စာစဥ္ - ၅ / အခန္း - ၁၁၅+၁၁၆
အခန္း - ၁၁၅
လွ်ိဳရႈထံုကိုၾကည့္ၿပီး ထန္ဝမ္ ေခါင္းညိမ့္ျပလိုက္သည္။ ထိုအခ်ိနွ္မွာ ဆရာမက သင္ခန္းစာကို စသင္ေနၿပီ။
ဒါေပမဲ့ ေက်ာင္းကိုလြယ္အိတ္ေတာင္ယူမလာတဲ့ လွ်ိဳရႈထံုတစ္ေယာက္ကေတာ့ ထန္ဝမ္ဘက္ကို ေခါင္းေရာကိုယ္ပါေစာင္းၿပီး ေငးစိုက္ၾကည့္ေနေတာ့သည္။
အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းတယ္။
ထန္ဝမ္ သူ႔ပံုစံေၾကာင့္ ေျပာစရာစကားမဲ့သြားသည္။ ဒါေပမဲ့ စိတ္ထဲကေနပဲ //ဒါက နင့္ရဲ႕အနာဂတ္ေယာက္်ားေလ ထန္ဝမ္။ သူ ဘယ္ေလာက္အက်င့္ပ်က္ပ်က္ ကိစၥမရွိဘူး။ နင္ သည္းခံရဦးမယ္//
ႏွစ္သက္မႈအမွတ္ မျပည့္ခင္အထိ သူ႔ကို ဒီအတိုင္းလႊတ္ထားေပးရဦးမယ္။
ထန္ဝမ္ ေခါင္းလွည့္ကာ ရွက္ေသြးျဖာေနတဲ့မ်က္ႏွာနဲ႔ သူ႔ကိုၾကည့္ၿပီး ျပံဳးျပလိုက္သည္။ လွ်ိဳရႈထံုကေတာ့ သူမအျပံဳးေၾကာင့္ ထပ္ၿပီး႐ူးသြားၿပီဆိုတာကို သူမ မသိခဲ့။
အိုး…အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းတာပဲ။
သူမက ခ်စ္စရာေကာင္းဖို႔အတြက္ ႀကီးျပင္းလာတာလား
သူမက ခ်ိဳသာၿပီးေတာ့ သိမ္ေမြ႕တယ္။ marshmallowလိုပဲ။ သူ႔ကို တစ္လုတ္တည္းနဲ႔ အကုန္လံုးၿမိဳခ်ပစ္ခ်င္ေအာင္ လုပ္ေနတာ။
လွ်ိဳရႈထံု လည္စလုတ္က အေပၚေအာက္ လႈပ္ရွားသြားသည္။ သူ ထန္ဝမ့္နားအနားကိုကပ္သြားကာ
"ခ်စ္စရာေလး မင္းမ်က္ႏွာမွာ တစ္ခုခုရွေနပံုပဲ"
ထန္ဝမ္ ခ်က္ခ်င္း သူမမ်က္ႏွာကိုထိလိုက္သည္။ မနက္စာစားတုန္းက မ်က္ႏွာမွာ တစ္ခုုခုေပက်န္ေနခဲ့တာလား။
"တကယ္ႀကီးတစ္ခုခုေပေနတာလား"
ထန္ဝမ္ အသံတိုးတိုးေလးနဲ႔ေမးလိုက္သည္။ သူမ မ်က္ႏွာမွာ ထမင္းလံုးေတြ မကပ္တာ အရမ္းၾကာၿပီေလ။
လွ်ိဳရႈထံုက ေခါင္းကိုတဆတ္ဆတ္ညိမ့္ျပာ သူမရဲ႕ႏူးညံ့ၿပီးအိေနတဲ့ ပါးကိုလာကိုင္ကာ
"အင္း မင္းရဲ႕မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးမွာပဲ။ ခ်စ္စရာေကာင္းမႈေလးေတြ ကပ္ေနတာ"
YOU ARE READING
ကြၽန္မရဲ႕ဗီလိန္ေယာက်္ား
Romance#This is not my work. Name - Villain Husband, Please Let Go! Author - 深蓝水浅 ေယာက်္ားယူရင္ ေသမယ္ဆိုတဲ့ ကံၾကမၼာနဲ႔အတူေမြးဖြားလာတဲ့ သူေ႒းမေလး ထန္ဝမ္... တြဲခဲ့ဖူးတဲ့ရည္းစား၉၉ေယာက္နဲ႔ တစ္လေတာင္မျမဲခဲ့သလို ၃လလက္တြဲခဲ့တဲ့ေကာင္ေလးကလည္း လက္ထပ္ပြဲေန႔မွာထြက္ေျပ...
