Sleep when you're dead

28

zaterdag, 6 juni.

Ik draai me nog eens om, en open voorzichtig men ogen. Uit het raam zie ik de bomen heen en weer bewegen door de wind, met daarboven een blauwe lucht. Ik glimlach en ga rechtop zitten, neem een slok van men glas water, en haal men gsm uit de lader. Ik open Instagram en begin met de stories te openen. Gisteren heb ik men laatste examen afgelegd. Eindelijk. Het was denk ik één van de meest zwaarste weken van men leven. Normaal leer ik alles op voorhand, maar slimme Emma had dat niet gedaan, dus heb eigenlijk bijna heel de week niet geslapen doordat ik gewoonweg geen tijd had.

Na mijn examen ben ik gewoon direct naar huis gegaan en in slaap gevallen. Ik was zo dood. Ik heb men 'vrienden' eigenlijk deze week amper gezien, maar de keren dat ik ze zag, keken ze nog altijd zo vijandig als laatst. Ik snap ze wel. Ik zou ook niet met zo iemand als ik bevriend willen zijn.

Normaal gaan we met zen allen uit, of doen we iets anders leuks na de examens. Maar deze keer zat dat er dus niet in voor mij. Ik heb geen idee met wie ik iets leuks moet gaan doen. Ik heb niemand. Tenzij ik helemaal naar Parijs ga voor Taylor. Ook van Amy heb ik niks meer gehoord, zij zal waarschijnlijk ook wel die ene foto gezien hebben.

Als ik eindelijk door alle uitgaansfoto's door ben, sluit ik men gsm en sta ik op. Ik loop naar men spiegel waar ik men haar in een knot doe en men slaap uit men ogen haal. Vervolgens loop ik naar men raam, dat ik opendoe, en even geniet van de frisse lucht. Het weer is echt al maanden zalig, waar ik alles behalve over zeur. Deze week was het elke dag boven de 25 graden, en volle zon.

Eens ik aangekleed ben, loop ik naar beneden, waar ik Bollie als eerste aantref. Ik zak door men benen en begin hem te aaien. Die hond is echt amazing. Elke keer opnieuw brengt hij me aan het lachen. Ik neem de leiband van de kast en sluit hem aan.

'Ik ga even wandelen met hem', zeg ik als ik de woonkamer inkom.

'Okee', antwoordt papa. Mama is nergens te bekennen. Waarschijnlijk is ze aan het douchen ofzo.

Ik sluit de voordeur achter me, en wandel deze keer eens de andere kant op. Ik ben eigenlijk sinds we hier wonen elke dag meerdere keren met hem gaan wandelen, omdat dat gewoon de enigste manier voor mij is om alles rond me te vergeten. Ik ben elke keer naar links gegaan, maar besluit nu eens naar rechts te gaan om de buurt wat meer te verkennen.

We wonen dichtbij het stad, maar toch is het hier best rustig. Heel de wijk staat vol met moderne huizen, wat na een tijdje wat saai is om te wandelen.

Eens ik een drukke weg heb overgestoken, zit ik in een andere wijk. Helemaal anders dan waar ik nu woon. De wijk van Zoë. Verschillende herinneren komen op als ik door de straten heen wandel. Ik loop expres niet door de straat waar Zoë woont, dat is te moeilijk.

Als ik voorbij een tennisveld wandel, glimlach ik kort naar het meisje en de jongen dat aan het tennissen zijn, en kijk dan weer voor me uit.

'Hey meisje', hoor ik een stem zeggen achter me. Ik doe men oortjes uit en kijk achter me. Het meisje van daarnet staat nu voor me, helemaal uitgeput. 'Je hebt iets laten vallen' Ze raapt de sleutels op van de grond en overhandigt ze dan aan me.

'Dank u', antwoord ik. Ze glimlacht kort.

'Woont ge hier in de buurt?'

'Uh ja, ik woon over die steenweg'

'Bedoelt ge die steenweg of die?', vraagt ze terwijl ze naar 2 verschillende richtingen wijst.

'Ik heb geen idee sorry', lach ik. 'Ik woon hier nog maar een weekje'

'Mia, komt ge bijna?', roept de jongen die nog steeds in het tennisveld staat.

'Ik ga maar weer, maar ik zie u nog wel is', zegt ze.

'Zeker', glimlach ik waarna ik weer men oortjes insteek en verder wandel. Ik kijk nog een keer achter me en zie het meisje, Mia, weer terug tennissen met de jongen. Het doet me deugd om iemand nieuw te leren kennen. Waarschijnlijk zie ik ze nooit meer terug, maar toch doet het deugd. Ik neurie wat mee op de muziek, en al snel ben ik weer terug, waar ik een douche neem.

Daarna zijn we met zen drieën naar de Ikea gegaan voor nieuwe meubels en spullen voor men kamer. Ik dacht echt dat mama en papa er nooit akkoord mee gingen gaan om men kamer helemaal te veranderen, maar blijkbaar vinden ze het wel belangrijk dat ik tevreden ben met men kamer.

Ik heb eigenlijk niet echt meer gesproken over Victor met mama, gewoonweg omdat papa er steeds bij was, en ik haar niet ongelukkig wil maken. Ik heb al genoeg mensen hun hart gebroken. Mama is eindelijk gelukkig, en dat laat ik door niemand afpakken. Het doet me deugd om mama gelukkig te zien. Ook papa ziet er gelukkig uit, alleen is het verschil dat me dat niks kan schelen. Ik praat eigenlijk amper tegen hem, maar hij praat ook nooit tegen mij, wat tot nu toe prima werkt.

We lopen de winkel uit met wel liefst 3 volle karren.

'Ik denk wel dat we geslaagd zijn', glimlach ik als ik naar mama en papa kijk die helemaal uitgeput zijn als we bij de auto zijn toegekomen.

'Dat denk ik ook wel', antwoordt papa. We doen alles in de auto, wat wel even duurt, maar gelukkig past alles erin.

Terwijl mama en papa het bed uiteen halen, haal ik de nachtkastjes uiteen, en leg ik alle andere spullen in de gang, zodat men kamer leeg is en we kunnen beginnen met het ineen steken van men nieuw bed.

'Ik denk dat we wel een muziekje kunnen gebruiken', zegt mama die de muziek aanzet. Luid uit de boxen speelt Alors on danse en danst mama mee. Papa en ik kijken haar amuserend aan en gaan dan weer verder.

Als U can't touch this afspeelt, beginnen mama en papa samen als gekken te dansen waardoor ik helemaal plat lig van het lachen. Het is lang geleden dat ik hen zo vrolijk samen heb gezien. Vroeger dansten ze altijd samen, en deden ze wel vaker zo gek om me aan het lachen te maken.
———————————————————————————
Na een uurtje staat men bed ineen en plaats ik het even in de hoek zodat we genoeg plaats hebben voor de kast uiteen te halen en een nieuwe te zetten.

Ik plof op men bed wanneer de deur net dicht is. Ik kijk tevreden naar men kamer. Het is echt leuk en gezellig geworden. Ik heb gewoon de kamer waar ik altijd al van heb gedroomd en dacht dat ik zo'n kamer alleen maar op Pinterest zou tegenkomen. Ik check effe men gsm en besluit dan een work-out te doen.