan kanina si Officer Guivarra sa room ko.

Sinabi niya sakin lahat. Lahat ng natuklasan niya.

Sinabi niya rin sakin na hindi siya pinaniwalaan ni Gab.

Grabe talaga! Mas papaniwalaan niya pa yung Trevor na yun kaysa sa bestfriend niya.

Papunta ko ngayon sa room ni Trevor at ipahuli na siya sa pulis.

Tumawag nako sa mga pulis.

Alam kong hindi siya isusumbong ni Gab sa mga pulis kaya ako na mismo ang tumawag.

Kinatok ko yung room niya at agad naman niya 'tong binuksan.

Ang sama ng aura niya.

Halatang puyat siya.

Tumawa siya bigla. Anung problema nito? Nababaliw naba siya?

"Anong ginagawa mo dito?" Bungad niya sakin.

"Gusto ko lang sabihin sayo na ubos na ang maliligayang araw mo! Dahil alam ko na ang lahat. And any minute darating na ang mga pulis."

Tawa siya ng tawa.

Lumabas siya ng kwarto niya. Pumunta siya sa likod ko.

Hindi ko alam kung anong balak niya pero tawa siya ng tawa.

Kakaiba na siya.

Nagulat nalang ako ng may pinalo siyang bagay sa may batok ko at nawalan nako ng malay.

Trevor Mitchell's POV

Akalain mo nga naman. Iniisip ko palang kung pano ko mapapalaya si Gab. Eto na. Lumapit pa sakin.

Napakaswerte ko talaga.

Magagamit ko si Ivan para palayain si Gab.

At hindi lang 'yon.

Magagamit ko siya para hindi nako makulong at makasama ko pa si Gab.

Kawawang mga pulis. Wala na silang inabutan sa room ko.

Ang tanga kasi ni Ivan. Papahuli nalang ako sasabihin pa sakin.

Andito nga pala kami ngayon sa isa sa mga bahay namin. Inilagay ko siya sa isang bakanteng kwarto.

Marami naman talaga kaming properties, kaya lang naman talaga ako tumira sa dorm na yun ay dahil kay Gab.

At para narin makipaghiganti sa mga babae.

Ilang oras pa gumising narin si Ivan.

Gagong 'to pinag-antay pako.

"Gumising narin sa wakas ang hari ng mga tanga." Sabi ko sa kanya.

"Hayop ka, Trevor! Pakawalan mo ko dito!" Sabi niya. Itinali ko kasi siya.

Yung taling nakatayo. Yung kamay niya nakataas.

"Matagal na kong hayop!" Sabi ko saka ko siya pinatamaan sa tiyan ng tuhod ko.

Sinuntok ko pa siya ng paulit-ulit.

Sa kabuuan, binugbog ko.

Nakita kong hirap na hirap na siya. Duguan na at halos hindi na makagalaw.

Hinawakan ko siya sa mukha ng isang kamay ko.

"Dati nakong hayop... Pero ngayon.. Demonyo nako!" Sabi ko saka binitawan siya.

Tingnan nasng natin kung may mukha pa syang iharap kay Gab.

Sa mukha niyang yan.