BALO

1.6K 107 5
                                    

Otelin, loş ışıklı dar koridorunda kaldığım odaya doğru yürürken, zihnimden geçen her düşünce zamanı biraz daha yavaşlatıyor ve bitmek bilmeyen acılarıma mesken tutuyordu.

Onunla aynı otelde olduğumuzu bilmek bile beni huzursuz ediyordu.
Hayatıma girdiği günden beri bana kendimi aptal hissettiriyordu.
Aşkın insanları aptallaştırdığını, olduğu kişiden çok farklı bir kimliğe büründürdüğünü çoğu kez duymuş ve okumuştum ama onu görür görmez sarılmak istememin bir açıklaması olamazdı. Bana yaptığı bunca şeyden sonra ne onu ne de hala ona sarılmak isteyen kendimi asla affetmecektim.

Bolşoy da hayatıma giren Ruslanı yine Bolşoy da hayatımdan çıkaracaktım.

Oda kartını okutup içeriye girdiğimde hiç beklemediğim bir manzara çıktı karşıma

Odam kulisten farksızdı bir haldeydi. Ekibin bütün kızları, makyözler ve kuaförlerle doluydu içerisi.

Girer girmez soru yağmuruna tutulmuştum.

"Neredeydin?
Nerede kaldın?
Dün gece otele gelmedin mi sen?"

Bana gelen bütün soruları soru sorarak geri çevirdim.

"Ne oluyor burada bu insanlar da nereden çıktı?"

Hazır bir halde selfie çekilen yağmur cevaplamıştı beni.

"Bolşoydan göndermişler hazırlanmamız için ne kibar hareket dimi adamlar bizden özür dilemek için her yolu deniyor"

Benim o gece hayatımın ağzına sıçılmış kuaförle mi özür diliyorlar demedim

"Yaa çok ince" dedim yapmacık bir yüz ifadesiyle.

Genç bir kadın telaşla yanıma geldi.

"Hazan hanım önce makyajınızla mı yoksa saçınızla mı başlayalım."

Onun kadar kibar bir tavır maalesefki takınamayacaktım.

"Duşa gireceğim" dedim kısa ve net bir şekilde

Bütün kalabalığı arkamda bırakarak banyoya ilerledim.
Hızlıca küveti doldurup bir çırpıda soyundum.
Kendimi sıcacık suyun rahatlığına bıraktım.
Kaskatı kesilmiş eklemlerimin ne kadarda ihtiyacı varmış buna

Küvetin hemen başucunda duran şampanyaya uzandım. Kadehleri kenarı itip şişeyi ağzıma dayadım.
Sıcak su bedenimi şampanya ruhunu uyuşturmaya başlamıştı bile
Bu gün yaşadığım her şey tek tek gözümün önünden geçiyordu.

Neredeyse 9 aydır hayatımda olan adam nasıl olabilir de bu kadar dünyamın merkezinde olabilirdi.

Onun merkezinde bir çok dünya varken.

Kendi kendime konuşmaya başlamıştım.

"Hayır Hazan!
Aptal olma ve sana yapılanları unutma! Hayatın boyunca görmediğin bir sevgiyi yanlış bir adamdan gördün her şey bu kadar basit
Bir sevgi kırıntısı uğruna gururunu ayaklar altına alma
Sen! Sen her şeyin üstesinden kendin geldin bu aşkından üstesinden geleceksin!"

Kendi kendime araya uzun düşünme süreleri giren motivasyon konuşmamla kendimi geceye hazırlamaya çalışıyordum ama biraz daha çalışmam lazımdı hatta İrinadan ders alsam bu tarz konuşmalar için hiç fena olmazdı.

BALERİNTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon