Sleep when you're dead

54

maandag, 21 november.

'Okee, wat is de kans dat ge nu een radslag doet?' Ik kan ze amper verstaan doordat ze zo hard lacht. Ik lach automatisch mee.

'Wat?'

'Doe alsjeblieft radslag' Ze doet haar handen tegen elkaar. 'Alsjeblieft' Het lijkt alsof ze bid.

'Ge weet dat ik dat niet kan'

'Daarom' Ik zucht en sta dan recht. Ik kijk even rond me om te checken of niemand ons ziet, en plaats dan men handen in het gras. Mijn voeten belanden ergens waar ze helemaal niet moeten belanden. Daphne ligt op de grond van het lachen, waardoor ik me ook niet meer kan inhouden.

'Hoeveel hebt gij wel niet op?' Ik kijk naar de 2 lege flessen Bacardi, en de fles waar nog een kwart in zit.

'Niet zo veel' Ik kijk haar verontwaardigt aan. 'Okee, misschien een beetje' Ik neem men gsm en tik op het scherm om te kijken hoe laat het is. 12:51.

'We moeten subiet wel terug vertrekken naar school' Ik neem al wat spullen bijeen. 'Elks de helft?' Ik pak de fles waar nog een beetje inzit, en wijs ernaar.

'Atten!'

'Schat, daar zit nog mega veel in'

'Saai' Ik staar haar wat langer aan. 'At gewoon' Ik geef mezelf over, en doe wat ze zegt. Ik zet de fles aan men lippen, en probeer zoveel mogelijk in één keer te drinken. Als ik niet meer kan, zie ik dat er nog maar een klein bodempje inzit. 'Gij had precies dorst' Ik lach overdreven naar haar.

'Kom miss, we vertrekken' Ik trek haar mee recht, en lopen dan weer terug richting school.

——————————————————————————

'Het was misschien toch niet zo'n goed idee om te drinken op een schooldag' Ik probeer men lach in te houden, maar dat lukt niet zo goed. De leerkracht van wiskunde vond het zo nodig om ons buiten te zetten omdat we te veel lachten. Als hij iets dichterbij kwam, rook hij drank en vertelde hij ons dat we naar het secretariaat moesten gaan, maar in de plaats gingen we naar het toilet.

'Serieus?' Daphne neemt een joint uit haar rugzak, en overhandigt het dan aan mij. Zij neemt er ook één, en steekt het dan voor ons beide aan.

——————————————————————————

Na een uurtje op de wc te chillen, besluiten we toch maar om de volgende les te volgen, aangezien ze ons anders op afwezig zetten. Arm en arm, half slenterend gaan we door de gangen, zoekend naar ons lokaal.

'Emma?' Mike komt naar ons toe lopen. Ik sis wat naar Daphne dat ze stil moet zijn.

'Ja?' Ik probeer zo serieus te blijven, maar schiet toch in de lach als hij vlak voor me komt staan.

'U ogen zien knalrood. Serieus? Hier op school? Kom' Ik word vastgepakt aan men arm en meegesleurd terwijl ik Daphne aan de andere kant ook meetrek.

——————————————————————————

Ik knipper een paar keer zodat ik aan het licht gewend geraak, ook al is het donker buiten. Als ik rechtzit, merk ik dat ik niet in mijn eigen kamer ben. Ik probeer me zoveel mogelijk te herinneren. Radslag in het park, atten, buiten gestuurd worden, Mike? Ik stap uit het bed, en loop naar de gang. Als ik de trap heb gevonden, ga ik naar beneden, waar ik Mike aan het aanrecht op zijn gsm zie zitten.

'Hey' Hij schrikt, en kijkt snel op waarna hij vervolgens zijn gsm weglegt. Opeens voel ik me heel naakt. Heb ik wel kleren aan? Ik kijk snel naar mezelf, maar ik heb gelukkig nog een trui aan die lang valt.