Sleep when you're dead

6

vrijdag, 27 maart.

Na bloed, zweet en tranen zijn EINDELIJK de examens voorbij! Echt een goed gevoel heb ik er niet over, maar we zien wel... tussen mama en ik is het weer koek en ei. Ik mocht een hele week kiezen wat we aten als avondeten. Echt een schat. Zoë heb ik al lang niet meer gezien, aangezien we allebei examens hadden, konden we niet echt afspreken. Ook Jaxx heb ik na de laatste keer niet meer gezien, maar wel gelukkig gestuurd. We FaceTimden elke avond wanneer we allebei klaar waren met leren. En I know, ik heb die jongen nog maar een paar keer gezien, maar zelfs wanneer ik nog maar aan hem denk, ontstaat er een raar gevoel in men buik.

Na ons examen zijn we met een paar vriendinnen van onze klas naar 't Stad geweest om te gaan shoppen en daarna iets te gaan drinken op een terras, maar al snel moest ik terug naar huis omdat ik met mama en haar vriend op restaurant ga. Ze zijn dus blijkbaar serieuzer geworden, want mama wou me graag voorstellen aan hem. En als ik eerlijk ben, heb ik er alles behalve zin in. Ik had liever nog met een roséetje, in het zonnetje, op een terras gezeten hoor. Wel ben ik blij voor mama dat ze eindelijk weer iemand heeft gevonden, dat verdient ze wel na heel haar verleden.

'Ik ben thuis!', roep ik wanneer ik binnenloop. Geen antwoord. Al snel doe ik men schoenen uit en loop ik naar de woonkamer, waar mama, 2 jongens, een meisje en een man staan.

'Ah, eindelijk. Dit is dus mijn dochter, Emma-Sophie.', zegt mama terwijl ze naar me toe loopt. Ik glimlach. Dit is waarschijnlijk haar vriend en zijn gezin. Nice, ik dacht dus dat het een etentje ging zijn tussen ons drietjes, maar niet dus.

'Hallo.', weet ik uit te brengen. 'Ik dacht dat we pas om 19u gereserveerd hadden?', vraag ik wanneer ik me naar mama richt.

'Het is half 7 schat.' Ik kijk naar men gsm.

'Shit.', fluister ik. 'Excuseer me even.' Ik loop naar men kamer en doe snel iets aan. Wat draag je naar een etentje waarvan je de helft niet kent? Ik doe maar een satijnen topje aan met een witte jeans. Ik spuit nog snel parfum en ga dan terug naar de living. Iedereen zit in de zetel naar voetbal te kijken.

'Klaar?', zucht mama. Ik knik. Iedereen staat op en loopt richting de gang. Nu heb ik de kans om iedereen wat beter aan te kijken. Eén jongen heeft bruin, best kort haar, hij is niet verkeerd of zo, maar ik weet niet... de andere jongen daarintegen... hij heeft ros, dik haar en draagt een beige broek met een witte shirt. Het meisje, ik neem aan hun zus, is een best lange, ze draagt een satijnen broek met een witte top.

'Nice fit.', zeg ik tegen haar, aangezien we kort oogcontact hadden, en het anders misschien genânt zou worden, zei ik maar gewoon iets.

'Thanks, jij ook.', antwoordt ze. Ik glimlach kort en volg haar dan richting de auto.

Eens we in het restaurant zijn, krijgen we al snel een tafel toegewezen. Het is geen verkeerd restaurant, het ziet er allemaal best duur uit, alles is in zwart/wit en in glans. Wanneer iedereen zit, krijgen we de menukaart en overleggen we wat iedereen wilt. Na een kwartier heeft iedereen zen drankje en is het eten besteld.

'Dus Emma-Sophie, vertel eens wat meer over jezelf.', grijnst die rosse naar mij.

'Wat wil je dan weten?', vraag ik terug.

'Wat je studeert, hoe oud je bent, welke hobby's dat je doet, moet ik nog verder gaan?'

'Ik doe economie en zit in het 4e middelbaar. Als hobby deed ik dansen, maar daar ben ik onlangs mee gestopt.' Zo praten we nog wat verder tot het eten er is. Ik heb een slaatje met zalm. Wanneer iedereen aan het eten is, is het stil. Daarna babbelden we nog verder. Mama haar vriend en zijn gezin lijken me wel chill.

