MELODY OF A AUTUMN PEONY💮🍁🍁

31වන කොටස..

මං දන්නෙ නෑ...මට කියන්න තේරෙන්නෙ නෑ මොකක් උනාද කියලා මං එයාට එක පාරම අම්මෙ කිව්වා ....අඩන්න එපා අම්මෙ කිව්වා ..........මම කිව්වෙ නෑ මට ඒක කිය උනා...මට එයාට අඩන්න එපා අම්මෙ කියලා කිය උනා.....

එතනින් එහාට උනේ ඊටත් වඩා එයා අඩන්න ගත්තු එක වෙනකොට අනේ මට කරගන්නම දෙයක් නැතුව මං ඒ අත් තද කරලා අල්ල ගත්තා .....

ද...න්නවද ......මට......මට.....අවුරුදු ....දහයකින්....කවුරුත් අම්මෙ කියලා නෑ.....මට....එයා ඇරෙන්න..කවදාවත් ...කවුරුත් අම්මෙ කියලා නෑ.....මගෙ යෙවීන්.....අම්මට ...අම්මට සමා වෙන්න යෙවීන්....අම්ම එදා අලුත්....අලුත්.....

මට අහන් ඉන්න බැරි උනා....එයා අඩන්න ගත්තා ....අවුරුදු දහයකින් එයාට කවුරුත් අම්මෙ කියලා නෑ කියනකොට මගෙ පපුව මොකක්ද උනා...යෙවීන් අම්මට සමා වෙන්න...අම්මයි එක්ක ගියේ ගගා එයා ඉකි ගහන්න ගත්තා ........

මට බත් කන එක එපා උනා .....මං යන්න නැගිට්ටා ....

එපා...යන්න.....

එයා මං යන්න යන හින්දමද කොහෙද ඉක්මනට කදුලු පිහිදගත්තා....පිහිදගන මාව ඉක්මනට ඉන්දෙව්වා ....

ඔයා කන්න....ඔයා කන්න......

කදුලු පිහ පිහ එයා එක දිගටම ඔයා කන්න කියනකොට අනේ මං ආයම ඉදගත්තා ......ඵොටෝ එකෙ ඉන්නෙ පොඩි කොල්ලෙක්.....කව්ද මේ ළමයා...අනේ පව්.....

මං බත් හැන්දක් කටේ දාගන්න ගමන් එයා දිහා බලන් උන්නා ....අපේ ගෙදර ආසාවට මගෙ ඵොටො එකක් නෑ....මං මැරුනොත් අපේ අම්මට අතින් තමා මිනි කොලේ අන්දවන්න වෙන්නෙ......හේතුවක් දන්නෙ නෑ....මං ඒ ෆ්ලෑශර් එකට බයයි......

එයා යන්න ගියා....එදා තිබුන රසම අදත් බත් එකෙන් එනකොට මන් සැරින් සැරේම එයා දිහා බල බල බත් කටින් කට කටේ දාගන්නකොට ජන්දෙ කාරයො තව තව මොනවද ඉල්ලුවා ඒත් ඒ එකක්වත් තිබුන් නැතිවෙනකොට උන් ෆ්‍රිජ් එක ඇර ඇර එක එක දේවල් අරගන්නකොට අර ගෑනු කෙනා බලන් උන්නා හැබැයි වචනයක් වත් කිව්වෙ නෑ....එකක් එයා බය ඇති...මුන් ජන්දෙ කාලෙට හැසිරෙන්නෙ මේ හැම දේම උන්ගෙ වගේ......ජන්දෙ මුවාවෙන් මුන් පුද්ගලිකවත් තරහා පිටදාන්න පුලුවන් ......