Sleep when you're dead

55

dinsdag, 22 november.

Ik word wakker door gewoel in mijn haren. Ik knipper een paar keer, en zie dan dat ik tegen Victor aanlig, die al wakker is, maar zijn ogen nog niet open heeft. Ik ga met men vingertoppen over zijn buik en staar wat voor me uit. Ik herinner me niet veel meer van gisteren. Nu lig ik opeens in Victors armen alsof het de normaalste zaak is.

'Je bent wakker' Ik verleg mijn hoofd zodat ik hem kan zien en glimlach kort. Hij legt zijn hand op mijn wang en drukt zijn lippen op de mijne. Ik doe men mond een beetje open, waardoor hij met zijn tong binnenglipt. Zijn ander hand gaat richting mijn kont dat me een beetje op hem duwt waardoor ik op hem ga liggen zonder onze kus te onderbreken.

Ik druk nog een paar kusjes op zijn wangen en leg dan men hoofd op zijn schouder. We blijven eventjes zo liggen in stilte.

'Ik moet zo gaan voetballen' Ik zucht en ga van hem af. 'Wat?' Aan zijn stem kan ik horen dat hij geïrriteerd is. Ik sta op en vis mijn kleren weeral van de grond. Dit voelt als een cyclus die nooit meer stopt.

'Niks'

'Nee, er is duidelijk iets. Zeg dan gewoon'

'Als ik eerlijk ben Victor, ik heb geen idee meer wat gij wilt, waarom wij dit doen. De ene moment behandelt ge mij als een onenightstand, en de andere moment doet ge alsof alles weer zoals vroeger is en wij iets zijn. Wees gewoon eerlijk, maar blijf mij niet gebruiken wanneer het u uitkomt' Ik kleed me razendsnel aan, maar in die tijd is hij al naar mij kunnen komen. Ik haal mijn neus op, negeer hem, en ga gewoon verder met me aan te kleden. Maar hij onderbreekt me en doet zijn armen om me heen. Ik duw hem weg. 'Dit bedoel ik dus'

'Ik kan geen afscheid van u nemen'

'Wat was dat dan met die andere chick?'

'Ik wou u jaloers maken ofzo, I don't know wat ik deed. Ik hoopte door u alleen maar te zien voor seks, het makkelijker zou zijn om u te vergeten, maar het tegendeel is bewezen'

'Dus' Ik begin alleen maar geïrriteerder te worden.

'Dus weet ik veel. Ik mis u' Ik kan een glimlach niet onderdrukken. 'Mag ik u nu wel knuffelen?'

'Maybe' Hij grimast en doet zijn armen weer rond men middel. Hij drukt een paar kusjes op men oor, wang en vervolgens men mondhoek. Ik kan me niet meer inhouden en druk men lippen op de zijne. 'Dus ik mag nu wel blijven?'

'Ik ga volgende keer wel voetballen', zegt hij tegen men lippen. Hij tilt me op, en laat ons dan op het bed vallen. Hij komt boven me hangen en drukt kusjes in men nek, en zuigt op het goede plekje. Vervolgens gaat hij met zijn hand naar mijn jeans die hij losdoet, en vervolgens uitdoet.

———————————————————————————

Ik doe men ogen een beetje open. De zon schijnt fel in men gezicht waardoor men wangen warm aanvoelen. Ik voel een hand door mijn haar woelen, en hoor iemand zwaar ademen. Ik probeer men ogen wat meer open te doen, en verleg me dan een beetje. Al snel haalt Victor zijn hand weg. Ik draai me om zodat ik op men buik lig en hem kan aankijken. Zijn ogen zien er nog vermoeid uit, en zijn lippen vormen een glimlach, waardoor ik ook begin te lachen en men lippen op de zijne druk.

'Goeiemorgen' Onderbreekt hij. Zijn hand legt hij op men onderrug.

