HESAPLAŞMA

1.6K 115 15
                                    


"Nasılsın" diye sordu.

Laf olsun gibi değilde gerçekten merak ediyormuş gibi bir hali vardı. Cevabı gözlerimden almak istiyormuş gibiydi. Dikkatlice gözlerimin içine bakıyordu.

Ne duymak istiyordu acaba, nasıl görünüyordum baktığım yerden?

Sesim uyku mahmurluğu hiç yaşamış kadar sertti.

"Niye getirttin beni buraya?"

Kısa bir süreliğini gözlerini kaçırdı. Yeniden gözlerini gözlerime diktiğinde cevap verdi.

"İzlemek için"

Duyduğum cevapla bir hışımla yataktan kalkarken ağzımdan bir küfür savurdum.

"Siktir git Ruslan"

Hızlıca kapıya doğru yürümeye başladığımda dün akşam fırlattığım her şey şimdi ayağıma dolanıyordu.

Hemen arkamdan gelmişti. Yavaşça elimi tuttu.

Aynı anda konuşmuştuk.

"Bekle"
"Bırak!"

Onun elinin arasından hızlıca çekip aldığım elimle kapıyı açtım.

İki koruma bekliyordu kapının önünde, önce bana saniyeler sonra hemen arkamdaki Ruslana baktılar.

"Çekilin!"

Beni duymuyorlarmış gibi yüzüme bile bakmıyorlardı.

"Hazan"

Ben aralarından geçmeye çalışırken ikiside hızlıca geriye doğru adım attı. Aynı sırada Ruslanda beni geriye çekti.

"Bırak beni" derken kapıyı kapattı.

"Ben istemediğim sürece gidemezsin biliyorsun!"

Aramızdaki mesafeyi azaltıp gözlerimi gözlerinin içine diktim

Belindeki silahı hızlıca aldığımda bunu beklemediği belliydi yinede hiç hareket etmedi.

Elimdeki silahın namlusunu göğsüne dayadım.

"Bu kez beş kurşunu benim elimden yersin!"

Elimi tutup silahı göğüsüne bastırdı.

"Durma! senden gelecek kurşun canımı alır ama canımı yakmaz"

Bir kaç saniye sadece gözlerine baktım elimi elinin arasından çektim yavaşça.

Silahını yatak odasına doğru fırlattım sertçe, salonla odayı ayıran cam duvar tuzla buz olmuştu.

"Ben ne sen ne de babam gibi katil değilim!"

Yeniden kapıya döndüğümde aynı hızla konuştu

"Özür dilerim"

Kapıyı açtığımda bu kez dışarıdan kitlenmişti.

"Söyle kapıyı açsınlar!"

Sırtım hala ona dönüktü

"Özür dilerim Hazan"

Kapıyı yumruklamaya başladım

"Açın şu kapıyı"

Beni kendine doğru çevirdi, sırtımı kapıya yasladı aramızda mesafe yoktu ama kalplerimizin mesafesi bir hayli açıktı.

"Özür dilerim"

Gözlerinin içine uzun uzun baktığımda ciğerlerim kokusuyla dolmuştu.

"Dokunma bana!!"

Söylediğimin aksine bir eliyle yüzüme düşen saçlarımı kulağımın arkasına itiyordu.

BALERİNWhere stories live. Discover now