Date Me In Nuvali (Santa Rosa Series #1)

Chapter 25

CHRISTIAN'S POV

I just wake up at bumungad sakin ang maputing kisame. At ramdam ko pa ang pananakit ng kung ano sa katawan ko, at ng unti-unti ng lumilinaw ang vision ko ay tsaka ko tuluyang napagtanto kung nasaan ako.

At tsaka ko naalala ang nangyari, shet naaksidente ako ng dahil sa nag overtake na car. Pinilit ko bumangon upang tanawin mula sa bed kung may tao sa labas. Ngunit pagbangon ko ay biglang sumakit ang ulo ko ng matindi at napahawak ako rito. At tsaka ko naramdaman ang pagpasok ng mga tao sa labas, narinig siguro nila sigaw ko.

Napasigaw na rin kasi ako sa sobrang sakit.

"Christian you're awake." rinig kong sabi ni Stepahne. At tsaka naramdaman ang paglapit nila sakin.

"C, I love you!" 

What the hell is happening to me? Ano yung naririnig ko, sino yun? At lalo pa kong napasigaw sa sakit.

"Wait, I'll call the doctor." rinig kong natatarantang sambit ni Janelle at tsaka ko narinig ako malakas na pagsara ng pinto dahil mukhang nanakbo siya.

"Please calm down, Christian." rinig kong sabi ni Austin. Mukhang nandito sila lahat.

"C, kita tayo bukas ah." 

Sambit ng babae na blur ang mukha niya kaya di ko malaman kung sino siya.

"Oo naman, let's date tomorrow!" sagot ko naman, wait what? Did I really answer her, sino siya? 

"Aray!" naiiyak na sambit ko at patuloy na nakahawak sa ulo ko na sobra ang kirot. At madami akong naririnig na boses at may mga ilang aalala at pilit bumabalik sa aking isip.

"Shet, where the hell is the doctor?" rinig kong sigaw ni Jems. At tila natigilan ako sa sunod na nagsalita, nakapikit kasi ako at hindi ko magawang magmulat ng mata dahil patuloy na sumasakit ang ulo ko.

"Wait, susundan ko lang si Janelle. Wala pang pahinga yun, baka naligaw na sa sobrang tuliro." sabat ng isang boses na pamilyar na pamilyar sa pandinig ko at tsaka ako nakarinig ng tunog ng pagsara ng pinto.

"Shet, argh. Ang sakit!" sigaw ko pa at halos malaglag na ko sa bed, sadyang hinahawakan lang ako nila Steph at Austin para di ako malaglag.

"Hi, I'm Elle Blythe Sy. Can I sit here beside you?"

Elle? Elle Blythe Sy? Wait?

"C, bakit blew to aba sakit mo naman. Blythe as B-l-y-t-h-e  hindi blew, ilang buwan na tayo magkaklase ah." sigaw niya sakin at tinapon ang papel sa mukha ko.

Wait, Elle? Bakit ko siya nakalimutan? Until I finally remembered the day of the accident, a hit and run at katulad ngayon maswerteng nakaligtas ako. And I finally remembered that day we plan to meet, but I caught in accident and end up forgetting her. After that accident, inilipat ako ng school at sinundan ako nina Steph, Jems at Janelle. 

At dahil naghiwalay parents ko nun, at di naging maganda hiwalayan nila - my mom change my surname. From Montecillo to Gomez.

At ng tumigil na sa pananakit ang ulo ko ay umiyak ako at don ay niyakap ako ni Steph, kahit hindi niya alam ang dahilan ng pag-iyak ko.

"Why are you crying? May masakit pa ba sayo?" nag-aalalang tanong niya sakin.

At sasagot palang ako ng biglang pumasok ang doctor na agad akong nilapitan at ina-undergo sa check up. Pero nasa pinto ang tingin ko, sunod na pumasok sakanya ay si Janelle at biglang huminto ang mundo ko ng si Elle ang sumunod na pumasok.

I finally remembered the girl, who made me fall inlove with a girl for the first time. Ng matapos ako i-check ng doctor at bilinan ng kung ano-ano na kailangan ko gawin ay umalis na siya at ng kami nalang ay binalik ko ang tingin ko kay Elle na bakas ang pag-aalala sa mukha.

