Shelter 🪐༉

𝐏𝐚𝐫𝐭 𝟐𝟏

بالاخره سونگهون آروم گرفت به خاطر مشت هایی که وسط دعوا از نیکی خورده بود گوشه ی لبش پاره شده بود و احتمالا قرار بود کبودی بزرگی رو گونه‌اش به وجود بیاد.

نگاه نگران جیک تا زمانی که از رو نیکی بلند شه و به سمت سونویی که هنوز رو زمین نشسته بود بره دوخته شده بود.

اما بعدش فقط سرش رو پایین انداخت و سعی کرد با درد شدیدی که تو کمر و پاهاش داشت از جاش بلند شه.

" جیک؟؟؟"

با شنیدن صدای نگران جی بغضی که نمیدونست از کجا پیداش شده تو گلوش نشست.

با چشم هایی که نم اشک توش نشسته بود دست جی رو گرفت و به سختی از جاش بلند شد.

درد کمرش نفس گیر بود اما داشت تمام تلاشش رو میکرد تا جی رو نگران نکنه.

" تو دفتر معلما بودم که شنیدم اینجا دعوا شده...خدای من خوبی؟؟؟"

جیک میدونست اگه لب هاش رو از هم فاصله بده اتفاق خوبی نمیوفته پس فقط سرش رو تکون داد.

جی خم شد و خاک لباس های جیک رو تکوند همون موقع کسی داشت سعی میکرد دانش آموز هارو کنار بزنه و بعد از رد شدن از بین اون جمعیت موفق شد بیرون بیاد و جیک متوجه شد اون هیسونگه.

اول نگاهش به قیافه ی گریون سونو و سونگهونی که جلوش رو زمین نشسته بود دوخته شد و زمانی که چشمش به جیک و جی‌ای که بازوش رو گرفته بود افتاد با نگرانی بهش نزدیک شد.

" تورو زد؟؟؟"

" وقتی من رسیدم افتاده بود رو زمین"

"جیک.."

هیسونگ صورت جیک رو تو دست هاش گرفت تا به خوبی وضعیتش رو برسی کنه.

و سونگهون با شنیدن صدای هیسونگ که جیک رو صدا میزد به عقب برگشت...

زمانی که متوجه ی وضعیت جیک شد به سرعت از جاش بلند شد و به سمتش قدم برداشت.

نگاه جیک بدون اینکه جواب هیسونگ رو بده به سونگهونی که داشت بهش نزدیک میشد دوخته شد.
میدونست که سونگهون حق داشت اونجوری واکنش نشون بده..چون به هرحال کسی که تو وضعیت بدی قرار گرفته بود، سونو بود.

اما اینکه سونگهون تا قبل از اون متوجهش نشده بود باعث میشد چیزی رو قلبش سنگینی کنه.

" خوبم"

لبخند لرزونی رو لب هاش نشست و جواب هیسونگ رو داد و همون موقع سونگهون جلوش قرار گرفت.

" تو دردسر افتادی"

با صدای آرومی سونگهون رو مخاطب قرار داد و هنوز هم هیچکدومشون قصد نداشتن ارتباط چشمی که بینشون شکل گرفته بود رو قطع کنن.

لب های سونگهون از هم فاصله گرفت تا چیزی بگه اما با صدای فریاد آشنای مدیر مدرسه ساکت شد.