39.Bölüm 🖤 İblis Tepesi

Start from the beginning
                                    

🖤🖤🖤

Dik, sarp kayalıkların başına inşa edilmiş, mermer düzeneğin üstünde Stolas ile beraber dikiliyordum. Arkamızda tıpkı altımızdakine benzer sivri kayalıklar yükseliyor, kızıl sivri tepeleri kurşun bir kalemi andırıyordu. Kayalar yine süslü bir granitten oyulmuş yüksek bir tahtı çevreliyordu.

Tahtın çevresinde yükselen sivri dikenler, kımıl kımıl kaynayan yılanları ağırlıyor; Stolas bu yılanlardan hiçbirine aldırmıyordu. Tahtın tepesinden yerlere uzanan oradan ayak bileklerimi sıyırarak geçen bu sürüngenlerin siyah derisi kızıl güneşin altında ışıl ışıl parlıyordu.

Yüzümüz uçurumun aşağısında kalan siyah şeylere doğru dönmüştü. 'Şey' diyordum çünkü onları tanımlamaya yetecek herhangi kelimem yoktu. Siyah dumanlar çevreye is yayarak oynaşırken mırıldanmaları çevrede büyük bir gürültüye neden oluyordu.

İblisler, zebaniler, goblinler... Çığlıkları çevreyi saran karanlık ruhlar, insanın aklını kaçırmasına neden olacak çirkin yaratıklarla doluydu. Hepsi aşağıdan Stolas ve bana bakıyor, Stolas'ın ağzından çıkacak tek kelime için canlarını feda edece gibi duruyorlardı.

Stolas gür bir sesle konuşmaya başladığında bütün uğultular aynı anda kesildi. "Lanetlenen ruhların en uğursuzları, kovulan varlıkların en korkutucu yaratıkları! Size bugün eşimi taktim ediyorum!"

Cansız kollarımdan kendine doğru olanı kavradı ve elimi tutmasına izin verdiğimde hızla yukarı doğru kaldırdı. "Hazel bundan sonra benim eşim aynı zamanda Yer Atlı Ülkesinin Kraliçesidir."

Hepsinin bacakları bir tekme yemiş gibi büküldü ve dizlerinin yere değmesiyle oluşan tok ses çıktı. "Leydimin sözünden dışarı çıktığınızı, ona tek bir yanlış yaptığınızı görmeyeceğim. Karım tahtımın diğer sahibidir! Önünde diz çökmeden adını ağzınıza almayacaksınız!"

Hepsi aynı anda kulak tırmalayan tonla, "Kral ve Kraliçe için!" diye haykırdığında kalbimin durduğuna emindim.

Siyah gelinliğimin kuyruğu arkaya doğru dalgalanıyor, eldivenlerim terleyen avuçlarımın altında ıslanıyordu. Stolas elimin terlediğini hissediyordu fakat aldırmıyordu. Elimi sıkıca tutmaya, göğe kaldırmaya devam ediyordu.

Yutkundum. Yeni evim bana hiç tahmin edemeyeceğim bir şekilde kucak açmıştı.

🖤🖤🖤

Cayle Stolas'ın sarayına adımını ilk kez attığında ürkekti. Koltukların olduğu kısma gelene kadar sağa sola bakarak, goblinlerden gözle görülür şekilde tiksinerek geldi. Stolas'ın oturduğu tekli koltuğun önünde durduğunda huşu ile boyun eğdi. Daha sonra aynı şeyi benim için yaptı. Fakat gözlerinde önümde diz çökmek istemediği hatta bundan utandığı açıkça belli oluyordu.

"Efendim!" dedi başını yerden kaldırmayarak. Hitap ettiği kişi elbette ki Stolas'tı.

"Cayle bundan sonra sarayıma girmene müsaade ediyorum. Hazel burada yaşadığı sürece evimde kalabilir, odalardan birini kullanabilirsin."

"T-teşekkür ederim!" dedi şaşkınca.

Düğün sonrası yaptığı tuhaf konuşmadan sonra Stolas evini üç iblise açmaya karar vermişti. O olmadığı zamanlarda bu üç iblis bana göz kulak olacak, her şeyden koruyacaktı.

Birlikte olmamızdan bu yana sadece bir gün geçmişti. Onunla uyanır uyanmaz İblis Tepesi denilen bir alana çıkmış, Yer Altı Ülkesinde yaşayan herkese beni kabul ettirmişti. Şimdi ise başka planları var gibi görünüyordu.

"Lilith çıldırdı!" dedi Cayle başını yukarı kaldırmadan. "Tutulduğu hücrede evlendiğini duyduğu andan beri kendini yiyor."

"Lilith'e evlendiğimi nereden duymuş?"

"Duymayan mı var?" dedi Cayle. "Neredeyse bütün Cehennem hatta dünyadaki iblisler bunu konuşuyor. Bu haber yakında meleklere de ulaşır."

"O yüzden Lilith'in evlendiğimi öğrenmemesi gerekiyordu. Melekler gelmeden kristali almalıyım. Kendi kendine vermeyeceği aşikar!" Öfkeli soluması asla hayırlı değildi.

 Kendi kendine vermeyeceği aşikar!" Öfkeli soluması asla hayırlı değildi

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


CEHENNEM ÇİÇEĞİ (BİTTİ) Where stories live. Discover now