"မောင် ငါကိုမုန်းနေပြီလား"
ထယ်ယောင်းဆော့ဂျင် ကိုမတွေ့တာကြောင့် စာပွဲမှတစ်ယောက်တည်းထိုင်နေတဲ့ဂျီမင်းကိုမေးလိုက်သည်
"ဂျီမင်း ဆော့ဂျင် ရော့"
"အကိုလား Toilet သွားတယ်"
"ကြာပြီလား"
"မကြာသေးဘူး"
"လက်ထက်ပွဲအတွက်ဂုဏ်ယူပါနော်ဂျီမင်း"
"ကျေးဇူးပါ... ဒါနဲ့ထယ်ယောင်း"
"အင်း"
"မင်း အကိုကိုတစ်ကယ်ချစ်တာလား"
ထယ်ယောင်းဂျီမင်းဘက်ကိုသေချာကြည်လိုက်ပြီ
"ဂျီမင်း မင်းငါအကိုယွန်းဂီကို ဘယ်လောက်ချစ်လဲ"
"ငါလား ငါလူကြီးကို အရမ်းချစ်တယ် လူကြီးနဲ့ဝေးရင် ငါဘဝကြီးပျက်ဆီးသွားနိုင်တယ် လူကြီးကိုအရာအားလုံးထက်ပိုချစ်တယ် ရှင်းရှင်းပြောရရင် ငါမီဘတွေထက်လူကြီးကိုပိုချစ်တယ်"
ထယ်ယောင်းဂျီမင်းပြောတာကိုနားထောင်ပြီ ပြုံးလိုကါသည်၊ထိုအပြုံးက လှောင်ပြုံးလဲမဟုတ် သျဘာကျစွာပြုံးသည့်လဲမဟုတ်
" ဒါဆို ငါပြောဖို့လိုသေးတာဘဲ"
"ငါနားမလည်ဘူး"
"မင်းအကိုယွန်းဂီကိုချစ်တာထက်ငါကသူကို အဆပေါင်းများစွာပိုချစ်တာ မင်းချစ်တာထက်ပေါ့ မင်းချစ်တာကို ဥပမာ အနေနိုင် ဖော်ပြလို့ရသေးတယ် ငါသူကိုချစ်တာကိုတော့ ဒီတိုင်းဖော်ပြဖို့မပြောနဲ့ ဘယ်လို့ဥပမာ မျိုးနဲ့မှာတောင်ဖော်ပြလို့မရနိုင်ဘူး
ဒီလောက်ဆိုမင်းသိပြီထင်တယ်ပြီးတော့ တစ်ခုကျန်သေးတယ် ဂျီမင်း"
"အင်း"
"မင်းအကိုယွန်းဂီကို မပိုင်ဆိုင်ရရင် မင်းဘာလုပ်မှလဲ"
"ငါ ငါကဘာလုပ်နိုင်မှလဲ လက်လွှတ်ပေးယုံပေါ့"
"ငါကတော့ ငါသိပ်ချစ်တဲ့ဂျင်ကို ငါမှမပိုင်ဆိုင်ရရင် တစ်ခြားဘယ်သူမှမပိုင်ဆိုင်ရဘူး အထူးသဖြစ် သူရဲ့အချစ်ကိုရထားတဲ့သူမှန်သမျှဘဲ ဂျင်ကိုငါဘဲပိုင်ရမယ် သူကငါအပိုင်
ငါက ဆော့ဘဲ ဆော့ဂျင် ကလဲငါဘဲဖြစ်ရမယ်"
