BALERİN

MASKE

Üç ay önce hayallerimi gerçekleştirmek için geldiğim bu şehir, bütün ihtişamıyla bir dans pisti gibi altımdaydı şu an.

Şimdi ise tek hayalimin buradan gidebilmek olması ne garipti.

Çocukluğumdan beri tek isteğimdi Bolşoy da dans etmek. O görkemli ve kocaman salonda herkesin nefesini tutup beni izlemesi, her gece gördüğüm bir rüyaydı.
Sanki bütün hayatım bir rüyayıydı da ben o gün, o sahnede, sırt üstü düştüğümde uyandım. Sanki bütün hayatım boyunca yanlış melodide dans ettim.

Yavaşça yanıma oturdu, bana bütün hayatımı sorgulatan adam.

"Ne düşünüyorsun"

"Buraya geldiğim ilk günü."

"Koçunun izin vermemesine rağmen gelir gelmez pastila yemeğe gittin."

Şaşkın yüzüm, Moskova'nın ihtişamından, Ruslanın karanlık yüzüne dönmüşte.

"Sen bunu nereden biliyorsun"

"Ben seni uzun zamandır tanıyorum Hazan"

"Ruslan bu bilgi birini tanıyarak değil takip ederek edinebileceğin bir bilgi."

"Benim otelimden çıkıp, benim restoranıma geldin Hazan."

"Ve sen de."

İçeriye giren İvan konuşmamızı sonlandırdı.

"Ruslan Bey dediğiniz gibi bütün kapılara ve pencerelere adamlarımızı yerleştirdim."

"İğne deliği kadar bile boş bıracakağınız bir yer olmasın"

Ruslan cümleyi özellikle gözlerimin içine bakıp söylemişti.

"Tabii efendim"

Ayağa kalkıp, girmem için kolunu uzattı.

"Hadi o zaman Hazan, parti başlasın"

Ayağımdaki topukluların sesiyle onu ardımda bırakıp kapıya doğru yürürken, içimdeki kışkırtmak isteğini bastıramadım.

"Koluna girip kısmetlerimi kapatmayacağım. Belki içeride daha centilmen bir kavalye bulurum."

"Belimden sertçe tutup, sırtımı göğsüne yasladı. Ağzından çıkan her nefes boynuma nüfuz ediyordu."

"Bana bu gece bu mekanı ateşe verdirtme!"

Asansöre binip, birinci kata inmiştik mekanın arka kapısından, girdiğimizi düşünürken direkt localara açılan kapının önündeydik.

İçeriye girdiğimizde, mekanın ışıltısı gözlerimi kamaştırmıştı. Locası başlı başına bir gece klubü kadar büyüktü.