Opgelucht doe ik de deur achter me dicht. Vanavond blijft iedereen slapen, aangezien het al laat is en ze niet echt in de buurt wonen. De jongens gaan denk ik in de logeerkamer liggen, en ik denk Amy in de zetel ofzo. Ik plof op men bed en open snap. Ik beantwoord wat mensen en besluit dan me om te kleden in iets comfartabeler. Ik maak het wat gezelliger, kruip onder de dekens waarna ik nog even serie kijk. Juist wanneer ik wil gaan slapen, wordt er op men deur geklopt.

'Is alles okee?', vraag ik wanneer ik de deur opendoe. Voor me staat Amy, in een oversized t-shirt.

'Jullie zetel ligt echt niet goed.', antwoordt ze. Ik lach.

'Kom maar bij mij slapen.' Ik zet een stap opzij zodat ze binnen kan komen. Ze ligt al in men bed wanneer ik me omdraai. Ik glimlach.

'Thanks.'

'Slaapwel.' Al snel doe ik de lichten uit en sluit ik men ogen.
———————————————————————————
zaterdag, 28 maart.

'Die liggen nog altijd te slapen.', hoor ik opeens iemand roepen. Wanneer ik men ogen opendoe, zie ik Robbe, die rosse, staan in de deuropening.

'What the fuck doet gij hier nu weer?', zeurt Amy terwijl ze haar hoofd in de dekens verstopt. Ik moet lachen van het uitzicht.

'Ik moest komen checken van Elise of jullie nog aan het slapen waren.', antwoordt hij.

'Ja dus.', zeg ik bot. Zuchtend doet hij de deur dicht en draai ik me nog even om.

'Wat vindt gij van deze situatie?', vraagt ze opeens.

'Ik weet niet, ons mama heeft al lang geen serieuze relatie gehad, dus ik ben wel blij voor haar. Alleen... we zijn wel met veel hé? I mean, hier is veels te weinig plaats voor ons allemaal.'

'I know.' Ik besluit maar om op te staan en naar de living te lopen. Daar zitten de jongens in de zetel. Mama en Bart zitten aan tafel te ontbijten.

'Smakelijk.', zeg ik wanneer ik hen opmerk. De jongens kijken ook men richting op. Dan pas besef ik dat ik alleen een t-shirt aanheb. Boeie, je ziet toch men ondergoed niet.

'Dankjewel schat.', antwoordt mama. Ook Bart glimlacht kort naar me.

'Is de schone slaapster wakker geworden?', vraagt de bruine aan Amy. Ze steekt haar tong uit en komt naast hem zitten in de zetel. Ik loop even naar de keuken om koffie te maken en ga dan ook in de zetel zitten. Tijdens dat ik men koffie opdrink, check ik even Instagram en daarna snap. Ik beantwoord alleen Zoë en Jaxx. We sturen nog altijd, maar we hebben elkaar al een tijdje niet meer gezien. Ik besluit hem te vragen wanneer we nog is een keertje kunnen afspreken.

'Vriendje?', vraagt Robbe, die blijkbaar mee aan het kijken was op men gsm.

'Nee. Gewoon een klasgenoot.' Ik voel mama's ogen branden op mij. Hopelijk gaat ze hier geen vragen om stellen. 'Ik ga douchen.', zeg ik waarna ik opsta.

Wanneer ik van de badkamer naar mijn kamer loop, hoor ik Robbe men naam roepen. Ik stop met wandelen en draai me om.

'Sorry, ik wou je niet in problemen brengen.'

'Is niks, ik wil gewoon niet dat mama vragen gaat stellen, want dat is helemaal niet nodig.' Hij knikt waarna ik verder naar men kamer loop. Ondertussen heeft Jaxx al geantwoord: kan ik je vanavond meenemen naar een party?

Zonder nadenken stuur ik 'is goed' terug. Als ik klaar ben, loop ik terug naar de living, waar iedereen nog is. Mama is in de keuken bezig, en de rest zit in de zetel.

'Kan ik helpen mama?', vraag ik wanneer ik in de keuken ben.

'Dat zou ik wel kunnen gebruiken.', zegt ze. Al snel neem ik een vuilniszak die ik buiten zet.