"Ano wala na bang masakit sayo?" rinig kong tanong ni Janelle sakin. Pero di ko siya sinagot at nanatili kay Elle ang mata ko, I miss her damn much.

"Elle Blythe Sy." wala sa sariling sambit ko, habang patuloy na nakatitig kay Elle na nagulat sa sinabi ko. Ramdam ko din na lahat ng kasama namin ay napalingon sakin, pero nanatiling na kay Elle ang tingin ko na gulat sa narinig.

"C-Christian? H-How did you know my full name?" nagtatakang tanong niya sakin.

"It's Blythe right as in B-l-y-t-h-e not blew. Sorry for took me so long to remembered you. I'm sorry!" sambit ko na nagpagulat sa kanya at tsaka ko naramdaman ang pagpatak ng luha ko.

Mahabang katahimikan ang namayani samin hanggang sa binasag ito ni Janelle.

"I guess, you guys need to talk. Lalabas muna kami!" basag ni Janelle sa katahimikan at tsaka hinila si Jems palabas at sumunod si Stepahne na hila din si Austin na gulat din ang mukha.

Paglabas nila ay ang tagal na katahimikan ang bumalot samin ni Elle hanggang sa..

"W-Why did you disappeared, C? Bakit mo ko iniwan?" basag niya sa katahimikan na bumabalot samin, garalgal ang boses niya at nakita ko ang unti-unting pagbabagsakan ng mga luha niya. 

"That day, papunta na ko nun sa meeting place. But I caught in car accident that makes me forget all the memories about you. I'm sorry!" umiiyak na sagot ko sakanya.

"Hinanap kita, C until I end up giving up searching for you. Ang sakit ng ginawa mo sakin, C. Ganun ba ako kadaling kalimutan? Ako na girlfriend mo?" umiiyak na sambit niya at tsaka lumapit sakin.

"I'm really sorry!" I almost whispered. At kahit nanghihina pa ay pinilit ko tumayo at niyakap siya. At doon ay lalo siyang umiyak. "I just wake up in the hospital, at wala akong maalala na kahit ano. Then as the years go by dahil sa trauma sa accident na yun, nakalimutan ko ding naaksidente ako. Elle, now the I remembered everything. My feelings for you was still the same, I still love you the same way I loved you before." I whispered on her while hugging her tight.

At ng akala ko ay magiging okay na lahat ay bigla siyang bumitaw mula sa yakap na yun.

"I'm sorry!" she whispered then turn back on me and left, narinig ko pang tinanong siya ng mga kaibigan namin pero wala akong narinig na response niya. Naiwan akong tulala at nagtataka. What just happened?

At tsaka pumasok sina Steph sa kwarto at nagtataka mga mukha nila.

"Anong nangyari, bakit umalis yun?" takang tanong ni Austin sakin, pero di ko nagawang sagutin siya at umupo sa kama at tsaka umiyak.

"Anong dapat kong gawin? I still loved her. Pero nasaktan ko siya ng sobra. Doon palang sa fact na, hinayaan kong makalimutan siya. Masakit yun, what an asshole I am?" galit na galit na sambit ko sa sarili ko. Kaya agad naman lumapit sakin sina Steph at pinakalma ako.

"Okay guys, calm him down. Sundan ko lang si Elle, I will try to talk to her." biglang sabi ni Austin, at napatango naman sina Steph at tsaka siya tuluyang umalis.

After a week, at nadischarge na ko sa ospital. Inaasikaso agad ni Mommy nung malaman niya na naaksidente ako ang pagsasampa ng kaso sa driver ng truck na nalaman ko sa mga kaibigan ko na lasing daw nung oras na yun. Nalaman ko ding maraming namatay sa lane na kinabibilangan ko nung oras na yun, at maswerte raw ako na isa sa nakaligtas.

At ng akala ko magagawa ko ng i-fix ang samin ni Elle, well I got it wrong. She disappeared like a thin air. Based kay Austin, nakausap pa raw niya si Elle after nung pag-uusap namin ni Elle sa hospital, pero kinabukasan nagising sila na wala na si Elle. Umalis raw ito, at wala miski isa sakanila nakakaalam kung saan nagpunta si Elle.

And that's make me left devastated. Where are you, Elle?