Sleep when you're dead

21

donderdag, 21 mei.

'Ems, wakker worden', hoor ik iemand fluisteren. Ik open vermoeid men ogen en ga recht zitten. Naast me zit Victor die me amuserend aankijkt. 'We zijn er' Ik glimlach kort en rek me dan uit. Vervolgens neem ik men spullen en stappen we uit.

Na een paar minuutjes stappen staan we op de dijk, helemaal alleen. Er is niemand. Ook net echt zo gek, het is een donderdag én het is midden in de nacht.

'Wie het eerste bij de zee is', zegt Victor na een tijdje naar het uitzicht te staren. Ik kijk hem kort aan, maar al snel begint hij te rennen en begin ik ook maar te lopen. Ik ben eigenlijk veel te moe, maar ik wil niet verliezen. En daarbij, hoe vaak bent ge alleen op de dijk?

Spoiler: halverwege was ik al helemaal uitgeput, wat dus Victor de winnaar maakt.

Uitgeput kom ik eindelijk ook aan de zee aan, waar Victor met een grote grimas me aankijkt.

'Dat was nipt', zegt hij. Al snel schiet ik in de lach waardoor hij ook moet lachen.

'Kom, we gaan zwemmen'

'Girl, het is misschien 7 graden nu', antwoordt hij.

'Lame', zeg ik terwijl ik men schoenen uitdoe. Wanneer ik men jeans uitdoe, besluit Victor ook zijn kleren uit de doen. Als we allebei in ons ondergoed staan, pakt hij me vast en gooit hij me achter hem waardoor ik luid moet kressen en loopt dan de zee in. Als we wat dieper zijn, zet hij me voorzichtig neer. Ik glimlach kort naar hem en begin dan nog wat dieper te zwemmen, maar voor ik het weet word ik tegengehouden door hem.

'Ik wil zwemm-hen', zeur ik.

'Da's dan spijtig', zegt hij terwijl hij me omdraait en dan zijn lippen op de mijne drukt. Als hij zich terugtrekt, hou ik nog even men ogen dicht om nog even na te genieten. Maar al snel word ik uit men gedachten gehaald door Victor die water over me heen spettert. Ik open snel men ogen en begin terug water te spetteren richting hem, wat tot een watergevecht volgt.

Al snel waren we allebei druipnat en waren we helemaal onderkoeld, dus waren we maar terug uit de zee gegaan en droogden we een beetje op op het zand. Maar we konden niet echt lang blijven liggen, aangezien het best koud was. Dus hebben we maar onze kleren aangedaan, die dus nu ook helemaal nat zijn.

Het eerste hotel dat we tegenkwamen op de dijk zijn we binnengelopen, en gevraagd of er nog een plek is voor vannacht, maar zoals verwacht zaten ze helemaal vol. Het zag er ook best duur uit, dus misschien maar beter dat ze geen plaats meer hadden.

'Gaan we nog wel een hotel vinden voor vannacht?', vraag ik terwijl we over de dijk verder zoeken naar een hotel.

'Anders slapen we op het strand', antwoordt Victor simpelweg. Ik kijk hem aan met een opgetrokken wenkbrauw, waardoor hij begint te grijnzen. 'Just kidding Ems'

Na zo ongeveer 7 hotels binnen te wandelen en te horen gekregen dat ze geen plek meer hadden, lopen we er nog eentje binnen. Aan alleen de inkomhal, ziet het er al duur uit.

'Zeker dat je dit wilt proberen? Subiet hebben ze plek en moeten we mega veel betalen', fluister ik terwijl we binnenwandelen. Zonder dat hij heeft geantwoord, spreekt hij de vrouw aan de balie aan en beginnen ze een gesprek. Ik ben maar in de zetel gaan zitten, aangezien men benen het niet meer lang houden.

'Ze hebben nog een kamer voor ons', vertelt hij als hij naar me toe komt.

'Echt?', vraag ik terwijl ik opsta.

'Jup' Aan de balie krijgen we een kaart en vertelt de vrouw dat het op het 5e verdiep is. We knikken allebei en bedanken haar voordat we naar de lift wandelen. Al snel is de lift er en stappen we allebei in.