11

12 1 0
                                    

vrijdag, 24 april.

Vorige weken heb ik niks anders gedaan dan in bed liggen. Ongeveer 2 weken geleden was de begrafenis, het was een mooie dienst, ik heb zelf een tekstje gezegd, en er waren best veel mensen. Het was zwaar, maar het voelde goed om dan voor goed afscheid te nemen van haar. Gelukkig was het vakantie, dus ik heb niks van school gemist. Victor is bijna elke dag bij me thuis langsgekomen. Dat deed me best goed, om met iemand erover te praten die hetzelfde heeft meegemaakt. Mama is bijna altijd bij Bart, of ze is hier, maar dat duurt dan niet voor lang. Ze heeft me vaak proberen te troosten, maar ze vond dat ik naar haar moest gaan als ik met haar wou praten. Wat ik veel liever heb, ik zal zelf wel naar haar komen als ik toe ben aan een gesprek met haar.

Na weken te liggen stinken in men bed, is het nu tijd om me te herpakken. Vanavond ga ik uit met vrienden.

'Ik kom vanavond om 21u. Goed? x', stuurt Victor naar me.

'Sorry, ik kan niet, ga naar een party van een vriendin. x'

'Ik zie je wel een andere keer x' Ik leg men gsm aan de lader en begin me klaar te maken, aangezien ik nog maar een uurtje heb.
———————————————————————————
'Hi girll!', roept Mila als ze me ziet aan de ingang van het festival.

'Hello!!', roep ik terug terwijl ik men handen in de lucht doe en al dansend aankom. Ik begroet iedereen en gaan dan naar binnen.

'Hoe geraken wij hierbinnen?', fluister ik in Mila's oor wanneer we in de rij staan.

'Gewoon lachen.', zegt ze waarna ze het kaartje aan een werknemer geeft en dan verderloopt. Na haar doe ik hetzelfde, en ja hoor, ik geraak binnen. Al snel staan we allemaal aan de bar voor iets te drinken te kopen, en lopen daarna door naar het podium. Overal staan halfnaakte mensen te dansen, drinken en roken. Ik heb mezelf tegenover de rest best veel bedekt, ik heb een flared broek aan met daarop een bikinitopje. (zie foto) Wanneer we wat dichter bij het podium staan, beginnen we te dansen. Iedereen is hier met iemand samen, buiten Mila en ik, dus wij dansen maar samen.

'Wilt ge ook nog iets drinken?', roep ik over de muziek heen wanneer men beker leeg is.

'Ja, graag!' Ik glimlach en loop richting de bar. Daar moet ik effe wachten tot het mijn beurt is.

'2 mojito's alstublieft!', roep ik terwijl ik over de bar hang omdat anders de man me niet hoort. Hij knikt waarna ik men gsm erbij neem. Victor heeft nog een foto gestuurd van hem en zijn vrienden van toen met Zoë. Ik moet effe slikken, maar herpak me al snel. Ik stuur een selfie terug van Mila en ik, die we eerder trokken.

'Alstublieft.' Ik krijg 2 glazen in men handen geduwd en ga dan terug naar de rest, wat best moeilijk lijkt te zijn, om me helemaal tussen mensen te wringen.

'Ah topper!', zegt ze terwijl ze een glas overneemt. Ik glimlach, neem een slok en begin terug te dansen.

In de tussentijd hebben we al allemaal aardig wat op, en gaan we nog steeds los op de muziek. Ondertussen is het alleen nog maar drukker geworden, en is het donker. Opeens wordt er op men schouder getikt. Geschrokken draai ik me om. Voor me staat Jaxx.

'Hey' Ik heb het eigenlijk niet verstaan door de luide muziek, maar ik kan zien aan zijn lippen dat hij 'hey' zei.

'Hey.', antwoord ik terwijl ik een slok van men glas neem.

'Kunnen we praten?' Ik zucht. 'Geef me gewoon 2 minuten om het uit te leggen.' Ik volg hem tot we achter de wc's staan.

'Verder ga ik niet.' Hij knikt en komt terug dichter bij me staan. Nu pas zie ik dat hij alleen een open blouseje aan heeft met een jeansshort, waar zijn spieren best goed zichtbaar zijn. Laten we zeggen dat hij zeker niet slecht staat in dat blouseje.

'Die avond... ik was helemaal vergeten dat ik nog iets moest afronden en ik herinnerde het me pas vroeg in de ochtend, en ik wou u niet wakker maken, en toen ik u iets wou sturen zag ik dat men gsm plat was.'

'Wat regelen?', vraag ik geïrriteerd.

'Doet er niet toe.'

'Stop met zo vaag te doen.', woede begint op te borrelen.

'Het is beter voor u dat ge niks weet.' Hij doet een plukje haar uit men gezicht. Ergens voelt het goed, vertrouwd of zo bij hem. Maar al snel herpak ik mezelf weer en duw ik zijn hand weg.

'Dit gaat niks worden dan.' Ik loop weg, maar wordt tegengehouden door hem.

'Ga alstublieft niet moeilijk doen over zoiets kleins. Sorry, ik had u iets moeten laten weten.'

'Ik heb hier geen tijd voor.' Weer loop ik weg, maar hij volgt me en roept me na. Maar op een gegeven moment overheerst men woede en draai ik me om, waar Jaxx duidelijk van schrikt. 'Kijk. Ik heb men facking beste vriendin verloren deze maand, ik heb nu echt alles behalve zin in excuses terwijl ge eigenlijk niks lost. En laat me nu alstublieft nog van men avond genieten.' Na die zin stap ik terug naar de rest. Ik keek niet meer achter me, dus ik weet niet of hij me nog altijd heeft achtervolgt, maar hij liet me alleszins wel met rust.

'Alles okee?', vraagt Arthur als ik terug ben. Ik knik en neem nog een slok van men drinken.

Langzaam aan gaat iedereen weg en ook de muziek is ondertussen gestopt.

'Ik ga nog even naar het toilet. Wacht hier op mij.', zeg ik tegen de rest.

Wanneer ik terugkom van het toilet, zie ik niemand van onze vriendengroep. Fuck, die zijn al vertrokken. Snel wring ik me tussen mensen waarna ik naar het station loop. Niemand te bespeuren die ik ken. Voor ik het weet kots ik in het riool op een straat. Mensen bekijken me vies aan, maar dat is het laatste waar ik nu aan denk. Het eerste wat in me opkomt is Victor bellen.

'Victor?', vraag ik uitgeput.

'Emma?'

'Ik...' En weer moet ik kotsen. 'Ik voel me niet goed.'

'Waar bent ge? Ik kom u wel ophalen.'

'Antwerpen, bij het Stadspark.'

'Ik kom.' Daarna legt hij af. Ik ga op een bankje zitten en sluit men ogen. Ik ben echt uitgeput.

'Emma' Ik voel iemand die men hoofd omhoog doet. Snel doe ik men ogen open, maar al snel sluit ik men ogen weer aangezien het licht nogal overwhelmend was.

'Hu?', antwoord ik wanneer ik Victor voor me zie.

'Kom.' Hij neemt men hand en trekt me omhoog, wat best moeilijk gaat. Na een paar keer proberen, tilt hij me op waarna hij me in zijn auto zet.

Sleep when you're deadWo Geschichten leben. Entdecke jetzt