'Hey' Maar ik plaats al snel men lippen terug op de zijne. Ik ga op zijn borstkast liggen, waarna hij het deken terug over ons legt. Al snel woelt hij terug doorheen men haar.

'Mag ik een vlechtje maken?' Ik glimlach en knik dan. Ik voel hem een plukje haar pakken en het dan vlechten.

'We hebben het eigenlijk nog niet gehad waarover we ruzie hadden' Ik kijk kort naar hem, maar kijk al snel daarna naar buiten.

'Uhu'

'Doe je het nog?'

'Soms' Hij gaat ondertussen verder met het vlechten.

'Soms?'

'Bij vrienden. Niet meer alleen' Ik knik. 'I don't know waar dat allemaal van kwam, waarom ik opeens zo afstandelijk en kort deed, het werd allemaal te veel I guess'

'Het werd allemaal te veel?'

'Ja, iedereen heeft verwachtingen van mij, mijn ouders verwachten dat ik de perfecte zoon ben, school verwacht dat ik alleen maar achten, negens en tienen heb en gij verwacht dat ik de perfecte jongen ben voor u'

'We hoeven niet perse terug samen te zijn als het niet gaat voor u, we kunnen ook gewoon elkaar een paar keer in de maand te zien en gewoon niks vast hebben, zo voelt het misschien voor u minder aan als dat ik verwachtingen heb van u'

'Nee, ik had gewoon op dat moment daar effe last mee. Het is niet dat die periode dat we ruzie hadden iets heeft opgelost, ik was de hele tijd bezig met dat gij gewoon met andere guys bezig bent, en dat maakte me gewoon helemaal fucked up' Ik glimlach kort. Het voelt ergens wel als een opluchting dat hij niet eropin was gegaan, en hij ook aan mij dacht. 'Ik kan ermee stoppen als je wil'

'Ik heb er geen probleem meer mee' Hij doet zijn hoofd een beetje scheef, als teken dat hij het niet snapt.

'Ik heb het ook geprobeerd'

'Waarom?' Ik doe men schouders omhoog.

'I don't know, Daphne deed het, ik probeerde het, en heb het daarna nog een paar keer gebruikt. Maar het is niet dat ik extreem blij ervan wordt ofzo, dus verslaafd ga ik denk ik niet worden'

'Maar goed ook' Ik glimlach.

———————————————————————————

woensdag, 23 november.

Ik draai me nog een keer om, maar besef al snel dat niemand anders de wekker voor me gaat uitzetten. Ik druk op stop en zet me recht. Mijn kamer is een rommel. De laatste tijd ben ik niet echt vaak hier, aangezien ik hier ook niet graag ben. De band tussen papa en mij is er quasi niet meer aangezien we niet meer tegen elkaar praten en Jeroen zie ik af en toe, maar hij is vaak op werk wanneer ik thuis ben, hij werkt namelijk in ploegen.

Ik sta op en doe vervolgens het raam open. Ik hang er een beetje met men hoofd uit, de zon is nergens te verkennen en er staat best veel wind. Ik gok dat het zomerse weertje voorbij is en de winter nu echt is begonnen. Ik pak een hoodie uit de hoop kleren dat op de grond ligt en vis er ook een jeans uit.

Eens ik klaargemaakt ben, zet ik men koptelefoon op en ga ik naar beneden. Papa staat buiten te roken, maar heeft zijn rug richting mij, dus dat maakt het een stuk makkelijker om hem te negeren. Ik pak 3 rijstwafels en koffie. Als ik op men gsm kijk hoe laat het is, zie ik dat ik nog maar 3 minuten heb tot men bus er is. Geen koffie dus. Ik pak men rugzak en verdwijn uit het huis.

———————————————————————————

Ik draai me om en ga dichter tegen hem liggen. Hij is blijkbaar nog niet in slaap gevallen, en doet zijn armen rond me heen.

Op dit moment kan ik me niets beter bedenken dan dit, gewoon in zijn armen liggen, zonder zorgen, zonder na te denken over morgen, en te leven in het moment. <3