MR MAFIA PROFESSOR • TAEKOOK +18 ✓

28 - Ecelim Olmadın, Ecelin Oldum!

Haiii, ben geldiiim. Ay umarım bu kez düzelmiştir yorum yapılabiliyordur cidden watty arızaları hep beni buluyor aw akkwkwksj

Ayrıcaa ficin giriş bölümünde 'kan vahşet şiddet' uyarısı vermiştim. Bu bölümde hassas içerikler var, çok detaya girmedim, ama yine de uyarımı yeniden yapayım!

Bu arada ailemiz 120K okunmaya ulaşmış wowww. Teşekkür ederim okuma şansı veren desteklerini esirgemeyen herkese Xx

Yazım yanlışlarım varsa affoluna. Keyifli okumalar dilerim lokumlarım! Xx

+++++

Soğuk ve beton beni kendine çekiyordu. Her yerim ağrı içerisindeydi.

Ayağa kalkma gibi bir girişimde bile bulunamıyordum, bunu yapacak gücü henüz toplayamamıştım.

Taehyung'a konum güç bela atmayı başarmıştım. Ölüm gibi geçen dakikaların ardında, göz kapaklarıma oturan ağırlık sebebiyle yeniden gözlerim kapanmak üzereyken adım sesleri işittim.

"Jeon!" Taehyung'un gür sesi kulaklarımda yankılandığında kirpiklerimi titreştirerek kapı eşiğine doğru diktim bakışlarımı.

Görüş alanımda değildi. "Taehyung..." Kuruyan boğazıma rağmen konuşmak zor olsa bile, bunu başardım.

"Buradayım." dedim seslenerek. Sesim çok yükselememiş olsa bile, viraneden farksız mekanın boş olmasından kaynaklı sesim aksetmişti.

Saniyeler sonrasında zemini döven adımlarıyla kapının eşiğine soluk soluğa geldiğinde benimle göz göze geldi.

"Aman Tanrım, güzelim..."

Koşarak yanıma gelip yere çöktüğü gibi beni kucağına çekti. İnleyerek yüzümü buruşturdum. "Hangi orospu çocuğu yaptı bunu? Söyle bana... Söyle onu kendi ellerimle geberteceğim!"

Taehyung öfkeli ve bir o kadar telaşlı bir sesle cümlesini tamamladığında gülümseyerek, sancılı olsa bile ona doğru uzanıp dudaklarımı ağzına bastırıp geri çekildim.

"Çöz beni." diye fısıldadım. Onu öpmemle birlikte ağzımdan dudaklarına bulaşan kan lekesini fark ettim. "Çözeyim, çözeyim bebeğim ama söyle bana kimdi? Söylemezsen bulacağımı biliyorsun değil mi? Hemen şimdi araştırtmaya başlarım ve en geç 1 saate bulur-"

"Okuldan kovduğun Changmin'in hyungu ve onun tayfasıydı." diye fısıldadım o bileklerimi çözerken başımı onun göğsüne yasladım.

Köşedeki demir sopaları fark edince okkalı küfürler savurdu. "Ben o orospu çocuklarını diri diri yakmaz mıyım!"

Taehyung'un kükreyen sesi, ölümcül derecede tehditkâr ve tehlikeliydi. İlk kez, ben bile onun bu ciddi öfkesi karşısında istemdışı irkildim.

Uzanıp çözdüğü bileklerime dudaklarını bastırdığında başımı gömüldüğüm göğsünden ayırıp ona baktım. Saniyeler öncesinde bağıran kendi değilmiş gibi, öfke kıvılcımlarının bezendiği gözleri bana bakarken yumuşadı. "Bebeğim benim..." diye fısıldarken dudaklarımdan öptü.

"Nasıl kıyarlar benim güzelime..." dediğinde gülümsedim. Ayaklarımdaki ipleri de çözüp bedenimi sarsmayacak bir yavaşlıkta beni kucağına alıp doğruldu.

"Aslında bu durumda olmasam onların hepsini haklardım, ama topalladığım için tekme atabilecek kadar hızlı değildim." diye mırıldandım.

"Bir de bayılttılar fırsatını buldukları anda. Uyandığımda buradaydım ve ben baygınken dövmüşlerdi."

"Onların sana vuran ellerini ayaklarını tek tek kırıp diri diri yakmazsam, ben de Kim Taehyung değilim." dedi sıktığı dişleri arasından.

-